به گزارش خبرگزاری برنا از گیلان ؛ چهاردهم تیر ماه به عنوان روز قلم در تاریخ رسمی کشور ثبت شده است. روزی برای تجلیل و تقدیر و تکریم صاحبان قلم. روزی که باید یاد شود از قلم به دستان چیره داشتی که با نگاشتن در تاریخ این مرز و بوم جاودانه شدند و کلمات را جاودانه کردند.
قلم امتیازهایی دارد که شاید بسیاری از واژه ها و کلمات دیگر این امتیازها بر آنها مستولی نباشد.قلم باقی است، قلم دقیق است و عمیق.
قلم سخن را به کتابت وا می‌دارد و کاری می‌کند که پس از گذشت سال‌ها آن را بخوانیم .قلم بیان و سخن را با نوشتن بر روی کاغذ دقیق می‌نگارد
زبان قلم به گونه ای است که آن را تا ابدالدهر برای ما به یادگار می‌گذارد و فرهنگ نسلی را به نسل های دیگر به ارمغان می‌برد.
قلم نباید به دست نااهلان بیفتد و به خاطر این اقدامات است که پروردگار متعال در قرآن کریم خود به آن سوگند یاد می‌کند نون و القلم و مایسطرون سوگند به قلم و آنچه می نویسند.
قلم واقعی تنها برای رضای خدا می نویسد و می نگارد و نه برای خوشنودی امیال نفسانی برخی مدعیان .
قلم حرمت دارد و به دلیل این حرمت است که پروردگار متعال برای آن در شریف ترین کتاب روی زمین سوگند یاد کرده است. صاحبان قلم مسئولیت بس سنگینی بر عهده دارند زیرا چیزی را می نگارند که ملاک نظر و صاحب رأی می شود برای آیندگان.
پس ای صاحبان قلم، اول خوب ببینید و آنگاه خوب قلم بزنید. هر چند امروز با رواج تکنولوژی و حضور و ظهور و بروز اینترنت و فضای مجازی اصحاب قلم کمی عقب رانده شده‌اند اما همچنان قدرت در دست این یادگاران زمان است که با اهرمی به نام قلم بر برگ برگ تاریخ می نگارند و جاودانه می شوند. روز قلم را بهانه می کنیم برای اینکه مردم این سرزمین سرمایه های قلم به دستی را که در عین گمنامی می نگارند و در همان حال جاودانه می شوند، چون شمع می سوزند اما راه را نمایان می‌کنند، چون برف آب می‌شوند اما زمین را سیراب می کنند و چون عشق جوانه می زنند تا معشوق را به دنبال خود بکشانند یاد کنیم.
یاد کنیم از سرمایه هایی که با قلم خود برای مردم می نگارند، از نویسندگان، از خبرنگاران، از راویان شور و عشق و دلدادگی این ملت بزرگ.
یادداشتی از مهدی پارسا