به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ اخیرا صادق زیباکلام، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در رابطه با موجودیت حزب کارگزاران سازندگی گفت: «تکلیف با حزب کارگزاران روشن است؛ به این معنا که این حزب و سایر جریان‌های کلاسیک ایران تمام شده‌اند و مدت‌هاست دیگر حزبی به نام کارگزاران سازندگی در عالم سیاست ایران موضوعیت ندارد. مردم نسبت به عالم سیاست ناامید شده‌اند و تنها افرادی رأی می‌دهند که احساس تکلیف شرعی می‌کنند یا رقابت‌های قومی و منطقه‌ای باعث شرکت آنها می‌شود.»
در واکنش به این اظهارات «علی جمالی»، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، به خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا گفت: زیباکلام استاد علوم سیاسی است و براساس مواردی چنین حرفی را زده است، البته هر چه صحبت‌های وی را خواندم متوجه نشدم واقعا از چه زاویه‌ای نگاه کرده که این حرف‌ها را زده است. نکته‌ای که از صحبت‌های او دریافتم این بود که مشخصا نگاه و منظور او حزب کارگزاران سازندگی نبوده در واقع تاکید روی احزاب کلاسیک، است.
این فعال سیاسی در پاسخ به اینکه با توجه به موارد مذکور در خصوص نقش و جایگاه احزاب کلاسیک، حزب کارگزاران سازندگی، قرار گرفتن در مسیر مدرن را برنامه خود دارد؟ افزود: این تعریف از احزاب کلاسیک را درک نمی‌کنم مگر فضای سیاسی در ایران تا چه اندازه تغییر کرده است که احزاب نیاز به تغییر دارند. کارگزاران سازندگی برای فعالیت سیاسی یک مبانی نظری دارد که در طول سال‌ها براساس این مبانی عمل کرده است. این حزب براساس همین مبانی در انتخابات مجلس پنجم توانست، سد انحصار یکدست قدرت را بشکند و موجبات برپایی انتخابات با شکوه دوم خرداد را فراهم کند.
جمالی ادامه داد: همین حزب در انتخابات سال 92، در آن فضای رخوت‌انگیز متاثر از انتخابات 88 موفق به ایجاد تحرک میان اصلاحطلبان شد و یک همگرایی میان اعتدال‌گرایان و اصلاحطلبان ایجاد کرد که انتخابات سال 96 و برجام هم از جمله نتایج این همگرایی بودند. لذا این حزب دستاوردهای بزرگی برای فضای سیاسی ایران دارد. عملکرد کارگزاران در طول سالیان ممکن است در برخی موارد صحیح و غلط باشد که قابل بررسی است اما اگر فعالیت این حزب را به عنوان پروسه در نظر بگیریم، عملکرد مقبول و معقولی داشته است.
عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی در خصوص اینکه برخی از منتخبین مجلس یازدهم اقتصاد لیبرالی را عامل بسیاری از مشکلات فعلی می‌دانند و از طرفی این ذهنیت در افکار عمومی وجود دارد که حزب کارگزاران سازندگی یکی از داعیه‌داران اقتصاد لیبرال است، اظهار کرد: چند روزی است که فضای انتقاد نسبت به اقتصاد نئولیبرال در رسانه‌ها شکل گرفته است. اما واقعیت این است که اقتصاد امروزِ ایران را با هیچ متر و معیاری نمی‌توان یک اقتصاد لیبرالی دانست و در بهترین حالت و با اغماض می‌شود آن را گونه‌ای از سرمایه‌داری دولتی نیمه فرض کرد که البته جای، بحث دارد.
جمالی در پایان خاطرنشان کرد: اقتصادی که بخش زیادی از آن در دست دولت است، بخش خصوصی ضعیف و ناتوان شده است، فرصت‌ها به شکل برابر در اختیار بخش خصوصی قرار نمی‌گیرد و بر روی آن نظارت اعمال نمی‌شود، لیبرال محسوب نمی‌شود. البته این قضیه مربوط به دولت مستقر نیست، بلکه ساختار سیاسی-اقتصادی ایران به این گونه است که در بسیاری از حوزهها انحصار وجود دارد و بخش خصوصی، توان رقابت ندارد. بنابراین اینکه با در نظر گرفتن چه خصوصیاتی می‌گویند اقتصاد امروز ایران یک اقتصاد نئولیبرالی است، را درک نمی‌کنم چرا که معتقدم هر وقت بخش خصوصی در ایران تقویت شود، قوانین و مقررات برداشته شود و فضای کسب و کار تسهیل شود، می‌توانیم مدعی آن بشویم که در مسیر اقتصاد لیبرالی حرکت کردیم. اما در حال حاضر نه تنها این آیتم‌ها وجود ندارند بلکه با وجود موانع بسیار زیادی نمی‌شود از اقتصاد لیبرالی صحبت کرد. 2/5