به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ مهدی پارسا، رئیس سازمان بسیج رسانه استان گیلان به مناسبت هفته افشای حقوق بشر آمریکایی در یادداشتی نوشت : ۸ دقیقه و ۴۶ ثانیه زمان کافی بود تا نفسی از شماره بیفتد و برگ سیاه دیگری در تاریخ نه چندان طولانی حیات دولتی به نام ایالات متحده آمریکا رقم بخورد و این تنها نمونه ای از عمده جنایات حقوق بشری رژیمی است که در تاریخ حیات غاصبانه خود مرتکب آن شده است. سرزمینی که روزگاری کشف آن را به کریستف کلمب نسبت داده و متعلق به بومیان سرخپوست بود در شرایطی امروز به حیات خود ادامه می دهد که پس از کنار رفتن شوروی ابرقدرت شرق، عنوان ابرقدرتی دنیا را در ظاهر به خود اختصاص داده و پس از یک دوره جنگ داخلی و چندین اعتراض خیابانی در دهه‌های گذشته با قتل جرج فلوید یک شهروند سیاهپوست آمریکایی به دور تازه‌ای از حیات سیاسی خود رسیده است.
نگاه دولتمردان سیاسی ایالات متحده آمریکا به شهروندان سرخپوست و سیاهپوست همیشه به صورت تحقیرآمیز بوده و ناشی از دوران سیاه برده داری در این کشور می‌باشد، دورانی که شهروندان بومی توسط سفیدپوستان مهاجر و به عبارتی اشغالگر به عنوان برده به کار گماشته شده و حتی پست تر از حیوان به آنها دیده می‌شد و به راحتی خرید و فروش می‌شدند.
بررسی دقیق تاریخی نشان می‌دهد که اولین برده های سیاه پوست در حدود ۴۰۰ صدسال پیش توسط تجار پرتغالی وارد خاک آمریکا شده و با افزایش سطح زمین های کشاورزی تعداد بردگان نیز توسط سفیدپوستان افزایش یافت.
آندرا جکسون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در سال‌های ۱۸۲۹ تا ۱۸۳۷ در جایی گفته بود اگر ما همه زمین‌های سرخپوستان را هم می‌گرفتیم برحق بودیم، واقعیت این است که گروه بزرگی از قبایل و جنگجویان سرخپوست به قدرت ایالات متحده احترام نگذاشتند، آنها خیال کردند ما ملت کوچک و بی اهمیت هستیم. سرخپوستان آنقدر گوشت بوفالو خورده بودند که چاق شده و باید تنبیه می شدند و شلاق می خوردند. ما در چنین مواردی خون دشمنانمان را می ریزیم تا عقل به سرشان بازگردد.
بررسی‌های تاریخی این نمونه را نیز نشان می‌دهد که سرخپوستها ساکنان سرزمین ناشناخته ای که توسط کلمب شناسایی شد در ردیف شهروندان درجه دو به شمار رفته و حتی در غالب موارد به عنوان انسانی که حق حیات دارد نیز محسوب نمی‌شدند. جرج واشنگتن اولین رئیس ایالات متحده آمریکا در مورد شهروندان سرخپوست می گفت : یک سرخپوست خوب یک سرخپوست مرده است.
چنین تبعیض و بی عدالتی ریشه در ساختار شکل گیری این واحد جغرافیایی دارد و موضوع تازه ای نیست که نیاز به تحلیل و بررسی جدی داشته باشد.
مارتین لوتر کینگ و مالکوم ایکس به عنوان شخصیت هایی که سال‌ها در برابر تبعیض نژادی اعتراض کرده و سعی کردند تا جامعه آمریکا را نسبت به این حق غصب شده آگاه کنند.
اعتراض چنین شخصیت‌هایی در جامعه آمریکا موجب شد تا دولت آمریکا در اثر فشارهای وارده داخلی قوانین برابری نژاد سفید و سیاه را در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۸ اعلام کند، هرچند این قانون در ظاهر تصویب شد، اما دولتمردان آمریکایی در عمل هیچ ترتیب اثر جدی به آن نگذاشتند و بر همان مدار فعالیت و رویکرد تبعیض نژادی خود ادامه دادند، این تبعیض نژادی به گونه‌ای در جامعه آمریکا رسوخ پیدا کرده بود که برای سفیدپوستان مدارس و دانشگاه‌های جداگانه احداث کرده و حتی آبخوری ها و سرویس های بهداشتی سفیدپوستان نیز از سیاه پوستان جدا بود.
در طول نیم قرن گذشته و در جهت مقابله با نقض حقوق بشر در بُعد تبعیض نژادی ۱۰ شورش علیه اقدامات نژادپرستانه آمریکایی‌ها رخ داده است که شورش سال ۱۹۶۷ شهر دیترویت در ایالت میشیگان و شورش سال ۱۹۹۲ در شهر لس آنجلس نیز از جمله آنهاست. حتی جنبش ۹۹ درصدی وال استریت که نشان‌دهنده در اختیار داشتن قدرت و ثروت یک درصد آمریکایی‌ها در برابر ۹۹ درصد است مصداق بسیار مهمی در برابر افکار عمومی جامعه جهانی است که واقعیت موجود در جامعه آمریکا را بهتر از قبل بشناسند.
اعتراضات اخیر در شهرهای مختلف ایالات متحده آمریکا به گونه‌ای بود که در ایالت پورتلند معترضان ضد نژادپرستی مجسمه توماس جفرسون سومین رئیس جمهور و پدر بیانیه استقلال آمریکا را پس از نوشتن عبارت برده دار بر پایه آن سرنگون کردند.
این سرنوشت کشوری است که خود از ایالت‌های مختلف و با غصب و غارت ایالات و جنایت، قتل و کشتار انسان های مختلف به وجود آمده و در شرایطی برای دیگران دم از حقوق بشر و رعایت حقوق بشر می‌زند که خود هیچ پایبندی به رعایت حقوق بشر و حقوق انسان های ساکن در سرزمین و ایالت‌های خود قائل نیست .
امروز همه رسانه‌های آگاه و انقلابی در دایره جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران باید از این فرصت به وجود آمده نهایت استفاده را برده و با برملا کردن موارد متعدد و مختلف نقض حقوق بشر توسط دولت‌های مختلف ایالات متحده آمریکا ندای حق طلبی ملت ایران را به گوش همگان رسانده و این نقض بزرگ حقوق بشری در ایالات متحده را به افکار عمومی جهان انتقال دهند.
در شرایطی که رسانه های مختلف توسط دولت کنونی یالات متحده آمریکا بایکوت خبری شده و رسانه ها توان پرداخت و جرأت پرداختن به موارد نقض حقوق بشری در ایالات متحده آمریکا را ندارند شبکه‌های اجتماعی اخبار و اطلاعات مربوط به جنایات حقوق بشری آمریکا را به گوش جهانیان می رسانند.