آروند دشت‌آرای کارگردان تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: متأسفانه امروز تنها چیزی که در بین مسئولان ما اهمیت ندارد تئاتر است و می‌بینیم که برای نجات تئاتر هیچ برنامه‌ای وجود ندارد در حالیکه بودجه‌هایی در اختیار مسئولان وجود دارد که باید برای بقا و زنده نگاه داشتن تئاتر در شرایط بحرانی هزینه کنند اما با گذشت بیش از 5 ماه از این شرایط وحشتناک هیچ کمکی به تئاتر نشده و این بی‌توجهی در نوع خود عجیب و غیر قابل توجیه است.
دشت‌آرای تصریح کرد: ما به یک مدیریت بحران در تئاتر نیاز داریم تا در این شرایط ایده‌هایی برای نجات داشته باشد. منظور از حمایت تنها تزریق بودجه به گروه‌های تئاتری نیست، حمایت می‌تواند یک ایده مدیریتی خوب باشد، متأسفانه مدیریت فرهنگی ما با بحران کمبود ایده مواجه است و ما نیاز به ایده‌ای ایرانی برای نجات تئاترمان در این شرایط داریم، ایده‌ای که کپی نباشد و با در نظر گرفتن شرایط کشور خودمان در ایران پیاده شود. ایده‌ای که آلمانی‌ها برای نجات تئاترشان دارند با شرایط کشور ما همخوانی ندارد و به درد ما نمی‌خورد.
این کارگردان در ادامه گفت: خانواده‌هایی که منبع درآمدشان تئاتر بوده در این شرایط که پنج ماه است نانی به خانه نبرده‌اند چگونه باید زندگی کنند؟ ساختار فرهنگی کشور ما در این شرایط بحرانی باید به داد اهالی هنر برسد اما متأسفانه هیچ ایده‌ای ندارد و ما در حوزه مدیریت تئاتر واقعاً موفق نبودیم و این تنها مربوط به این شرایط نمی‌شود و در مدیریت سالن‌های مستقل، مدیریت جشنواره فجر و... نیز این بی‌تدبیری دیده می‌شود.
او افزود: بازگشایی تماشاخانه‌ها در این شرایط باید با ایده‌پردازی همراه باشد و امکانات خوب در اختیار گروه‌ها با کمک‌هزینه‌های لازم قرار گیرد. اگر شاهد ایده‌هایی مثل پخش تئاترهای ضبط شده در VOD هستیم، این ایده‌ها کاملاً خودجوش هستند و هنرمندان خودشان سعی می‌کنند در شرایطی که باید فکری برای امرار معاش داشته باشند کاری انجام دهند به این ایده‌ها می‌رسند، پس از اجرایی شدن، نهادهایی مثل اداره کل امور هنرهای نمایشی به عنوان یک ناظر خود را در کار دخالت داده و معمولاً ایده را به بیراهه می‌برد و البته ایده نیز به دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب به بیراهه می‌رود. اگر کرونا ادامه پیدا کند و شرایط به همین شکل باشد قطعاً با ایده‌های بیشتری از سوی هنرمندان تئاتر مواجه خواهیم بود.
دشت‌آرای در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: ما پرجمعیت‌ترین خانواده تئاتر را در خاورمیانه داریم و باید حمایت به شکل هوشمندی باشد که این خانواده بزرگ را از این بحران نجات دهد و امنیت شغلی فراهم شود و فرایند خلق اثر در ذهن هنرمند از بین نرود. برای حمایت از اهالی تئاتر و نجات این هنر در شرایط وخیمی که شاهد هستیم نیاز به مکانیزم پیچیده‌ای نیست و فقط کافی است مدیران واقعاً دغدغه این هنر را داشته باشند و برای جلوگیری از نابودی آن دل بسوزانند.