هادی کاظمی، بازیگر سینما و تلویزیون که به تازگی نمایشگاه عکسی با عنوان «برزخ» برگزار کرده در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: ماشین‌های اسقاطی و فرسوده را به عنوان سوژه انتخاب کردم و آنچه که برای خود من در این سوژه مهم بود مربوط به قدیمی بودن اجسام می‌شد.
کاظمی خاطرنشان کرد: هر وقت هر چیز قدیمی که در واقع اوراق شده را می‌بینید، سوالاتی درباره گذشته و خاطراتی که در آن وجود داشته در ذهن مطرح می‌شود، اینکه قبلاً چه کسانی در اینجا بوده‌اند یا چه مسافرت‌هایی با این ماشین‌ها رفته‌اند. برای من همیشه این موضوع جالب بوده و از آن جایی که دوران عجیبی را سپری می‌کنیم و کرونا تغییراتی در زندگی ما ایجاد کرده شاید مدام به دوران پیش از آن رجوع کنیم و فکر می‌کنم درک حس و حال عکس‌هایم در «برزخ» در این شرایط برای همه ما راحت‌تر باشد.
او درباره انتخاب عنوان «برزخ» گفت: عنوان برزخ را به این دلیل برای این مجموعه عکس‌ها انتخاب کردم که برزخ فاصله‌ای بین دو دنیا است و فکر می‌کنم فضای موجود در عکس‌ها همین حس و حال را به ما می‌دهد.
این بازیگر درباره سیاه و سفید بودن عکس‌های «برزخ» گفت: معمولاً هر خاطره‌ای که مرور می‌کنید در آن یک سری وقایع را از ذهن‌تان عبور می‌دهید و تقریباً رنگ‌ها را نمی‌بینید و مدنظرتان نیست. معمولاً وقتی خاطره‌ای از گذشته تعریف می‌کنید رنگ‌ها را به یاد نمی‌آورید و به نظرم معمولاً خاطره‌ها شکل و شمایل و فضایی خاکستری دارند. به همین دلیل عکس‌ها را سیاه و سفید انتخاب کردم و به طور کل سیاه و سفید برای من با کنتراستی که دارد عمیق‌تر به نظر می‌رسد و جذاب‌تر است.
بازیگر مجموعه تلویزیونی «شب‌های برره» در ادامه گفت: این عکس‌ها را من خیلی سریع گرفتم، عکسی طبقه پایین نمایشگاه است که چهره یک مرد را می‌بینید، آن مرد نگهبان این مجموعه ماشین‌های اسقاطی است و من روزی که تصمیم گرفتم از این محیط عکاسی کنم، این فرد اجازه نمی‌داد و من از او در نهایت اجازه گرفتم که خیلی سریع کارم را انجام دهم و به همین دلیل بدون کمترین فوت وقت عکس‌ها را گرفتم. با این حال فکر می‌کنم این تعجیل باعث شد که نتیجه بهتری حاصل شود.
کاظمی تصریح کرد: ما در جامعه‌ای هستیم که بیشترین قضاوت‌ها انجام می‌شود، من هم از این قضاوت دور نیستم، با آن مواجه می‌شوم و آن را کاملاً طبیعی می‌دانم اما باید این را بگویم که من در این فضا بودم و درس همین کار (عکاسی و گرافیک) را خوانده‌ام، دیپلم گرافیک دارم، همیشه نقاشی، مجسمه‌سازی و عکاسی را دنبال می‌کردم و خیلی جدی این کارها را انجام می‌دادم. من همیشه هنر را شبیه یک درخت می‌بینم، اگر شما داخل دنیای هنر باشید شاخ و برگ‌های دیگرش را نیز می‌توانید درک کنید و فکر می‌کنم یکی از این شاخه‌ها عکاسی است.
او افزود: اتفاقاً باید بگویم من از بدِ روزگار وارد کار بازیگری شدم، من اصلاً قصدم بازیگر شدن نبود، کارم از همان ابتدا گرافیک، مجسمه‌سازی و عکاسی بود. این دومین نمایشگاه عکس من است، من در نمایشگاه اولم خیلی بی سر و صدا کارم را انجام دادم و خودم را در شرایطی قرار ندادم که نقد شوم، به نوعی از انتقاداتی مثل اینکه این بازیگر می‌خواهد از فرصت استفاده کند و نمایشگاه عکس بزند تا حدی ترس داشتم و از آن فاصله گرفتم و حتی هیچ یک از تابلوها را هم نفروختم اما این بار خودم را در معرض نقد قرار دادم.
کاظمی خاطرنشان کرد: دوربین را از خودم جدا نمی‌کنم اما دنیای بازیگری را هم هیچ وقت کنار نمی‌گذارم. عکاسی، مجسمه‌سازی و... را دوباره ادامه خواهم داد، من زمانی تصویرسازی کودک کار می‌کردم و قصد دارم دوباره هنرهایی که کنار گذاشته‌ام را ادامه دهم.
این بازیگر اظهار داشت: من در نمایشگاه قبلی‌ام عکاسان و فیلمبردارهای کارکشته و با تجربه را دعوت نکردم اما در این نمایشگاه از عکاسان و فیلمبردارهای مطرح کشور دعوت کردم که خوشبختانه بازخورد خوبی تا این لحظه داشتم، شهرام نجاریان و محمود کلاری در روز اول عکس‌ها را دیدند، برایم نگاه آن‌ها به عکس‌ها مهم بود و خودم را در موقعیتی قرار دادم که این افراد قضاوتم کنند، برایم جالب بود که نوع نگاه من را به عکس‌ها به گونه‌ای تحلیل کردند که پیش‌تر خودم هم به آن فکر کرده بودم و اینکه آن‌ها هم به این نکات اشاره کردند برایم جالب بود.
بازیگر فیلم سینمایی «ایران برگر» در پایان از دلیل کم‌کاری‌های اخیرش در تلویزیون گفت و تأکید کرد: در تلویزیون سال‌هاست کار خوبی تولید نمی‌شود. سال‌ها کار نکردم که بتوانم بیشتر در سینما حضور داشته باشم، تصمیم من بر این بود که سریال کار نکنم چرا که از تکرار متنفرم و نمی‌خواهم در یک نقش مشخص ظاهر شوم. چند وقت پیش یک کارگردان صاحب‌نام از من برای حضور در یک سریال دعوت کرد که ترجیح دادم بازی نکنم و خیلی‌ها به من گفتند که موقعیت خوبی را از دست دادم اما واقعیت این است که قصد دارم دیگر کار تکراری نکنم، منظور من تکرار در بازی من نیست، ژانرها تکراری شده و نمی‌خواهم در یک ژانر تکراری حضور داشته باشم. در واقع من کارمند بازیگر نیستم، خیلی از بازیگران اینگونه‌اند که می‌توانند چند کار مشابه را همزمان داشته باشند اما من نمی‌خواهم اینگونه باشم و تا با نقشی ارتباط برقرار نکنم ایفای آن را بر عهده نمی‌گیرم./2