به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا؛ هفته گذشته 202 نماینده مجلس در بیانیه‌ای از مشکلات و محدودیت‌های ایجاد شده برای شبکه‌های برون مرزی صدا و سیما انتقاد کرده و از دولت خواستند که از تضعیف روند فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عرصه جهانی جلوگیری کنند.
در بخشی از این بیانیه که توسط «روح‌الله متفکر آزاد»، عضو هیات رئیسه، در صحن مجلس قرائت شد، آمده است: «ما نمایندگان مجلس شورای اسلامی درخواست داریم دولت محترم و دستگاه اصلی تخصیص بودجه ارزی به رسانه ملی یعنی سازمان برنامه و بودجه ضمن اقدام عاجل برای حل فوری این مشکل، پاسخی شایسته برای موارد زیر داشته باشد :»
«مهدی رحمانیان»، مدیر مسئول روزنامه شرق، در گفتگو با خبرنگار برنا در اینباره می‌گوید: به نظرم این موضوع سورنا از سر گشاد زدن است. اولا که آیا دولت ارز دارد که اختصاص دهد یا خیر. خود نمایندگان در مجلس به لحاظ برخورداری از جایگاه حقوقی اشراف خوبی به درآمدهای ارزی دولت دارند. باید تحقیق کنند و ببینند اگر دولت ارز دارد بگویند دولت بلوکه کرده و ارز تخصیص نمی‌دهد و بعد به دولت بگویند ما رسانه خارجی هم می‌خواهیم.
رحمانیان با تاکید بر اهمیت رسانه‌های خارجی اظهار کرد: طبیعتا باید به رسانه‌های خارجی کمک شود، این حرف درستی است اما حرف درست مقدمه درست می‌طلبد. مقدمه درست این است که باید کشف شود ارزی وجود دارد یا خیر. ما می‌دانیم که دولت منابع ارزی در اختیار ندارد و آنچه موجود است به قدری اندک است که ممکن است تهیه کالاهای اساسی هم به دشواری صورت بگیرد.
او با تاکید بر اهمیت رسانه‌های داخلی و خارجی بیان کرد: رسانه‌های داخلی و خارجی را باید در عرض هم دید و به هردوی آنها باید یکسان توجه شود. کشور نیازمند هر دو رسانه است و هر دو باید با هم دیده شوند.
مدیر مسئول روزنامه شرق با بیان اینکه باید دید که مجلس در شناخت مسئله و شناخت اولویت‌ها دقیق عمل می‌کند یا خیر، عنوان کرد: معتقدم اصولا هر مجلسی که بر سر کار می‌آید به لحاظ اینکه بخش کثیری از آنها تازه‌وارد و مجلس اولی هستند، هیجان دارند و به دنبال انجام کار پر سروصدا هستند، بنابراین طرح‌ها و برنامه‌هایی را اعلام می‌کنند که اصولا در اولویت و مسئله جامعه نیست.
رحمانیان در پایان گفت: حرف‌هایی که تا الان از نماینده‌های مجلس شنیدیم، به نظر خودشان حرف‌های خوب و هیجانی است اما از نظر ما که از بیرون می‌بینیم اینها هیچکدام مسائل مردم نبوده است. به هر حال نمایندگان خود را وکیل مردم می‌دانند و نظر خود را دارند اما معتقدم که مجلس هنوز به شناخت مسئله نرسیده و جایی را که مسئله تشخیص داده، مسئله مردم نیست. اولویت‌بندی که صورت می‌گیرد نیز در ذهن آحاد جامعه نیست.