در این نوع عزاداری، عزاداران با پای برهنه از شهری که در نزدیکی کربلای معلا قرار دارد، حرکت می‌کنند و در حالی که هروله می‌کنند و با دست بر سر و صورت خود می‌زنند، خودشان را به حرم سالار شهیدان، أبا عبدالله الحسین (ع) می‌رسانند و پس از زیارتی کوتاه مدت که چند دقیقه‌ای بیشتر طول نمی‌کشد، محل را ترک می‌کنند. طویریج نام منطقه‌ای در ۱۰ کیلومتری کربلاست که در زمان قیام حسینی محل قبیله بنی‌اسد بوده و عزاداران حسینی در کربلا به رسم دیر رسیدن این دسته در عصر عاشورا به کربلا، مراسم عزاداری خود را از این منطقه آغاز می‌کنند و تمام ۱۰ کیلومتر را با پای برهنه و هروله‌کنان لبیک می‌گویند.