به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ سهیل اولادزاد، فعال محیط زیست، در رابطه با ورزش در طبیعت و مضرات آن طی گفتگو با خبرنگار برنا بیان کرد: در ایران پایگاه گردشگری طبیعت که مدیریت شده باشد، نداریم. یک‌سری گروه‌های آفرودی هستند که از برخی مسیرهایی که خودشان دل‌شان می‌خواهد عبور می‌کنند و در مکان‌های نامناسب کمپ می‌زنند. کوهنوردانی هم داریم که از مسیرهای تعریف نشده و غیر پاکوب حرکت می‌کنند و صحرانوردانی را داریم که بدون هیچ بررسی اکولوژیکی روی مناطق فعالیت دارند. همه این کارها نیاز به یک پایش دارد تا ما بدانیم آیا این سرزمین ظرفیت حضور این حجم از گردشگر را دارد یا خیر؟
اولادزاد تصریح کرد: خیلی از فعالیت‌ها به اصطلاح دلسوزانه است اما باز هم باعث آسیب رساندن به طبیعت می‌شود. مثلا هیات‌های کوهنوردی که باید بانی این ساماندهی برای کوهنوردان باشند، برنامه پاکسازی دسته جمعی در کوهستان می‌گذارند. این کار مخرب است چون شاید آن کوه ظرفیت این جمعیت را نداشته باشد که 100 نفر همزمان از پاکوب‌ها عبور کنند.
او اظهار داشت: شواهدی در قله دماوند وجود دارد که نشان می‌دهد در سال‌های گذشته چقدر پاکوب‌های جدید ایجاد شده و چقدر پاکوب ضلع جنوبی به واسطه رفت و آمد کوهنوردان یا قاطرهایی که از این مسیر عبور می‌کنند، باعث ایجاد فرسایش در قله دماوند شده است. ورزشی مثل کوهنوردی می‌تواند آسیبی این چنین به وجود بیاورد، حالا مسائل دیگری مانند آفرود نیز هستند که آسیب بزرگ‌تری دارند.
فعال محیط زیست در پایان گفت: از زمانی که پدیده آفرود به وجود آمده، بستر بسیاری از جنگل‌ها را از دست دادیم. تا پیش از آن ماشین‌های سواری تا یک مناطقی می‌توانستند بروند اما الان ماشین‌های آفرود به بهترین مناطق طبیعی می‌روند و آسیب‌های جبران‌ناپذیری را به مناطق وارد می‌کنند. یکی از آسیب‌های حضور آفرودها در جنگل باعث از بین رفتن نهال‌ها می‌شود یعنی در آینده جنگلی نخواهیم داشت. به واسطه تفریح چند نفر جنگل‌ها به صورت مخروبه تحویل آیندگان داده می‌شود.