به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، جواد خیابانی، گزارشگر باسابقه ایران، در آستانه دیدار تیم ملی ایران مقابل ازبکستان یادداشتی را در اختیار سایت فدراسیون فوتبال قرار داد. در یادداشت وی آمده است:

فوتبال ، ورزش ایده ها و پدیده هاست. فوتبال را هم با قلب و احساس بازی می کنند و هم با مغز و دانش . ما هر دو را داریم . هم احساسی پرشور و دنیایی پر از انرژی و نور و هم اندیشه ای والا و فکر و منطقی در حد بالا .من در تک تک سلول های وجودم این احساس دوست داشتنی ملت با شکوه سرزمینم را درک می کنم .

فوتبال همه اش احساس نیست . در فوتبال عقل هم هست . احساس با ما . عقل و اندیشه با نفرات تیممان و مربی هوشیارمان که فردا به مصاف حریفی مثل خودمان باهوش خواهند رفت .

 هیچ بعید نیست که تیم حریف را بسیار توانا تر از مسابقه رفت در تاشکند ببینیم .

هیچ دور نیست که ازبک ها را قوی تر از آنچه کره جنوبی در تهران نمایش داد تماشا کنیم .

 هیچ بعید نیست که این حریف قابل احترام را از قطر و چین و سوریه هم سخت گیرتر بیابیم اما آنچه مسلم است فقط همین می باشد که تیم ما ، یک تیم است ، یک تیم کامل .

 تیمی که دروازه بانی با شعور و قابل تکیه دارد ، جوانی که انگار ناصر حجازی است . انگار بهروز سلطانی است و انگار احمدرضا عابدزاده است و انگار ترکیبی است از همه گلرهای فوق العاده فوتبال ملی ما .

 تیمی که خط دفاعش در بین تمام تیم های جهان محکم تر و غیر قابل نفوذتر بوده و ما را به یاد نصرالله عبداللهی و حسین گازرانی و حسن نظری و آندارانیک اسکندریان در جام جهانی 1978 می اندازد .

 تیمی که عقل دفاعی بیژن ذوالفقارنسب را دارد و شور دفاعی مسیح مسیح نیا را . تیمی که قدرت دفاعی اکبر کارگر جم را دارد و شور پرغوغای کارو حق وردیان را .

 تیمی که آرامش خط دفاعی اش ما را به یاد محمد پنجعلی می اندازد و طراوت و جوانی اش به یاد شاهین بیانی و اصغر حاجیلو .

تیمی که خط میانی اش سعید عزت اللهی ای دارد که رفته رفته نمادی مانند سیروس قایقران در تیم ملی ایران می شود .

آیا می توان علی پروین و محمد صادقی و ابراهیم قاسمپور را از یاد برد ؟

آیا درخشش ایرج دانایی فرد در مقابل آرچی گمیل را یادتان هست ؟ این هافبک هایی که تیم امروز ما دارد همانند که قبلا داشتیم . با همان شور، با همان شعور . با همان قدرت . با همان توان و حتی قویتر و با شعور تر و پرشور تر .

 از همایون بهزادی و حسین کلانی و غلامحسین مظلومی و کریم باوی و علی دایی و حسن روشن و ... کدام حرکت ها را یادتان هست ؟

آن همه گل . آن همه عشق . آن همه شکوه . آن همه غوغای ستارگان و سرداران را در پروازهای سردارمان نمی یابید ؟

 سردار آزمون را دوست داریم چون جوانی خوش منظر و خوش اخلاق و جوانمرد و بزرگ منش است به مانند ایرج سلیمانی یا صفر ایرانپاک و یا حتی مرد بزرگی به نام دکتر امیرمسعود برومند که اولین گل تاریخ فوتبال ایران را در دهه 1320 برایمان زده است .

 آن ها را می شناختیم و اینها را نیز می شناسیم و می دانیم که ایران با این جوانان و همین سربازان و سرداران است که زنده مانده است .

این روزها روح ورزش با مبارزه درهم آمیخته و قدرت ملت ها را نه با جنگ و تهدید و ارعاب و نژادپرستی و قتل و ترور و دروغ ، بلکه با ایمان و انساندوستی و عشق و توانایی در صنعت و اقتصاد و کشاورزی و فرهنگ و ادب می شناسند .

 ما امروز در سایه صلحی پایدار و مردم سالاری دینی در کشور بزرگ و با شکوهمان می توانیم چند نکته را به دنیا اعلام کنیم .

 اینکه ما خودمان به خودمان احترام می گذاریم پس حتما به میهمانانمان نیز احترام خواهیم گذاشت. در صحنه والیبال جهانی دیدیم که زن و مرد ایرانی چقدر با شکوه و متمدنانه تیمشان را فریاد زدند و در فوتبال نیز شاهد خواهیم بود که ازبکستان به عنوان یک رقیب همیشه قدرتمند و یک کشور بزرگ میهمان ارجمندی برای ملت ایران است .

میهمانی که به یک ضیافت ورزشی می آید و با همه احترامی که برای آنها قائلیم با تمام توان و شکوه و شور و شعور و قدرتمان به نمایشی از تکنیک ناب فوتبال ایرانی در مقابلشان خواهیم پرداخت . آنها را در میدان فوتبال خواهیم برد و به جام جهانی فوتبال خواهیم رفت.

این همان آرزوی ملت ایران است . آرزویی که حق این مردم است . شکوه و قدرت این سرزمین . سرزمینی آکنده از صلح و پایداری .