پیروز ارجمند موسیقیدان و آهنگساز در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا در خصوص شکلگیری شیوه ها و سبک هایی که برخی از مداحان با عنوان نماهنگ و ... می خوانند، گفت: آنچه که امروز در نوحهها و مداحیها وجود دارد، برای ما نیست. برای جای دیگری است. موسیقی پاپی است که از غرب گرفته شده است. ما پژوهشی در مورد نگرشی بر غم در موسیقی مذهبی ایران را در دانشگاه تهران انجام دادیم که کتاب آن با همکاری مجید کیانی منتشر شد. نوحه‌خوانی و مداحی‌های قدیمی ما ریشه در فرهنگ موسیقی ایرانی داشت. به این معنا که یک مداح دستگاه‌ها را می‌شناخت. پدر من مداح و نوحه خوان بود. با اینکه روستایی بود اما دستگاه‌ها و گوشه‌ها را می شناخت. خوب می‌خواند حتی تعزیه‌گردانی می‌کرد. آنچه که در پدرم و امثال او دیدم اصالت در آن ها بود. اما اگر امروزی ها نوحه های خوب قدیمی را به همان سبک و شیوه بخوانند، مخاطب هم به آن ها رغبت نشان می دهد. وی افزود: ما مداحی خوب نداریم که دهه‌های هشتاد و نودی سبک امروزی را گوش می‌دهند اما اگر یکی از همین نوحه‌خوان‌هایی که هر سال در یزد اجرا می‌کند را به تهران بیاوریم می‌بینم که چقدر از او استقبال می شود.