خبرگزاری برنا-گروه اجتماعی : این روزها خیلِ عظیمی از مردم دنیا با ویروس مهلک کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند؛ویروسی که درکنار عوارض جسمی برای فرد مبتلا و رعب و وحشت برای عموم؛مشکلات اقتصادی فراوانی را برای مردم به بار آورده است.

افراد بسیاری شغلشان را از دست داده اند یا درآمدشان کم شده و نگران خالی ماندن سفره و از دست رفتن سقف های بالای سرشان هستند.

در این روزهای طاقت فرسا اگرمسئله‌ بی ملاحضگی برخی از مردم را به دلیل مسافرت‌های بی‌مورد و رعایت نکردن اصول بهداشتی نادیده بگیریم،بامسئله‌ عدم درآمد خانوارها و افزایش فقر روبرو می‌شویم و اکثر مردم برای تأمین مایحتاج خودو کسب درآمد به ناچار به فضای بیرون از خانه متوسل شده‌اند و همین مسئله یکی از علل اصلی متصل شدن زنجیره ی انتقال کرونا ویروس است.

آمار‌ها نشان می‌دهد که کسب و کارهای خدماتی کوچک و متوسط 40درصد تولید ناخالص داخلی را دراختیار دارند و خطر کرونا موجب یک سکته‌ی گسترده درگردش مالی و ظهور بدهی‌ها و تعطیلی در برخی کسب و کارها شده و ویروس منحوس کرونا عملا عاملی برای نابودیِ مشاغلی‌همچون‌کارگران‌ساختمانی,راننده‌ها,پیک‌ موتوری‌‌ها,نظافتچی‌ها و ده‌ها مشاغل تبدیل شده است.

 ویروسی که ناامنی شغلی را افزایش داده و اکثر کسب و کارها را با مشکلات مالی روبرو کرده است و این مسئله معنایی غیر از کوچک شدن سفره‌ی مردم و فقر مطلق را ندارد.

در این نوع بحران‌‌ها دولت‌ها معمولا وظایف خاص خود را بر عهده دارند از جمله کمک‌های مالی به قشر آسیب‌پذیر و ایجاد بستری مطمئن برای انجام فعالیت سازمان های مردم نهاد و...

اما به راستی دولت این‌بار برای مقابله با بحران کرونا تمهیداتی برای قطع زنجیره‌ی انتقال و نجات مردم از رکود اقتصادیِ حاصل از کرونا در نظر گرفته است یا فقط مردم را به قرنطینه در خانه تشویق می کند؟

آیا این بحران و اپیدمی نیز همچون زلزله و سیل سال ۹۸ دولت را ناتوان و غافلگیر کرده است؟

آیا فریاد بی‌صدای مردم به گوش دولت خواهد رسید یا همچنان باید مابین سلامتی و یک لقمه نان یکی را انتخاب کنند؟

یاداشت : الهام عبدالهی