به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ متن مصاحبه «محسن پیرهادی»، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس به شرح زیر است:
با توجه به عضویت شما در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی، سفر اخیر عراقچی به کابل را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا گسترش رابطه با این کشور همسایه که جولانگاه بیگانگانی همچون آمریکا و ناتو است، در راستای منافع ملی است؟
تجربه نشان داده گسترش ارتباطات منطقه‌ای، حتما مفید و بلکه ضروری است. ما و افغانستان، اشتراکات فرهنگی، تمدنی و زبانی بسیار و منافع مشترک سیاسی، اقتصادی و امنیتی داریم و از این منظر، از هیچ فرصتی برای تعمیق روابط نخواهیم گذشت. از قضا و به عکس آنچه می گوئید، نزدیکی تهران و کابل، موجب خشم نظام سلطه است و از همین رو، هر از گاهی با خبرسازی‌هایی همچون مسئله جان باختن مهاجران در رود، اقدام به اختلاف افکنی می‌کنند. پیگیری‌های وزارت خارجه در این راستا، کاملا اصولی و البته نیازمند تحرک بیشتر است.
کره‌جنوبی تاکنون بدهی‌های خود را به ایران نپرداخته و از طرفی در رابطه با خلیج فارس از عنوان‌های کاذب استفاده می‌کند، با توجه به اینکه گفته می‌شود این کشور روابط نزدیکی با آمریکا دارد، نظر شما در مورد این رفتارهای کره‌جنوبی چیست؟ آیا کمیسیون امنیت ملی قصد ورود به این قضیه را دارد؟
ما از کره‌جنوبی چند میلیارد دلار طلب داریم. اگر بخواهم با یک مقایسه مسئله را شفاف‌تر کنم باید بگویم، میزان مطالبات ایران از کره، بیش از یک و نیم برابر مبلغ وامی است که می‌خواستیم برای مدیریت کرونا از بانک جهانی بگیریم. کره‌جنوبی، هرچند پیشرفت های خوبی در حوزه فناوری داشته، اما در گذشته هم ثابت کرده که شریک مطمئنی در سیاست خارجی نیست، دلیل هم مشخص است. این کشور سال‌هاست در فضای به شدت امنیتی و قطبی شرق آسیا، به دامان آمریکا افتاده و به‌عنوان نمونه، یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های نظامی ایالات متحده در خاک کره‌جنوبی واقع شده است. البته ما هم در ارتباط با این کشور، دو اشکال اساسی داشته ایم، اول آن که تضمین جدی برای دریافت مطالبات‌مان اخذ نکرده‌ایم و دوم، برخوردمان با کره، از یک نظام یکپارچه و متصل برخوردار نبوده است. مثلا زمانی که پول نفت به کشور بازنگشته، در بخش‌های دیگر همچون خودرو، ایران همچنان بازار پررونقی برای محصولات کره‌ای بوده است، در حالی که می‌شد با استفاده همه جانبه از ابزارهای قدرت سیاسی و اقتصادی، فکر خلف وعده را از ذهن زمامداران این کشور خارج کرد. قاعدتا تدوین چنین نظام سیاست جامعی، در همکاری تنگاتنگ وزارت خارجه و کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شدنی است.
امضای قرارداد 25 ساله ایران و چین را تا چه اندازه به نفع منافع ملی ارزیابی می‌کنید و بر چه اساسی از آن دفاع می‌کنید یا آن را برخلاف منافع ملی می‌دانید؟
البته بحث فعلی، امضای قرارداد نیست، بلکه تفاهم‌نامه جامع همکاری است که بعدها در حوزه‌های مختلف، منتج به قراردادهای کوچک و بزرگ می‌شود. من در مجموع این اقدام را گامی به جلو می‌دانم و از طرح آن استقبال می‌کنم، هرچند نقدهایی به آن وارد می‌دانم که فضای عمومی مناسب طرح آن نیست. از سوی دیگر، مسائل خارجی ایران و امنیت ملی، زمین مناسبی برای دوقطبی سازی نیست و مسئله باید کاملا کارشناسی، تخصصی و بر اساس معیارهای آینده پژوهی دنبال شود.
به عنوان عضو کمیسیون امنیت ملی آیا طرح و ایده خاصی برای مطرح کردن و به انجام رساندن در این کمیسیون در نظر دارید؟
در همین دوره کوتاه، چندین طرح و ایده در کمیسیون امنیت دنبال شده که برخی مرتبط با مسائل جاری کشور و بعضی با نگاه به آینده و پیش‌گیرانه است. از سویی بسیاری از طرح های کلان اقتصادی و اجتماعی، یک پایه امنیتی پیدا می‌کنند که در دستور کار کمیسیون است. در حال حاضر، با توجه به اولویت مجلس یازدهم که ساماندهی اقتصاد و معیشت است، بسته تحول اقتصاد مردمی را دنبال می کنیم که به ویژه بند پنجم آن یعنی حوزه فعال کردن دیپلماسی اقتصادی در دایره مسئولیت ماست.
نمایندگان از ریاست مرسلیم بر مجلس یازدهم استقبال نکردند. این قضیه به اندازه‌ای روی وی تاثیر گذاشت که از کاندیداتوری برای ریاست کمیسیون اصل 90 هم انصراف داد، از فردی با چنین سابقه فعالیت و پایگاه حزبی انتظار می‌رفت مجالی برای جریان‌سازی و اثرگذاری در مجلس داشته باشد (مثل آقای زاکانی)
مجلس، با لحاظ دور دومی ها و درگذشتگان، 276 نماینده با 276 روحیه و سلیقه متفاوت دارد. این طبیعی است که هر یک از نمایندگان، شیوه خود را برای پیگیری برنامه‌ها و تحقق اهداف‌شان در پیش گیرند. از سوی دیگر، هر نماینده به میزانی که یک جریان فکری یا طیفی از وکلای ملت را نمایندگی کند، در معرض انتخاب برای مسئولیت بخش‌های مختلف مجلس قرار می‌گیرد و این طبیعت، فعالیت سیاسی است. بزرگانی که نام بردید این اصل را پذیرفته‌اند، ضمن آن که تجربه نشان داده یک نماینده به تنهایی، می تواند بسیار تاثیرگذار و حتی در پیشبرد امور کشور و حل مشکلات مردم، جریان ساز باشد و این ظرفیت کمی نیست.
رهبر معظم انقلاب در دیدار با نمایندگان بر پرهیز از حاشیه تاکید کردند، آیا در مجلس یازدهم حاشیه بر متن سایه انداخته است؟
مجلس یازدهم، از روز اول اولویت خود را بر بهبود اقتصاد کشور و معیشت مردم گذاشته و اساسا آن قدر کار بر زمین مانده دارد که فرصت حاشیه نیابد. در طرف دیگر، وضعیت فعلی هم تحمل حاشیه را ندارد. ما می خواهیم همین دولت را تا روز آخر و دولت بعد را تا هر کجا که این بار بر دوش ما باشد، در مسیر صحیح به پیش برانیم و یاور قوه مجریه باشیم، البته در این مسیر از پایمال شدن حقوق مردم نیز کوتاه نخواهیم آمد.
ارزیابی شما از طرفداری همه اعضای شورای امنیت سازمان ملل (غیر از آمریکا) از ایران در برابر قطعنامه 2231 چیست؟ آیا این دستاورد را می‌توان ناشی از دیپلماسی منفعل خواند؟
مسئله سیاست خارجی و معادلات بین‌المللی بیش از آن که تابع طرفداری‌ها و احترامات متداول باشد، تابع موازنه قدرت است. همین کشورهای اروپایی، در زبان آمریکا را به خروج از برجام سرزنش و حتی محکوم می‌کنند، اما در عمل دقیقا در پازل آمریکا بازی می کنند و به عنوان مثال، هیچ ساز و کار مالی جایگزینی پیش رو قرار نمی دهند. اگرچه جلب حمایت سایر کشورها مثبت است، اما موثر بودن و مثبت بودن دو مفهوم مجزا هستند. ما باید به سمت اقدامات موثر پیش برویم که از باب نمونه، تفاهم نامه با چین، فعال کردن دیپلماسی اقتصادی و تقویت رویکردهای منطقه ای در این راستا هستند. 3