سیاوش حقیقی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ در مورد دغدغه دولت در قبال هنرمندان در این روزها گفت: «پس از انقلاب معمولا دولت‌ها به فکر فرهنگ و هنر نبوده‌اند پس با این وجود بودجه فرهنگی معنا ندارد و ما سینماگران تنها باید از آرزوهای‌مان صحبت کنیم چراکه با پیشنهاد، انتقاد، بیانیه و یا هر اعتراضی اتفاقی رخ نمی‌دهد و من هم به این دولت در مورد کمک به سینماگران در شرایط کنونی، ناامیدم. برای سینماگران یک آرزوست که روزی فرهنگ و هنر برای دولت‌ها بدل به دغدغه شود.»
حقیقی درمورد نماش آنلاین فیلم‌ها گفت: «اکران آنلاین پدیده جدیدی نیست و پیش‌تر در دنیا اتفاق افتاده و کپی آثار در پلت‌فورم‌های نمایش آنلاین هم موضوع تازه‌ای نیست و نمی‌توان کاری کرد. فکر می‌کنم فیلم‌های هنری که در چرخه سینما موفق به فروش و حتی رسیدن به پرده سینما نمی‌شوند در اکران آنلاین موفق خواهند بود ولی فیلم‌های سینمای بدنه در اکران آنلاین حتی هزینه‌‌های خود را در نمیآورند و شکست خواهند خورد.»
او افزود: «در حالیکه مترو، اتوبوس و طرح ترافیک به روزهای عادی برگشته‌اند اما سینماها هنوز باز نشده‌اند و قرار است پس از بازگشایی با 50 درصد ظرفیت خود مشغول شوند. سینما با دیگر مکانهای دیگر چه تفاوتی دارد؟ مترو این روزها از حضور آدم‌ها مملو است ولی نگرانی وجود ندارد اما برای سینما که کنترل و نظارت نکات بهداشتی در آن راحت‌تر است، باید با نصف ظرفیت خود کار کنند. اگر قرار است فضا را ببندند همه‌جا را ببندند و اگر بنا بر بازگشایی مکانهای عمومی است چرا باید سینما با چنین تصمیمی مواجه شود؟ حالا که وقت بازگشایی شده، فقط سینما محیط خطرناکی است؟»
حقیقی با اشاره به اعضای خانه سینما که معیشت‌شان در خطر است هم گفت: «خانه سینما در صنوف مختلف خود 5 هزار عضو دارد که اگر تولید و اکران نباشد، سرمایه‌گذاری پا به سینما نمی‌گذارد و چرخه اقتصادی سینما از کار می‌افتد. بیش از دو سومِ اعضای خانه سینما بیکار هستند و معیشت‌شان در خطر است، کاش فکری به حال آنها بشود. ما نهادهای فرهنگی بسیاری داریم که بودجه کلان می‌گیرند ولی تولید ندارند. اگر تولید در بخش دولتی برقرار شود، بسیاری از اهالی خانه سینما سر کار خود بازمی‌گردند. وگرنه بخش خصوصی هم کار خودش را انجام می‌دهد و منافاتی با بخش دولتی ندارد.»
این تهیه‌کننده در آخر گفت: «راستش دوست دارم در شبکه نمایش خانگی و تلویزیون کار کنم اما شرایط برای ساخت سریال و یا فیلمی که دوست دارم بسازم با سوژه‌‌هایی چون شهدای جنگ هشت ساله در چهل سالگی این رویداد و اتفاق‌‌هایی چون حرکت تروریستی در قلب تهران یعنی در مجلس شورای اسلامی در بهارستان که سه سال از آن می‌گذرد، پیش نمی‌آید و من هم حاضر به ساخت هر فیلمی نیستم. از طرفی دستمزد بازیگران به طرز عجیبی دراین پلت‌فورم بالا رفته و هزینه‌‌های تولید هم با توجه به شرایطی کنونی غیرمنطقی است طوری که وقتی با یک بازیگر تماس می‌گیرید، می‌گوید جای 100 میلیون، 200 میلیون می‌گیرد چون کروناست و اوضاع برای حضور در پروژ‌ه‌ها خطرناک شده...»/2