فاطمه حیدری فندقلو اردبیل
| 
۱۶:۵۸ - ۱۴۰۳/۰۳/۰۸
من این شعر را برای ابراهیم مشهد الرضا نوشتم دخترم را گو که کمتر گریه کن
گل بیاور که گلستانم رضا ست
گلشن و باغ. و بستانم رضاست
قصر مأمون دلم آزرده است
چون گلی هستم که مولا چیده است
مسکن و مأوای و گلزارم رضاست
نیشها قلب مرا آزرده هست
چشمه ای هستم که دریابم رضاست
گر به دریا بیایی درها یابی ز آن
آن گوهر مایه وجود علی بن موسی الرضاست
دوری از او بیقرارم می کند
مامنم درگاه استان رضاست
مادر و اهل و عیالم را بگو
کرده محو ام. که هوش از سر ببرد
بس که نیکو دلربا عطر رضاست
آتش هجران ز بهرم. گشته سرد
من دلی دارم به سینه عاشق است
دایما مشتاق و بیتاب رضاست
در سرم دیگر. هوای. خانه نیست
در دلم دایم به یاد خانه ام
قسمتم بازگشت به کوی و خانه نیست
خانه ام زین پس جوار رضاست
آنچه دارم در سرم عشق رضاست
اینچنین سردش کنند آتش به او
در دلش هر کس. که سودای رضاست
از دشت عارفانه روبروین امامزاده صدر دفاع کنید
۲۴۸۰۸
دخترم را گو که کمتر گریه کن
گل بیاور که گلستانم رضا ست
گلشن و باغ. و بستانم رضاست
قصر مأمون دلم آزرده است
چون گلی هستم که مولا چیده است
مسکن و مأوای و گلزارم رضاست
نیشها قلب مرا آزرده هست
چشمه ای هستم که دریابم رضاست
گر به دریا بیایی درها یابی ز آن
آن گوهر مایه وجود علی بن موسی الرضاست
دوری از او بیقرارم می کند
مامنم درگاه استان رضاست
مادر و اهل و عیالم را بگو
کرده محو ام. که هوش از سر ببرد
بس که نیکو دلربا عطر رضاست
آتش هجران ز بهرم. گشته سرد
من دلی دارم به سینه عاشق است
دایما مشتاق و بیتاب رضاست
در سرم دیگر. هوای. خانه نیست
در دلم دایم به یاد خانه ام
قسمتم بازگشت به کوی و خانه نیست
خانه ام زین پس جوار رضاست
آنچه دارم در سرم عشق رضاست
اینچنین سردش کنند آتش به او
در دلش هر کس. که سودای رضاست
از دشت عارفانه روبروی امامزاده صدر دفاع کنید
۲۴۸۰۸