پرواز همای خواننده و نوازنده موسیقی سنتی ایران در گفت‌وگو با برنا: ‌ افتخارم این است که در ۱۶ سالگی اولین قدم و پله را در محضر زنده‌یاد فریدون پوررضا بودم. آغوش باز ایشان به روی من باعث شد شیفته موسیقی شوم. صدایی که بوی خاک، بوی جنگل، بوی باران می‌داد. صدایی که بوی کشاورزها، شالیزارها و عشق‌های پشت انبارها را می‌داد. صدای پوررضا هر انسانی را شیفته خودش می‌کرد و باعث شد که من پله اول را جای محکمی بگذارم. جمله‌ خودش هم همیشه این بود که می‌گفت: اگر یک روز به جایی رسیدید؛ همین که بگویید پله اول را پیش پوررضا بودید برایم کافی است. از ایشان یاد گرفتم که به هر نقطه‌ای که رسیدم حتی اگر موسیقی کلاسیک اروپایی بخوانم، باز رنگ و بوی موسیقی شمال در صدای من باشد.