به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ فرار دختران از خانه یکی از معضلاتی است که آثار و پیامدهای زیان بار آن دامن گیر فرد، خانواده و جامعه را می گیرد. آمارها نشان از فرار دختران دارد و ممکن است به مرز بحرانی برسد. عوامل مختلفی مانند مشکلاتی که دختران به خصوص در سن نوجوانی با آن روبه رو میشوند، عدم بهداشت روانی در سطح خانواده و ناهنجاری های اجتماعی میتواند در بروز این مشکل دست داشته باشد.
مجید ابهری، آسیب شناس و رفتار شناس اجتماعی، با اشاره به دلیل فرار دختران از خانه گفت: بنده به مدت 5 سال رئیس مرکز دختران فراری بودم و میتوانم بگویم نبود گفتمان بین خانوادهها دلیل اصلی این موضوع است.
او افزود: در جامعه کنونی باتوجه به وضعیت اقتصادی کشور، پدر خانواده ساعت 6 صبح از خانه خارج می شود و آخر شب خسته به خانه باز می گردد به همین دلیل اصلا فرصت نمیکند با دختر خود صحبت کند، جامعه هم که کاملا جوانان را رها کرده و صدا و سیما هم که نقش بسیاری مهمی برعهده دارد، فاتحهاش را خوانده شده است.
این آسیبشناس بیان کرد: مهارت فرزندآوری و فرزندپروری بعد از آموزههای ازدواج، اصلیترین مراحل تربیتی در زنان و مردان است اما متاسفانه زوجین در هیچ جایی آموزش فرزندپروری نمیبینند و طرز رفتار با فرزند را نمیدانند و صرفا براساس تجربه، مطالعات و اندوختههای محدود خود به تریت فرزندانشان مشغول میشوند.
او اظهار کرد: مشکلات محیطی مانند گرفتاریهای اقتصادی، تورم، مسکن، اشتغال باعث شده تا والدین اصلیترین اوقات و زمان بیداری خود را صرف اشتغال و سیر کردن شکم فرزندان خود کنند.
ابهری با اشاره به نقش آموزش و پرورش در ایجاد مهارت ارتباطی بین فرزندان و والدین گفت: متاسفانه در مدارس ما، آموزشهای لازم به فرزندان داده نمیشود و این وزارتخانه به جای پرورش فقط بر آموزش تاکید دارد به همین دلیل دانش آموزان فقط با دروس ذهنی مشغول میشوند و اصلا مهارت های ارتباط برقرار کردن با خانواده خود را فرا نمیگیرند.
او افزود: به دلیل مسائل و محورهای یاد شده، ارتباط بین والدین و فرزندان بسیار دشوار میشود و به همین دلیل فرزندان در فضای بی در و پیکر مجازی وارد شبکه ها و گروههای مختلف شده که معلوم نیست توسط چه کسانی و چگونه اداره میشود بنابراین دانستهها و اطلاعات فرزندان ما تنها محدود به اطلاعات این گروهها می شود.
این رفتارشناس اجتماعی عنوان کرد: جدا از این مسئله، والدین هم به فکر آموزش فرزندان خود نیستند و اگر هم به فکر باشند، قادر به انجام این کار نیستند در نتیجه نمی دانند با فرزند خود در دوران بحرانی بلوغ چگونه رفتار و اشکالات فرزند خود را اصلاح کنند.
ابهری ادامه داد: در بیشتر مواقع به دلیل سختگیریهای بی مورد خانوادهها، فرزندان از خانه گریزان شده و به بیگانهها پناه میبرند به همین دلیل تعداد فرزندان فراری در جامعه رشد میکند و در معرض انواع خطرها و آسیبها قرار می گیرند.
این جامعه شناس با اشاره به تعداد دختران فراری در جامعه گفت: هیچ کسی نمیتواند آمار دقیقی از تعداد دختران فراری به دست آورد چون برخی اوقات این دختران بین یک تا سه روز پیدا میشوند.
او افزود: دخترانی که توسط پلیس یا خانواده خود پیدا نمیشوند معمولا وارد باندهای فساد و فحشا شده و دست به خودفروشی میزنند تا جایی که دیگر ردی از آنها در جامعه دیده نمیشود.
این رفتارشناس اجتماعی به لزوم جبران مشکلات روانی دختران فراری اشاره کرد و گفت: این موضوع کاملا بستگی به سن این دختران دارد و در مرحله بعدی اگر پس از فرار پیدا شوند و تحت نظر مشاورین ورزیده مورد آموزش، روانکاوی و رواندرمانی قرار گیرند حتما شانس بازگشت به زندگی آبرومندانه را خواهند داشت اما اگر پیدا نشوند معمولا به دام فحشا میافتند و باید در بین زنان خودفروش دنبال آنها گشت.
ابهری در پایان اظهار کرد: در کشور ما زمانی که دختران فراری پیدا میشوند در مراکز مختلف تحت درمان قرار میگیرند و خدمات مشاوره دریافت می کنند اما اگر پیدا نشوند دیگر نمیتوان برای آنها کاری انجام داد.
انتهای پیام: 3