به گزارش برنا از قزوین، فرزاد مافی سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اعلام این خبر گفت: فعالیت‌های میدانی این بخش از مطالعات طبق مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری در محدوده زمانی معین انجام و سپس مطالعات کتابخانه‌ای و پژوهش‌های مرتبط انجام شده است.
او افزود: این پروژه در قالب بررسی باستان‌شناسی با هدف شناسایی و معرفی مکان‌ها و محوطه‌های باستانی با اهداف بلندمدتی همچون تکمیل نقشه باستان‌شناسی قزوین، بازشناسی مکان‌ها، محوطه‌های باستانی منطقه، معرفی و فراهم کردن اطلاعات لازم برای تشکیل پرونده ثبتی آغاز شده است.
مافی با بیان اینکه بررسی و شناسایی تکمیلی باستان‌شناسی دهستان زهرای پایین شهرستان بوئین زهرا به‌صورت پیمایشی و با بهره‌گیری از تصاویر ماهواره‌ای انجام گرفته است، تصریح کرد: این بررسی به‌صورت پیمایشی و با بهره‌گیری از تصاویر ماهواره‌ای انجام شد که البته بارش‌های جوی به‌صورت فزاینده‌ای سبب کندی و ایجاد مشکلات در انجام پروژه شد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی خاطرنشان کرد: با این‌حال همان‌گونه که انتظار می‌رفت و سوابق باستان‌شناسی منطقه نیز تأکید بر اهمیت آن دارد، نواحی جنوبی دشت قزوین و ارتفاعات جنوبی آن به لحاظ موردتوجه بودن توسط جوامع انسانی دارای اهمیت ویژه‌ای بوده و هست و دهستان زهرای پایین با توجه به اینکه بخش‌هایی از منطقه جغرافیایی یادشده را شامل می‌شود نیز از این امر مستثنی نیست.
او اظهار کرد: در نتیجه این مطالعات ۳۰ محوطه باستانی شناسایی، معرفی و مستند نگاری و گاه‌نگاری اولیه آن‌ها بر اساس شواهد و یافته‌های سطح الارضی پیشنهاد شد، همچنین با توجه به اهمیت برخی از بناهای سنتی موجود در بافت روستایی منطقه لازم دیدیم تعداد چهار مورد شامل یک‌منزل مسکونی، یک زاغه، یک روستای متروکه و یک آسیاب آبی مخروبه را ثبت و ضبط کنیم.
مافی ستون قلعه، مزار کهنه آب (آب باریک)، تپه یارشان، قره‌تپه، گورستان امام‌زاده احمد، تپه دولت‌آباد، کاروانسرای حجیب، قلعه شیخ شریک، نارون قلعه، محوطه آشاقی کند، نقوش صخرهای قوملی، قلعه مغان و… را تعدادی از محوطه‌های شناسایی شده در این پروژه اعلام کرد.
او وجود منابع آبی مناسب، در دسترس بودن منابع دشت و کوهستان و همچنین قرار گرفتن دهستان زهرای پایین در کوریدور ساوه به بوئین زهرا را از دلایلی عنوان کرد که سبب شده این ناحیه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار باشد.