به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ همیشه از این طرف و آن طرف در مورد تجربه آزار جنسی دختران می‌شنویم، دخترانی که حتی توسط محارم خود مورد آزار قرار گرفتند اما دم نزدند یا وقتی که گفتند مورد سرزنش خانواده قرار گرفتند. در این میان شاید کمتر کسی از آزار جنسی پسران صحبت کرده باشد یا حتی کم پیش می‌آید پسربچه‌ای که مورد آزار جنسی قرار گرفته در مورد آن روز و اتفاق صحبت کند. تجربه خشونت جنسی در پسرها می‌تواند باعث بروز مشکلات فراوانی در کودکی و بزرگسالی آنها شود به طوری که ادامه زندگی آنها را مختل کند.
جامعه مردسالار ما اجازه نمی‌دهد پسران تجربه آزار جنسی خود را بازگو کنند
سهیل رضایی، متخصص حوزه روانشناسی، با اشاره به میزان آزار جنسی در پسران گفت: مسائل جنسی در حوزه مباحث فرافکنی قرار می‌گیرد به همین دلیل دختر و پسر ندارد و فارغ از جنسیت همه افراد را درگیر میکند.
او افزود: در یک جامعه انسانی هر اتفاقی ممکن است رخ دهد و آزار جنسی یکی از آنهاست بنابراین هیچکس نمی‌تواند آزارجنسی به پسران را انکار کند چراکه حتی اگر به اطراف خود هم نگاه کنیم نمونه‌هایی از این پسرها را مشاهده می‌کنیم.
رضایی با اشاره به دلیل اینکه چرا پسرها آزار جنسی که متحمل می‌شوند را بازگو نمی‌کنند؟ گفت: در جامعه ما که مردسالار است، پسرها از گفتن چنین مسئله‌ای شرم می‌کنند به همین دلیل تجربه‌های آزار جنسی آنها کمتر به گوش می‌رسد.
این روانشناس با اشاره به مشکلاتی که اینگونه افراد در بزرگسالی با آن مواجه می‌شوند، گفت: مهم‌ترین مشکلی که در آینده گریبان گیر این افراد می‌شود این است که وجود احساس گناه در آنها، حس ارزش به خود را پایین می‌آورد و آنها تبدیل به یک انسان بدون اعتماد به نفس می‌شوند.
او افزود: جدا از این موضوع، تجربه خشونت جنسی در کودکی باعث ایجاد اختلال در رابطه زناشویی می‌شود بنابراین چنین پسری در آینده حتما دچار ناتوانی جنسی و اضطراب می‌شود و با همسر خود به مشکل برمی‌خورد.
این روانشناس اظهار کرد: یکی دیگر از آسیب‌هایی که وجود دارد که بعدا می‌تواند گریبان گیر جامعه شود این است که احتمال جلاد شدن قربانی‌ها بسیار بالاست و معمولا این افراد در بزرگسالی برای رسیدن به حس آرامش به کودکان تجاوز می‌کنند.
رضایی ادامه داد: مسائل روانشناسی مانند قوانین فیزیک و شیمی نیستند که بتوانیم درباره آنها به صورت دقیق اظهارنظر کنیم چرا که هر فردی دارای شخصیت مجزایی است و واکنش او در برابر یک موضوع یکسان با دیگران متفاوت است.
او افزود: درخصوص آزار جنسی بیشترین چیزی که افراد را اذیت میکند نگاه فرد به اتفاق است و از آنجایی که در کشور ما قربانی همیشه مقصر است آنها بیشتر اذیت می‌شوند.
این روانشناس با اشاره به ماجرای قتل رومینا اشرفی گفت: در پرونده رومینا همه گفتند پدر را عصبانی کردند، پدر غیرتی شد، پدر نتوانست تحمل کند عکس دخترش را کنار پسر غریبه ببیند و... بنابراین حق داشت او را به قتل برساند اما کسی نگفت این دختر فقط یک قربانی بود و با وجود هر اتفاقی مستحق به قتل رسیدن نیست.
او افزود: وقتی در کشور ما به دختر تجاوز می‌شود برخی می‌گویند ببین خودت چیکار کردی که مورد تجاوز قرار گرفتی یا اینکه حتما خودت خواستی و سخنانی از این قبیل که بیشتر زخمی بر پیکر و روان قربانی وارد میکند.
رضایی تصریح کرد: در جامعه ما مردم نمی‌پذیرند قربانی مقصر نیست و این متجاوز است که باید تنبیه شود.
این روانشناس گفت: البته موضوع مطرح نکردن آزار جنسی فقط مختص به کشور ما نیست حتی زمانی که جنبش در آمریکا به راه افتاد ما دیدیم چگونه بازیگران و خوانندگان مطرح آمریکایی بارها مورد آزار جنسی قرار گرفته بودند و با ترویج این جنبش شروع به شرح ماجرا کردند.
او افزود: ما باید کمک کنیم فرد قربانی تصور نکند تنها و مقصر است و این اتفاق تلخ را درون خود جمع کند و تبدیل به یک آدم منزوی شود بلکه باید بگوید من کودک بودم، آگاهی نداشتم و نتوانستم از خودم دفاع کنم اما حالا می‌خواهم خودم را از این اتفاق جدا کنم و به درمان بپردازم.
رضایی اظهار کرد: در طی کردن این مسیر نقش خانواده بسیار مهم و حیاتی است اما 99 درصد از خانواده‌ها در این شرایط نمی‌توانند خود را جمع و جور کنند و نسبت به مسائل جنسی فرزندان خود گارد شدیدی دارند.
این روانشناس با اشاره به از بین بردن مصونیت فرد متجاوز گفت: در کشور ترکیه سریالی پخش شد که به خانواده‌ها یاد داد متجاوز را باید جای خود بنشانید و به سزای اعمالش برسانید که این اتفاق در ترکیه هم افتاد و در مقابله با فرد متجاوزگر رشد داشتند.
او افزود: ما هم در ایران می‌توانیم این کار را انجام دهیم اما بسیار دشوار است چون در کشور ما فرد متجاوز مصونیت دارد.
رضایی با اشاره به جدا بودن اخلاق و روان گفت: مردم ما باید آگاه باشند که اخلاقیات با روان جداست یعنی شاید یک انسان اخلاق مدار باشد اما از لحاظ روحی و روانی بیمار باشد.
این روانشناس با اشاره به ایجاد فضای امن برای کودکان گفت: خانواده‌ها اصلا نباید با کسی رودربایستی کنند و باید توجه داشته باشند در مدارس، باشگاه‌ها، کلاس‌های آموزشی و... حتما دوربین مدار بسته وجود داشته باشد تا کودکان تحت نظر قرار بگیرند.
او افزود: جدا از آن، خانواده‌ها باید نقاط حساس بدن را به کودکان خود آموزش دهند و اطمینان خاطری در آنها به وجود بیاورند که اگر کسی به این نقاط دست زد به والدین خود اطلاع دهند و از چیزی نترسند.
رضایی عنوان کرد: اگر این انسان‌های متجاوز چندبار درگوشی بخورند و از فضای جامعه ترد شوند امنیت جانی باقی فرزندان تامین می‌شود و باقی متجاوزان از ترس‌شان از این کار دست می‌کشند.
این روانشناس با اشاره به پسرانی که در مدارس مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند، گفت: برای اینکه بدانیم چقدر از کودکان در مدارس مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند نیاز به تحقیق دارد اما قاعدتا آمار دقیقی نمی‌توان به دست آورد چراکه در این مواقع خانواده‌ها دست روی دهان پسر خود می‌گذارند و اجازه نمی‌دهند کسی متوجه شود بنابراین فرد متجاوز راست راست در خیابان راه می‌رود و به کار خود ادامه می‌دهد.
برای پیگیری این موضوع به سراغ نمایندگان مجلس رفتیم اما برخی از آنها تا موضوع را شنیدند یا تلفن را قطع کردند یا گفتند اطلاعی ندارند یا اینکه گفتند جامعه ما آنقدر به مشکلات مهم دیگری مبتلا است که جایی برای این موضوع نمی‌ماند.
آزار جنسی در پسرها را نمی‌توان پنهان کرد/ باید یک نهادی مجزا برای حمایت از کودکان تشکیل شود
رسول خضری، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس دهم شورای اسلامی، با تائید این موضوع گفت: در مجلس پیشین این موضوع به صورت رسمی در کمیسیون اجتماعی مطرح نشد است اما اگر هم در مجلس بیان شود مربوط به کمیسیون فرهنگی می‌شود.
او افزود: آزارجنسی در پسران موضوعی است که وجود دارد و کسی نمی‌تواند آن را پنهان کند اما متاسفانه در کشور ما به حدی آسیب‌های اجتماعی از جمله مشکلات معیشتی، اعتیاد، کودکان بی سرپرست، بدسرپرست، زنان سرپرست خانوار، کودکان کار و... وجود دارد که به آن پرداخته نشده است.
این نماینده مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: مجلس در حوزه آسیب‌های اجتماعی خوب عمل کرده تا جایی که ما در هیچکدام از این حوزه‌ها خلا قانونی نداریم اما آن چیزی که باعث شده به مشکلات موجود مبتلا شویم ایراد در حوزه اجرا است.
خضری با اشاره به مسئولیت پذیر نبودن دستگاه‌های مربوطه گفت: حوزه آسیب‌های اجتماعی 18 سازمان، وزارتخانه و نهاد رسمی دارد اما هیچکدام از این مجموعه‌ها به صورت مستقیم قبول مسئولیت نمی‌کنند چون حوزه بسیار وسیعی است که نیاز به امکانات اجتماعی و اقتصادی فراوانی دارد بنابراین در این موضوع کسی به صورت تمام قد پاسخگو نیست.
نماینده مردم پیرانشهر و سردشت در مجلس دهم شورای اسلامی گفت: اخیرا با تلاش دولت و مجلس برای تامین حقوق کودکان و نوجوانان لایحه ای مورد تصویب قرار گفت که حتما نقش بسیار زیادی برای دفاع از حقوق کودکان ایفا میکند اما مشکل ما اینجاست که یک نهاد متولی برای آن تعیین نکرده‌ایم.
او افزود: برای مثال اساس کار بهزیستی حمایت از معلولان و زنان و کودکان بی سرپرست بود اما الان بدون تامین منابع، ده‌ها مسئولیت روی دوش آن قرار دادیم که طبیعی است نتواند از پَس همه آنها بر بیایند.
خضری عنوان کرد: معتقدم جهت حمایت از دختران و پسران باید یک نهاد مجزا تشکیل شود تا از کودکی به آنها آموزش درستی از مسائل جنسی، آزار و اذیت‌های جنسی و... ارائه شود که اگر این اتفاق رخ دهد هم جلوی ازدواج‌های زودرس گرفته می‌شود هم کودکان با آگاهی که دارند در برابر انواع خشونت‌های جنسی ایمن می شوند.
او اظهار کرد: وجود این نهاد باعث می‌شود درصورت وقوع آزار و اذیت جنسی در دختران و پسران آنها را تحت درمان قرار دهیم تا از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری شود.
نقش بی‌بدیل خانواده در جلوگیری از آزارهای جنسی
از هر چیزی که بگذریم نمی‌توان نقش مهم خانواده در جلوگیری از بروز آزار و اذیت‌های جنسی در دختران و پسران را نادیده گرفت. خانواده اولین نهادی است که کودک در آن چشم باز میکند و پدر و مادر اولین کسانی هستند که کودک به آنها اعتماد میکند اما اگر خانواده‌ها از بدن جنسی فرزند خود فرار کنند و به او مسائل جنسی را آموزش ندهند باید منتظر طعمه قرار گرفتن فرزند خود باشند.
خانواده‌ها باید سواد جنسی را به فرزندان‌شان آموزش دهند و آنقدر حامی فرزند خود باشند که اگر بچه‌شان مورد آزار و اذیت قرار گرفت جرات داشته باشد زبان باز کند و به آنها اطلاع دهد که اگر اینگونه نباشد فرزندانی با مشکلات روحی و روانی فراوانی تحویل جامعه خواهیم داد.
انتهای پیام: 6