به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ مائده نظری، ملی‌پوش تیم دوچرخه‌سواری سرعت کشورمان، در خصوص امضای نامه محرومیت خود به خبرنگار برنا گفت: پس از مسابقات قهرمانی آسیا پیست 2018 تست دوپینگ من و فاطمه هداوند مثب اعلام شد، جوری که اصلا توقع نداشتیم و حتی اسم آن ماده را تا به حال نشنیده بودیم. در تمام رسانه‌ها نوشته شده بر اثر مصرف استروئید اما این ماده متاندیون بود که کاش خبرگزاری‌ها به آن اشاره می‌کردند. بعدها در خصوص ماهیت این ماده تحقیقات زیادی کردم، متاندیون خیلی راحت به صورت خوراکی مصرف می‌شود، قیمت بسیار پائین و مزه تلخی دارد. این ماده فقط باعث می‌شود آب زیر پوست جمع شود و یک حجم کاذب به ورزشکاران دهد، چیزی که اصلا هدف یک دوچرخه‌سوار نیست و بلکه برعکس تاثیر منفی در عملکرد مخصوصا دوچرخه‌سواران دارد، آن هم در شرایط مسابقه. این ماده به دلیل عوارض زیادی که دارد، حتی توسط بدنسازها هم دیگر استفاده نمی‌شود.
او افزود: پس از مثبت اعلام شدن تست ما بلافاصله برای تست مجدد درخواست نمونه B کردیم، چون مطمئن بودیم این موضوع درست نیست، اما نمونه دوم ما هم مثبت شد. تست من و فاطمه هداوند با یک داروی یک شکل و با یک دوز یکسان مثبت اعلام شد.
نظری تصریح کرد: تمام بانوانی که به اردوی قهرمانی آسیا 2018 دعوت شده بودند، در یک اتاق قرار داشتند و غذاهای‌مان یکی بود، اما فقط مکمل پروتئین من و هداوند با یکدیگر مشترک بود و هر دو از یک پروتئین استفاده می‌کردیم. دقیقا در همان اردو مزه مکمل ما تلخ شده و این موضوع را به مربی وقت تیم ملی اطلاع دادیم. ما سعی کردیم با ایمیل یا نامه به فدراسیون جهانی دوچرخه‌سواری اعلام کنیم که نسبت به این آزمایش اعتراض داریم و آن را قبول نمی‌کنیم. خود من مستقیما با سوئیس تلفنی صحبت کردم و زیر بار دوپینگ نرفتم. گرچه طبق قانون در هر شرایطی خود ورزشکار هم محکوم است اما برای من خیلی مهم بود که ثابت کنم این فقط یک اتفاق بوده و ما به هیچ عنوان دوپینگ نکردیم.
رکابزن سرعتی کشورمان اظهار داشت: طبق صحبتی که با فدراسیون جهانی داشتیم، آن‌ها هم به صورت شفاهی صحبت‌های ما را قبول کردند. اما نیاز به مدارک داشتند و تصمیم گرفتند پرونده ما را به دادگاه بفرستند، این روند 2 سال و نیم طول کشید. فکر نمی‌کنم روند اعتراض پرونده دوپینگ کسی حداقل در ایران آنقدر طول بکشد. طبق پیگیری‌های ما و وکلایی که در سوئیس هستند، نداشتن پول کافی برای پرداخت جریمه‌های سنگین دلاری و وکلای خوب و نبود حمایت کافی باعث این موضوع شد.
نظری در پایان بیان کرد: شرایط تحریمی و تست‌های دوپینگ زیادی که در رشته‌های مختلف داشتیم، باعث شده دید فدراسیون جهانی به ایران بد باشد، همین موضوع باعث شد فدراسیون و وزارت ورزش حتی اگر بخواهند هم نتوانند به ما کمکی کنند. درنتیجه ما هیچ شانسی برای برد این دادگاه نداشتیم، به همین دلیل پس از دو سال و نیم ما محرومیت خودمان را امضا کردیم و این خبر همه جا پخش شد. این فقط ما نیستیم که قربانی حضور برخی ورزشکاران ناجوانمرد در اردوها می‌شویم، خیلی از ورزشکاران دیگر در رشته‌های دیگر و سراسر دنیا هستند که به این مشکل برخوردند. من همیشه مخالف دوپینگ بودم، نه فقط به خاطر قانون بلکه برای سلامت خودم. من یک دخترم و نمی‌خواهم وقتی صحبت می‌کنم صدایم با آقایان تفاوتی نداشته باشد. این بخشی از یک ماجرای دو ساله بود که متاسفانه رسانه‌ها طور دیگری آن را منتشر کردند.