به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛متن یادداشت دکتر دارابی به این شرح است:
«وصیت» در میان مسلمانان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. از پیامبر اعظم حضرت محمد)ص( نقل است که «از لوازم مسلمانی همانا آماده بودن و در دسترس بودن وصیت‌نامه در زیر بالشت سر و به هنگام آرمیدن است. وصیت‌نامه پندها، اندرزها، تجارب، نصایح و نقشه راه آینده برای مخاطبان در هر عصر و زمانه‌ای محسوب می‌گردد.
حال اگر این «وصیت‌نامه» از سوی پیامبر خاتم حضرت محمد)ص( یا امامان معصوم )ع( باشد مخاطب آن «همه انسان‌ها» و سمت‌گیری آن «هدایت» و «رستگاری» ابنای بشر است. مولی متقیان امیرالمومنین علی )ع(در آخرین روزها و ساعات زندگی خویش، سفارش‌ها، نصایح و آموزه‌هایی را به فرزندان گرانقدرشان امام حسن مجتبی )ع(و امام حسین)ع(و دیگران دارند که بسیار شایسته و مناسب است در ایام شهادت آن امام عدالت گستر برای نیل به مدل مطلوب و آرمانی «حکمرانی» و سیره مسوولان در جمهوری اسلامی و آحاد شهروندان به بازخوانی آن بپردازیم. تا از رهگذر آن نسبت خود و جامعه را با سیره علوی به‌درستی برقرار سازیم. پیشوای عدالت‌خواهانه جهان در آخرین وصیت خود بر امور زیر تاکید دارند؛ «خداباوری، پیشه کردن تقوای الهی، دنیاگریزی و عدم اقبال و دنباله‌روی به مطامع زودگذر دنیایی، حق‌طلبی و بیان سخن حق، یاور و مددکار ستمدیدگان و پابرهنگان و دشمن ستمگران و جباران و ظالمان، آشتی دادن و برقراری صلح و دوستی میان مردمان، نظم و انضباط در امور و سرو سامان داشتن کارها، توجه و رسیدگی به امور یتیمان و بی‌سرپرستان به‌گونه‌ای که همواره گرسنه نباشند، پیشی و سبقت گرفتن در عمل به فرامین و دستورات قرآن کریم نسبت به دیگران، پاسداشت حقوق همسایگان و توجه بایسته به آنان، اهتمام به اقامه نماز به‌عنوان ستون دین، جهاد در راه خدا با همه توان آدمی (جان، دارایی، زبان)، احترام به همدیگر و گذشت و بخشش و پرهیز از تفرقه و اختلاف، سرلوحه قرار دادن امر به معروف و نهی از منکر که مانع حاکم شدن بدترین افراد بر جامعه می‌شود، با مردم بودن و آمد و شد با آنان به‌گونه‌ای که در مرگ آدمی بگریند و در زنده بودن با مهربانی و علاقه به سوی آدمی بیایند...» 16دستورالعمل راهبردی و کاربردی برای دنیا و آخرت همه مردم نه فقط مسلمانان و شیعیان را الگوی جوانمردان و عدالت‌خواهان، امیر بیان علی)ع( در بستر شهادت برای آیندگان ترسیم فرموده‌اند.
جرج جرداق، نویسنده مشهور مسیحی عرب که بیش‌از 200بار نهج‌البلاغه را مطالعه کرده و بر آن شرح و تفسیر نوشته است در پشت کتاب امام علی)ع( صدای عدالت می‌نویسد: «ای علی! اگر بگویم تو از مسیح بالاتری دینم نمی‌پذیرد ! اگر بگویم او از تو بالاتر است وجدانم نمی‌پذیرد! نمی‌گویم تو خدا هستی پس خودت به ما بگو ای علی کیستی؟» امروز جامعه ما نیاز به بازخوانی و مبنا قرار دادن سیره و الگوی حکمرانی علی)ع(دارد. او که به‌راستی پدر جامعه بود و جاذبه‌اش برای عموم مردم در حد اعلی و دافعه‌اش در حد ضرورت بود. حتی در زمانی که در منصب خلافت نبود از خیرخواهی و کمک به مسوولان امور دریغ نداشت. قهرمان مبارزه با التقاط، انحراف، بدعت، خشکه مقدسی و ارتجاع بود. در ساده‌زیستی ، رعایت بیت‌المال، مدارا و صبوری با مردم بی‌بدیل بود. او همواره از اینکه برای خودش هوادار درست کند بیزار بود و دیگران را نیز از آن نهی می‌کرد. در عبادت، خداپرستی بی‌نظیر بود. همواره در خط مقدم جهاد و نبرد با دشمنان دین و اسلام بود. و «غصه» مردم گرسنه و ندار درد همیشگی او بود. علی)ع(از کاخ‌نشینی بیزار بود و فرمود: «افراشته شدن کاخ‌ها به قیمت خرابی و ویرانی کوخ‌ها» است و باید با آن مقابله کرد. این‌ها درس‌ها و آموزه‌های زندگی، سیره، حکومت‌داری و خلافت مولای متقیان و پیشوای عدالت‌خواهانه حضرت علی)ع(است. و امروز همه وظیفه داریم برای استقرار حکومت علوی خود و جامعه را به این اوصاف بیاراییم.
ایام شهادت امام مظلوم و عادل حضرت علی)ع( تعزیت باد!