علی سلطانی فعال حوزه گردشگری: در آئین نخل برداری، نخلی آراسته شده در روز عاشورا یا روز بعد از عاشورا به خیابان و توسط افرادی که به عنوان نخل کش شناخته می‌شوند حمل می‌شود. افرادی که نخل را بلند می‌کنند؛ مقداری پنبه، پشم، کاه، پارچه و یا هر جسم نرم دیگری را داخل دستمال‌های بزرگ قرار می‌دهند تا بالشتکی درست شود. بالشتک را به سر یکی از کتف‌های خود بسته تا با قرار گرفتن در زیر سنگینی نخل، آسیبی متوجه نخل کشان نشود. فلسفه این مراسم، نخل از مصادیق خیمه‌های امام حسین (ع) و نمادی از گهواره جوانان اهل بهشت برشمرده می‌شود. همچنین با توجه به این که حمل "عماد" در گذشته برای تشییع پیکر بزرگان قوم، مرسوم بوده؛ از همین رو بسیاری از پژوهشگران بر این عقیده هستند که نخل زینت یافته عماد است.