به گزارش خبرنگار برنا در اصفهان؛ مفهوم دیپلماسی شهری در گذشته، ابتدا و بنا بر مقتضیات آن روزگارِ جهان بر مقوله «ایجاد صلح» استوار بود، اما در تونل زمان، متناسب با شرایط جاری، تغییر گفتمان و پارادایم داد. چه آنکه پا به عرصه‌های فرهنگی و اقتصادی گذاشت و شهرهای مختلف جهان در سایه آن، به همکاری‌های دو یا چند جانبه فراتر از صلح اندیشیدند. روزها به پیش رفت و نیازها و چالش‌های شهرهای را هم دست خوش تغییر کرد تا اینکه به صورت دوگانه امروز رسید،«دیپلماسی دو جانبه و دیپلماسی چندجانبه».
شهرداران اگر در بستر دیپلماسی دو جانبه به تعاملات فرهنگی رسیدند و محور اصلی روابط‌شان را بر آن بنا نهادند، در نوع چندجانبه آن، ساختارها، سازمان‌ها و شبکههای متعددی را ذیل آن تعریف کرده و شکل دادند تا اینکه امروز به ایستگاه «توسعه پایدار» رسیدند. به طوری که حالا کمتر نهاد بین‌المللی در حوزه شهرهاست که در بین چند مأموریت اصلی خود، توجه به این موضوع را درج نکند و نشست‌ها و بودجه‌های ویژه به آن اختصاص ندهد.
عضویت در نهمین سازمان شبکه‌جهانی
شهری چون اصفهان که به گواه تاریخش و به شهادت لقبش(اصفهان،نصف جهان) همواره سودای جهانشهری در سر داشته و البته در طول تاریخ گه‌گاه نیز به وصل این آرزو رسیده است، در روزگاری محل صدور سیاست‌های خارجی و دیپلماسی رسمی کشور بوده (برای مثال، عهد صفویان) و این سال‌ها، بستری برای توسعه دیپلماسی شهری. اصفهان در طول چهار دهه گذشته، تلاش کرده است تا ضمن ایجاد و تقویت دوستی‌ها با شهرهای مختلف در قالب پیمان‌های خواهرخواندگی، به عضویت در شبکههای گوناگون و معتبر بین‌المللی درآید.
اگر تا چند سال پیش، حضور در بسترهایی از جنس صلح و تاریخ و فرهنگ (اتحادیه شهرهای تاریخی، شهرداران برای صلح، اتحادیه جهانی توسعه شهری، شبکه شهرهای خلاق یونسکو، شبکه همکاری بین شهری برای حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس و...) را در اولویت‌های خود قرار داده بود، حالا همراه و هم‌گام با حرکت جهانی، به سوی چندجانبه‌گرایی با نگاه به توسعه پایدار گام برداشته است. برهمین اساس، در هفته‌ای که گذشت، اصفهان به نهمین سازمان/شبکه بین‌المللی فعال در حوزه شهری پیوست، سازمان جهانی شهرهای پایدار هوشمند موسوم به WeGO که اصلی‌ترین مأموریتش در نامش خلاصه شده است. در همین راستا بود که ایمان حجتی، مدیرکل ارتباطات و امور بین‌الملل شهرداری اصفهان چندی پیش از پیوستن اصفهان به سه سازمان بین‌المللی جدید خبر داده و اعلام کرده بود که پس از عضویت رسمی اصفهان، اسامی، اهداف و ظرفیت‌های آنها اطلاع‌رسانی خواهد شد.
البته، بلافاصله پس از آنکه نام اصفهان به عنوان دومین شهر ایرانی پس از شیراز به فهرست شبکه اعضای این سازمان افزوده شد، WeGO در پیامی توئیتری این عضویت را رسانه‌ای و با یاد کردن از اصفهان که 203 امین عضو این تشکیلات است، نوشت:«اصفهان، شهری در مرکز ایران، در صدد توسعه شهر هوشمند از طریق خدمات شهرالکترونیک و دولت الکترونیک است و حمل و نقل هوشمند و سیستم‌های پایش کیفیت هوا را به کار گرفته است».
در همین حال، بهناز عابدی، کارشناس اداره امور بین‌الملل شهرداری اصفهان به خبرگزاری برنا گفت: نظر به محور فعالیت‌های این سازمان جهانی و از آنجایی که مقوله «شهر هوشمند» از جمله مآموریت‌های مهم شهرداری اصفهان به شمار می‌آید و بخش‌های مختلفی در شهرداری در راستای عملیاتی ساختن آن گام برمی‌دارند، بهره‌مندی از تجارب این سازمان و همچنین شبکه اعضای آن که مجموعه‌ای از شهرهای پیشرفته و شاخص جهان در هوشمندسازی آن را تشکیل می‌دهند، سودمند خواهد بود. به گفته او، حضور هرچه بیشتر و پررنگ‌تر در بسترهای چندجانبه‌گرایی موجب تقویت دیپلماسی شهری اصفهان، آگاهی از ظرفیت‌های دیگر شهرها و معرفی ظرفیت‌های این شهر به منظور ایجاد زمینه همکاری‌ها و تعاملات تازه در تمامی حوزه‌های شهری خواهد شد.
هویت یابی یک تشکیلات
گشتن لابه لای شناسنامه این سازمان جهانی نشان می‌دهد که سال تولدش به 2010 و با حضور 50 عضو بنیانگذار بازمی‌گردد. مجموعه‌ای متشکل از شهرها، دولت‌های محلی، ارائه دهندگان راهکارهای فناوری هوشمند و موسسات منطقه‌ای و ملی که متعهد شده‌اند تا شهرها را به سوی پایداری هوشمند سوق دهند.
دبیرخانه WeGO در شهر سئول(کره جنوبی) واقع است و از طریق دفاتر منطقه‌ای سازمان جهانی شهرهای پایدار هوشمند در آسیای شرقی (چنگدو، چین)، اوراسیا (منطقه اولیانوف، روسیه)، مدیترانه (بی اغلو، ترکیه) و آمریکای لاتین (مکزیکوسیتی، مکزیک) پشتیبانی می‌شود. در این سازمان که به عنوان *بستری برای نقش‌آفرینی بین‌المللی در ارتقای کیفیت زندگی، ابتکار در ارائه خدمات عمومی و تقویت رقابت‌پذیری منطقه‌ای است، در حال حاضر 203 نهاد شامل 153 شهر جهان عضویت دارند که از جمله آنها می‌توان به پاریس، بروکسل، برلین، مکزیکوسیتی و ... اشاره کرد.
مأموریت سازمان جهانی شهرهای پایدار هوشمند به طور کلی در سه محور، ارتقا و تسهیل تبدیل شهرها به شهرهای پایدار هوشمند در سراسر جهان، فراهم آوردن بستری جهانی برای شهرها به منظور ارتقای قابلیت‌های دیجیتالی خود و بهره بردن از پتانسیل‌های نوآوری خود به منظور توسعه راه‌حل‌های تحول بخش برای شهرهای پایدار هوشمند و تقویت تبادلات، همکاری‌ها و آموزش‌های بین‌المللی میان شهرها خلاصه می‌شود.