سوگل صبوری زاده: اما در میان تمام اخبار و حاشیههای مربوط به ویتکاف، شاید بتوان حضور اخیر او در بیت المقدس و مقابل دیوار ندبه در حال دعا با لباس چریکی را از همه جالب توجهتر دانست.
" ویتکاف " که در خانوادهای روسی الاصل و یهودی متولد شده، همزمان با طرح صلح و برقراری آتش بس میان اسرائیل و فلسطین به همراه داماد دونالد ترامپ یعنی " جرد کوشنر " به بیت المقدس سفر کرده و به رسم تمام یهودیان، مقابل دیوار ندبه به مراسم نیایش پرداخته است. اما پوشش نظامی و لباس فرم چریکی او بیش از هر چیز دیگری خودنمایی میکند که از منظر نمادشناسی میتوان به بررسی آن پرداخت.
لباس چریکی در نمادشناسی همواره ریشه در نظامی گری دارد و ناخودآگاه مفاهیمی مانند قدرت، کنترل و انضباط را در ذهن تداعی میکند و طبعا زمانی که یک نفر در موقعیتی رسمی و مکانی مذهبی و تاریخی چنین لباسی میپوشد، فی الواقع نوعی پیام بر مبنای اقتدار و یا حمایت از نیروهای نظامی را منتقل میکند.
در مبحث نشانه شناسی این لباس علیرغم نماد ارتش، گاهی بیانگر مقاومت و تعهد به ارزش هاست و انتخاب چنین لباسی در یک مکان مقدس همچون بیانیهای به معنای نبرد اخلاقی یا نبرد معنوی است؛ از طرفی پوشیدن لباسی با طرح چریکی در مکانهای مذهبی و فرهنگی نوعی ژست آگاهانه برای بیان رابطه مستقیم بین دنیای قدرت و نظامی گری با دنیای معنویت و ایمان نیز میباشد. نکته دیگری که میتوان از منظر روانشناسی رنگها بدان پرداخت، استفاده از رنگهای خاکی، سبز و خاکستری برای لباسهای نظامی است. بدین معنا که این رنگها اغلب با رنگ زمین و ریشه درختان در ارتباط است و دلیل استفاده از آنها برای لباس نظامیان، همین پایبندی به خاک و ریشه هاست که همواره حفاظت از آنها به عنوان یک ایدئولوژی قوی، در پس ذهن نیروهای نظامی است؛ بنابراین به بیانی دیگر میتوان گفت که " استیو ویتکاف " شاید کاملا آگاهانه از لباس چریکی در یک مکان مقدس تاریخی استفاده کرده است تا در مقابل چشمان جهان و برای ثبت در چنین روز مهمی، تجدید پیمانی کند با آرمانهای معنوی اجداد خود و تاکید داشته باشد بر پیوند میان امر مقدس و امر نظامی. امر مقدسی که او را به سکوت و نیایش دعوت میکند و امر نظامی که به کنترل و حمایت از امر مقدس میپردازد.
انتهای پیام/