«اشرف بروجردی»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا در خصوص دستور رئیس‌جمهور برای اصلاح ضوابط سنی وام ازدواج گفت: دستور رئیس‌جمهور در جهت تکمیل قانون کودک همسری است، نمی‌شود یک بام و دو هوا حرکت کرد. این مصوبه دولت بسیار خوب و به موقع بود و تکمیل کننده قانون کودک همسری است. قوانین باید همدیگر را بپوشانند و همدیگر را تکمیل کنند. این اقدام رئیس‌جمهور در امر ازدواج بسیار حائز اهمیت است و نیاز به هم فکری دارد.
او با اشاره به قتلهای ناموسی که اخیرا شاهد آن هستیم، گفت: قتلهای ناموسی پدیده جدیدی نیست و در گذشته خیلی بروز پیدا نمی‌کرد. برای تقابل با چنین روش هایی باید در عرصه فرهنگی خیلی تلاش کرد تا جامعه هوشیار باشد. اگر پدر رومینا یا افراد دیگر اعدام و قصاص میشدند شاهد چنین فجایعی نبودیم. وقتی پدری با داس سر دختر خود را از تن جدا می‌کند لحظه ای نباید درنگ کرد، تا دیگر کسی به خودش اجازه چنین کاری را ندهد. اگر یک الی دو نفر درجا اعدام می شدند، سومین و چهارمین مورد پیش نمی‌آمد.
بروجردی با اشاره به اهمیت کودک همسری تاکید کرد: مشکل جدی در جمهوری اسلامی ایران این است که رویکرد واحد نسبت به جایگاه زنان در مجموعه حضور در عرصه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی وجود ندارد، یعنی زن براساس دیدگاه خود، از یک جایگاه تعریفی دارد و آن دیدگاه بستگی به این دارد که خود فرد در کجا تربیت شده، کجا رشد کرده و با چه باوری پیش رفته باشد. همین مسأله منجر شده قوانین و مقرراتی که در حوزه زنان وضع می‌شود با همان نگاه یک سو گرایانه پیش برود، و زن‌ها نتوانند خودشان هم به این باور برسند که در چه جایگاهی قرار دارند. این مسأله موجب شده که در وضع قوانین و مقررات به این سمت برویم که افراد برحسب سلیقه خود تصویر خاصی از قوانین داشته باشند. مثلا قانون کودک همسری، این قانون در جهت بهبود شرایط دختران جامعه است ولی متأسفانه ما می بینیم که بلافاصله در مجلس توجیح می کنند، دخترانی که اجازه نداشته باشند زیر 18 سال ازدواج کنند امثال وقایع قتلهای ناموسی اتفاق می‌افتد که این نگاه غلطی است. عده ای معتقدند زن ها نمی توانند منافعی را دریافت و به آن دست پیدا کنند و از این منظر فکر می‌کنند که باید زنان درون خانواده بیشتر ایفای نقش کنند و در مقابل کسانی هستند که حضور زنان را در عرصه‌های مختلف ضروری می‌بینند. نفی هر یک از این دو دیدگاه به نحوی باعث تعارض بین رویکرد نسبت به زن می‌شود و باعث شده که در جامعه اختلاف نظر در بکارگیری زنان، بوجود آید.
او در ادامه داد: اگر بخواهیم برای جایگاه زنان توصیفی داشته باشیم فارغ از رویکردهای سیاسی، فارغ از نگاه‌های تنگ نظرانه یا نگاه های خارج از چارچوب و قاعده جامعه، باید فکر کنیم که چه چیزی می تواند برای زنان مفید باشد و چه چیزی می تواند، زنان ما را به بالندگی و رشد و توسعه فکری برساند، این ها نکاتی است که اگر ما بتوانیم به آن دست پیدا کنیم لازمه آن این است که یک جانبه گری را کنار بگذاریم و همه جوانب را برای حقوق اجتماعی زنان در نظر بگیریم و آن را در کارتکسی تعریف کنیم که در برگیرنده همه شرایط اجتماعی و فرهنگی و سیاسی، زنان است. باید برای زنان شخصیتی قائل باشیم که می تواند رشد و تعالی را در جامعه داشته باشد و به باور زن ها کمک کند و دختران ما در جامعه باور داشته باشند که می توانند، از فکر و اندیشه شان بهره لازم را ببرند.
این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که چرا باید هر نهاد تعریف جداگانه ای داشته باشد، بیان کرد: یکی از علل این مسأله این است که یک منشور واحد برای حضور اجتماعی زنان و یا جایگاه زنان در عرصه های مختلف جامعه نداریم، یعنی از ابتدای انقلاب تاکنون در سیاست‌ها و مقررات و درک کلی جامعه نسبت به ضرورت حضور زنان همیشه این بحث مطرح بوده که آیا حضور زنان در جامعه یک اصل و ضرورت است یا اقتضای شرایط؟ اگر باور کنیم که حضور اجتماعی زنان یک اصل برای توسعه جامعه است و بپذیریم که زنان باید تعالی پیدا کنند، دیگر نیاز نیست که هر روز یک قانون وضع و هر روز یک معضلی را برای جامعه مرتفع کنیم. باید سیاستگذاری در عرصه زنان را تابع قوانین و مقررات الهی و تابع باورها و اندیشه‌های حاصل در جامعه با این رویکرد پیش ببریم که زنان باور کنند که باید حضور پررنگ و جدی در جامعه، داشته باشند. 2/5