از سوگ شاعری حرف می‌زنیم که ابعاد طبیعت در زبانش ساکن است و کلمات در نوشته‌هایش برجستگی و جسارت خاصی دارند. پرواضح است که از دست دادن هوشنگ ابتهاج برای همه‌ی ما بسیار سخت، ناگوار و غیر قابل باور است. چرا که تک تک ما از اشعار او شمه‌ای در خاطر داریم. 

پیکر این شاعر برجسته‌ امروز جمعه ۴ مرداد از مقابل تالار وحدت با خوانش سرود «ایران ای سرای امید» و شعر «ارغوان» تشییع و به سمت شهر رشت برای خاکسپاری منتقل شد.

در حاشیه‌ این مراسم «منیژه حکمت» تهیه‌ کننده و کارگردان سینما در سوگ هوشنگ ابتهاج به خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: فکر می‌کنم امروز ما آخرین بازمانده‌ی غول ادبیات ایران را بدرقه کردیم. تاریخ غریبی بود. دوست ندارم دیگر برای بدرقه‌ی کسی بیایم. در عرصه‌ی شعر و ادبیات خیلی تنها شدیم. آقای ابتهاج در دهه‌ی چهل و پنجاه اتفاقات بزرگی را رقم زدند.

او ادامه داد: به یاد دارم آخرین باری که به منزل آقای ابتهاج رفتم همسرشان هم زنده بودند. بحث‌های مختلفی کردیم. حقیقتا شاگردی ایشان را کردم. 

حکمت در پایان گفت: حضور جوانان در این مراسم و آگاهی و آشنایی آن‌ها با نویسندگان و شاعران خودشان برایم بسیار خوشحال‌کننده بود. 

خبرنگار: تبسم کشاورز

انتهای پیام/