خاطرات دو بازیگر قدیمی از محمدعلی کشاورز

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، داریوش ارجمند و عزت‌الله‌ رمضانی‌فر دو بازیگری هستند که با محمدعلی کشاورز تجربه همکاری در چند فیلم، سریال و نمایش تئاتر را دارند.

به مناسبت درگذشت محمدعلی کشاورز گفت‌وگویی با این دو بازیگر داشتیم که در ادامه می‌خوانید:

ارجمند: محمدعلی کشاورز عاشق بازیگری بود، مشخصه‌ای که امروز کمتر یافت می‌شود

داریوش ارجمند، بازیگر سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: محمدعلی کشاورز بازیگر بزرگی بود که هم در تئاتر و هم در سینما و تلویزیون آثاری درخشان و نقش‌آفرینی‌های به یاد ماندنی بسیاری داشته و قطعاً به عنوان بازیگری توانمند در تاریخ هنر نمایش ایران جایگاه ویژه‌ای خواهد داشت.

ارجمند خاطرنشان کرد: مرحوم محمدعلی کشاورز تنها بازیگری توانمند و خوب نبود، او علاوه بر این ویژگی‌ها، انسانی شریف و بزرگ بود که شرافتمندانه زندگی کرد و این خصوصیت اخلاقی برای همه افرادی که او را می‌شناسند یک ویژگی ثابت شده در این بازیگر است.

بازیگر فیلم سینمایی «ناخدا خورشید» در ادامه گفت: من در یک سریال و فیلم سینمایی با محمدعلی کشاورز همکاری داشتم و اگر بخواهم یک ویژگی خاص از او عنوان کنم می‌توانم از عشقش به بازیگری بگویم. عشق او به هنر بازیگری یک مشخصه اخلاقی و حرفه‌ای مهم برای همه بازیگران بزرگ است که متأسفانه امروز در سینما و تلویزیون ما کمتر یافت می‌شود. عشق به بازیگری را در وجود کشاورز می‌شد به وضوح دید و همین عاشقانه کار کردن است که مردم هم او را عاشقانه دوست دارند.

ارجمند در پایان اظهار داشت: به هر حال از مرگ گریزی نیست؛ این اتفاقی است که برای همه انسان‌ها رخ می‌دهد اما مهم بهره بردن از وجود انسان‌های بزرگ در زمان حیاتشان است و کاش ما هم قدر این بزرگان را در زمان حیاتشان بیشتر بدانیم. 

رمضانی‌فر: محمدعلی کشاورز رفیقی خوب و شوخ‌طبع بود/ بازیگری دور از هرگونه حاشیه و جنجال رسانه‌ای​

عزت‌الله رمضانی‌فر، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: زمانی که ما زیر نظر استاد حمید سمندریان هنرآموز بازیگری بودیم در پایان دوره آموزش‌مان که کلاسی 70 - 80 نفره بود هر کدام از هنرجوها در دو گروه هنر ملی (زیر نظر عباس جوانمرد) و گروه پاسارگاد (زیر نظر حمید سمندریان) شروع به کار کردیم و به نوعی در این گروه‌ها تقسیم شدیم.

رمضانی‌فر خاطرنشان کرد: آشنایی من با محمدعلی کشاورز به همین دوران و کار در نمایش «طبیب اجباری» برمی‌گردد، نمایشی که حمید سمندریان کارگردان آن بود و نوشته لومیر را به نوعی ایرانی کرده بود و نکات جالبی در این ایرانیزه شدن نمایش وجود داشت که بعضاً باعث می‌شد که بازیگران در تمرین‌ها از کاری که سمندریان انجام داده شگفت‌زده شوند. نقش اصلی این نمایش که طبیبی دروغین بود را محمدعلی کشاورز بازی می‌کرد و هم‌بازی‌های ما در این نمایش داوود فنی‌زاده، پرویز پورحسینی، اسماعیل محرابی، سعید پورصمیمی و مریم معترف بودند.

او افزود: در بخشی از این نمایش که محمدعلی کشاورز در نقش طبیب بالای سر بیمار حاضر می‌شد جملاتی باید می‌گفت که خنده‌اش می‌گرفت و همیشه زمان اجرای این صحنه نمی‌توانست خنده خود را کنترل کند و در حالیکه دیالوگ‌ها را می‌گفت کمی خنده نیز در آن حس می‌شد اما کشاورز به شکلی این صحنه را همیشه بازی می‌کرد که مخاطب متوجه آن نمی‌شد و کسانی که با حس شوخ‌طبعی این بازیگر آشنا بودند می‌توانند تصور کنند او چگونه این صحنه را بازی می‌کرد.

این بازیگر در ادامه اظهاراتش گفت: آن زمان ما با هم آشنا شدیم و به واسطه همکاری‌هایمان رفاقت و دوستی بین ما شکل گرفته بود که حتی به مرحوم کشاورز لقب جالبی داده بودیم و او را «محمدعلی تپقی» صدا می‌زدیم چراکه بارها در تمرینات و ادای دیالوگ‌ها تپق می‌زد. توانایی کشاورز در هنر بازیگری به همه ما ثابت شده است و همه می‌دانند سمندریان نقش اصلی نمایشش را به هر بازیگری نمی‌داد و اگر می‌گویم او را محمدعلی تپقی صدا می‌زدیم منظور نشانه ضعف در کار او نیست، بلکه در فضایی دوستانه این لقب را روی او گذاشته بودیم و او که شخصیتی شوخ‌طبع داشت از این شوخی ما همیشه استقبال می‌کرد.

بازیگر فیلم سینمایی «گاو» در ادامه اظهار داشت: کمتر کسی از زندگی خصوصی محمدعلی کشاورز خبر دارد، او از بازیگرانی نبود که بخواهد با زندگی خصوصی و شخصی‌اش جنجال‌آفرینی کند یا سر زبان‌ها باشد. او همیشه تأکید داشت از خانواده و مسائل خصوصی‌اش سوالی پرسیده نشود و نمی‌توانید مصاحبه‌ای پیدا کنید که او درباره خانواده‌اش صحبت کرده باشد.

رمضانی‌فر با اشاره به دیگر همکاری‌هایش با محمدعلی کشاورز گفت: در نمایش‌های دیگری چون «خمره» به کارگردانی حمید سمندریان و فیلم سینمایی «کفش‌های میرزا نوروز» با مرحوم کشاورز همبازی بودم. او دوست و رفیقی و همیشه شوخ‌طبع بود که از او خاطرات خوبی به یاد دارم. یکی از ویژگی‌های جالبی که داشت توجه ویژه‌اش به تغذیه‌ بود، او از بازیگرانی بود که به تغذیه‌اش بسیار اهمیت می‌داد و این اهمیت دادن کاری بود در خدمت حرفه‌ای که داشت. یک بار هم در سیاست وارد شد و از شخصی سیاسی حمایت کرد اما پس از این تجربه به قدری مورد انتقاد قرار گرفت که دیگر هیچ‌گاه از هیچ شخصیت سیاسی طرفداری نکرد و به طور کل از سیاست فاصله گرفت چون بازیگری بود که همیشه از حاشیه‌ها دوری می‌کرد و اگر امروز از او قطعاً نامی در تاریخ باقی می‌ماند به خاطر هنرش است نه حاشیه‌سازی و جنجال‌آفرینی.