در تمام برنامههای تلویزیونی حضور کالاهای مختلف بازرگانی سامانههای ارزش افزوده و غیره به چشم میخورد و قطع به یقین در نگاهی موشکافانه استفاده از این نوع خاص از تبلیغات هم میتواند به ذات و محتوای برنامه لطمع بزند و هم میتواند بدون تهدید ساختار و نمای کلی برنامه تنها به عنوان حامی برنامه را پیش ببرد اینکه صاحبان کالا و اسپانسرها در محتوا و ساختار برنامه ورود بکنند و مسیر تعریف شده برنامه را گاهی بر هم بزنند قطعاً با سیاستهای رسانه ملی منافات دارد و مدیران سیما را نگران میکند که این اتفاق نکند بر پیکره تولیدات تلویزیونی لطمه وارد کند!
به هر حال این روزها بخش اعظمی از تولیدات سیما به شیوه اسپانسرینگ اداره میشود و همین مساله باعث شده است که برخی افراد ناکاربلد تنها به این بهانه که در گرفتن اسپانسر توانمند هستند به حوزه تهیه کنندگی ورود پیدا کرده و با این عنوان چند سالی فعالیت کنند. این در حالی است که تلویزیون نیازمند حضور افراد باتجربهای است که سیما را با قواعد و چارچوبهای رسانهای میشناسند نه با شرایط کسب درآمدهای مرتبط با قصه اسپانسرینگ و غیره.
باید گفت تلویزیون نیاز دارد تا از افراد کاربلدی سود ببرد که میتوانند با مراقبت از محتوا و ساختار برنامهشان و البته احترام به مخاطب اسپانسر را در جایی مناسب و به نفع رسانه جای دهند نه رسانه را به نفع اسپانسر.