به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ انتشار شازده احتجاب در سال ۱۳۴۸ به یکباره هوشنگ گلشیری را زمانی که تنها 28 سال داشت به عنوان یک داستان نویس درجه اول ایرانی به مردم شناساند. این اولین بار بود که یک نویسنده ایرانی بی آن‌که رنگی از تقلید به اثرش نشسته باشد، از تکنیک‌های مدرن ادبی برای داستان‌نویسی بهره می‌گرفت. این اثر که گلشیری خوش اقبال‌ترین اثر خود می‌خواند، جزو معدود آثار داستانی ایران است که به زبان‌های انگلیسی و فرانسه ترجمه و با استقبال خوانندگان از سراسر دنیا مواجه شده است.

بعدتر استاد علی رفیعی فیلمنامه‌ای بر اساس این کتاب نوشت و بهمن فرمان آرا آن را کارگردانی کرد. جمشید مشایخی، فخری خوروش و نوری کسرایی در سه نقش اصلی این فیلم درخشیدند و موفقیت فیلم بین مخاطبان و منتقدان داخلی و خارجی، نام هوشنگ گلشیری را بیش از پیش بر سر زبان ها انداخت.