به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ بر اساس گزارش ای. دبلیو.جی (گروه کاری محیط زیست آمریکا) برای محافظت بدن از آفتاب، ضد آفتاب باید آخرین قدمی باشد که برمی‌دارید. این به معنی بی‌اهمیتی ضد آفتاب نیست؛ مسئله این است که سایر اقدامات احتیاطی نیز نقش بزرگی دارند.
ای. دبلیو.جی می‌گوید، لباس شما می‌تواند خطر آفتاب سوختگی را تا ۲۷ درصد کاهش دهد. همچنین ماندن در سایه به ویژه برای نوزادان از اهمیت زیادی برخوردار است: نگه داشتن نوزادان در سایه می تواند خطر ابتلا به سوختگی‌های متعدد را به میزان ۳۰ درصد کاهش دهد. این گروه همچنین به افراد توصیه می‌کند از عینک آفتابی برای محافظت از چشم در برابر اشعه ماوراء بنفش استفاده کنند. پیشنهاد داده می‌شود برنامه‌ریزی برای خروج از خانه به اوایل صبح یا اواخر بعد از ظهر، هنگامی که خورشید در پایین‌ترین قسمت در آسمان قرار دارد، موکول شود.
SPF بالاتر بهتر نیست
به نظر می رسد صنعت ضد آفتاب هر ساله محصولاتی با SPF بالاتر تولید می‌کند. بر اساس گفته سازمان غذا و دارو (FDA)، SPF یا همان عامل محافظت در برابر آفتاب، عامل اندازه گیری میزان امکان آفتاب گرفتن فرد و در معرض آفتاب بودن با ضد آفتاب خاص، بدون ایجاد آفتاب سوختگی است. اما این سازمان کرم‌های ضد آفتاب با SPF ۵۰ یا بالاتر را ذاتاً گمراه کننده خوانده است. به نظر می‌رسد، کرم‌های ضد آفتاب با SPF بالا ممکن است فقط کمی از نمونه‌های با SPF پایین مناسب‌تر باشد. ضد آفتاب با SPF ۵۰ حدود ۸۹ درصد از اشعه مضر نور خورشید که باعث ایجاد قرمزی و آفتاب سوختگی می‌شود را مسدود می‌کند. در حالی که ضد آفتابی با SPF ۱۰۰ حدود ۹۹درصد از اشعه مضر را دفع می‌کند، در واقع تنها یک درصد بیشتر. بسیاری از مردم فکر می‌کنند با استفاده از محصولات با SPF بالاتر می‌توانند زمان بیشتری را در آفتاب بگذرانند، در حالی که این چنین نیست.
نکته دیگر اینکه، SPF فقط به محافظت از پوست در برابر اشعه UVB که باعث قرمز شدن پوست و سوزش پوست می‌شود، اقدام می‌کند. ممکن است فرد فکر کند که چون پوستش قرمز نمی‌شود، هیچ آسیبی نمی‌بیند، در حالی که گفته می‌شود اشعه UVA نیز می‌تواند آسیب‌رسان باشد، پس سعی کنید زمان زیادی را زیر نور خورشید سپری نکنید حتی با ضد آفتاب.
به پیشگیری از سرطان ربطی ندارد
دانشمندان می‌دانند که قرار گرفتن در معرض آفتاب باعث سرطان پوست می‌شود. بنابراین آیا ضد آفتاب که از پوست در برابر آفتاب محافظت می‌کند، از سران جلوگیری می‌کند یا باعث کاهش خطر آن می‌شود؟ در واقع، گروه‌های بهداشت عمومی، از جمله سازمان غذا و دارو، موسسه ملی سرطان و آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان، می‌گویند که داده‌های علمی از این ایده پشتیبانی نمی‌کنند که ضد آفتاب‌ها به تنهایی می‌توانند آمار انواع سرطان پوست را کاهش دهند.
مطالعات نشان داده است افرادی که برای محافظت از پوست خود فقط به ضد آفتاب متکی هستند، بیشتر از افرادی که خود را از راه‌های دیگر محافظت می‌کنند با سرطان پوست ارتباط دارد.
اما عامل دیگر ممکن است این باشد که آفتاب سوختگی تنها موردی نیست که می‌تواند منجر به سرطان پوست شود. پرتوهای UVA که آسیب قابل مشاهده‌ای ایجاد نمی‌کند نیز می‌توانند باعث تغییراتی شوند که منجر به سرطان می‌شود. اگرچه کرم‌های ضد آفتاب در برابر اشعه UVA و UVB محافظت می‌کنند، اما این محصولات محافظت کمتری در برابر اشعه UVA دارند.
کرم ها تنها در برابر آفتاب سوختگی محافظت می‌کنند
آفتاب سوختگی تنها یکی از راه‌هایی است که خورشید می‌تواند به پوست آسیب برساند. حتی اگر پوست شما در معرض نور آفتاب قرار نگیرد، ممکن است آسیب دیده باشد. به عنوان مثال، پرتوهای UVA که ضد آفتاب اغلب به اندازه کافی مانع از تاثیر آن نمی‌شود، می‌توانند به عمق بیشتری در پوست نفوذ کرده و رادیکال‌های آزاد تولید کنند. این رادیکال‌های آزاد می‌توانند با مولکول‌های زیادی در بدن واکنش نشان دهند و حتی می‌توانند به DNA آسیب رسانده و پیری پوست را تسریع کنند.
لازم است که بدانید، بهترین ماده برای مسدود کردن اشعه UVA، اکسید روی است.
مراقب ویتامین A بیش از حد باشید
طبق مطالعاتی که گروه ای. دبلیو.جی انجام داده نزدیک به ۱۴ درصد از کرم‌های ضد آفتاب حاوی نوعی ویتامین A به نام رتینیل پالمیتات است. این ترکیب اغلب برای کمک به مبارزه با پیری پوست به محصولات آرایشی اضافه می‌شود. مطالعات متعددی در حیوانات نشان داده است که این ترکیب خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ بر موش‌های بدون مو نشان داد که این ماده براساس برنامه ملی سم‌شناسی، خطر ابتلا به برخی از تومورها را افزایش می‌دهد. اگرچه این یافته‌ها هنوز در انسان تأیید نشده است اما توصیه می‌شود که مردم از محصولاتی که حاوی رتینیل پالمیتات هستند استفاده نکنند.