به گزارش خبرگزاری برنا از تهران ؛ در میان این ستارگان حماسه، دکتر طالب رجبپور، رزمنده بسیجی، فرمانده میدانی و استاد دانشگاه همچون چراغی روشن، خاطرات جبهه را روشنی و گرما بخشیده است.
وی در ۲۸ فروردین ۱۳۴۷، در روستای مکارود کلاردشت، در دامان خانوادهای کشاورز، دیندار و معتقد چشم به جهان گشود و از خردسالی در فضای معنوی قرآن و محافل اهلبیت(ع) پرورش یافت.
تنها ده سال داشت که با شور و ذوق مذهبی و صدایی خوشطنین، پای بر منابر کوچک روستا نهاد و نوحهسرایی کرد؛ آنچنان که بعدها در جبههها به لقب «مرشد» و سپس از سوی همرزمان و همفکرانش به «حنجره طلایی» شهره شد.
ایام نوجوانی او با شکوفایی انقلاب اسلامی همزمان گردید. در راهپیماییهای پرشور کلاردشت و روستاهای اطراف حضوری چشمگیر داشت، شعار میداد و در مدرسه مقالات انقلابی میخواند. روح پرالتهاب و آرمانخواهش، او را بزودی به سوی رؤیای بزرگ اعزام به جبهههای نبرد حق علیه باطل کشاند.
پاییز ۱۳۶۲، پس از گذراندن آموزش نظامی در مرزنآباد و پادگان المهدی چالوس، به لشکر ویژه ۲۵ کربلا پیوست. هنوز چهارده سال را بهتمامی پشت سر نگذاشته بود که به همت و پشتکار، در ستاد لشکر جای گرفت و اندکی بعد، نخستین تجربه عملیاتی خود را در محوری حساس که مقدمه اجرای عملیات بزرگ خیبر در هورالعظیم بود، به دست آورد.
عملیات خیبر در اسفند ۱۳۶۲، از پیچیدهترین و سرنوشتسازترین نبردهای دفاع مقدس به شمار میرفت؛ عملیاتی با هدف قطع شریان اقتصادی رژیم بعث و گشودن راه بصره، که بدون ساخت پل شناور خیبر طولانیترین پل شناور جهان به طول حدود ۱۴ کیلومتر، حاصل تلاش جهادگران و مهندسان ماشینسازی اراک هرگز به سرانجام نمیرسید.
دکتر رجبپور و همرزمانش، در میان نیزارهای هور و در دل آبراهها، زیر آتش بیوقفه دشمن جنگیدند. دشمن در پاسخ، یکی از بیسابقهترین حملات شیمیایی تاریخ معاصر را بهکار بست؛ حملهای که شهادت فرماندهان بزرگی چون حمید باکری و حاجمحمدابراهیم همت را به یادگار گذاشت و بر اندوه این حماسه افزود.
اما مسیر حضور او در میدان نبرد به خیبر ختم نشد. سال ۱۳۶۳، در عملیات بدر حاضر شد؛ عملیاتی دهروزه با رمز «یا الله» که ضربهای سخت بر استحکامات دشمن وارد آورد. پس از آن، در والفجر ۸، کربلای ۴ و ۵، نصر ۴ و کربلای ۱۰ و نیز محور اروند حضور فعال داشت. در کربلای چهار طعم تلخ جراحت شیمیایی را چشید، در کربلای پنج ترکش خورد و در غرب کشور بر اثر اصابت آرپیجی دچار آسیب شنوایی شد. با وجود این، مسئولیتهای خطیری همچون هدایت جنگ روانی در محور عملیاتی کربلای ۱۰، فرماندهی گروهان و گردان دریایی تیپ ۳۴ امام سجاد(ع)، مدیریت تبلیغات داخلی ستاد لشکر ویژه ۲۵ کربلا و مربیگری عقیدتی ـ سیاسی در منطقه آموزشی شهید بیگلوی هفتتپه را با صلابت به عهده گرفت.
امروز، سالها پس از آن روزهای پرخطر، دکتر طالب رجبپور همچنان خود را خادم و سرباز مکتب اهلبیت(ع) میداند و بر عهد جوانیاش با آرمانهای دفاع مقدس استوار مانده است. او دفاع مقدس را «مدرسهای برای تمام نسلها» توصیف میکند و باور دارد:
اگر تاریخ را نشناسیم، ناخواسته همان لغزشهای گذشته را تکرار خواهیم کرد. دفاع مقدس تنها یک خاطره نیست؛ گنجینهای از تجربه، ایمان و همبستگی است که توان تضمین آینده این سرزمین را دارد.
از خیبر تا اروند، زندگی دکتر طالب رجبپور روایتی است ماندگار از نسلی که جوانی خویش را در میدان نبرد نثار کرد، قامت استواری در برابر طوفان حوادث برافراشت و نام خود را با خون و حماسه بر صفحه زرین تاریخ ایران ثبت نمود.
خبرنگار: الهه حمزه ای
انتهای پیام/