به گزارش خبرگزاری برنا ازفارس،آسیب های دوران کودکی شامل هر گونه بدرفتاری با کودک مانند غفلت از کودک، آزار جسمی و جنسی، بی توجهی در ابعاد مختلف، خشونت خانوادگی و محرومیت های احساسی می شود.
کودکان به دلیل اینکه ادراک کامل و صحیح از دنیای پیرامون خود ندارند، نسبت به آسیب های روانی حساس تر هستند.
خانواده ناسالم چیست؟
خانواده های آسیب زا در هر برهه از تاریخ وجود داشته اند، خانواده ناسالم شامل خانواده ای است که نمی تواند نیازهای تکاملی کودک را تامین کند و برای حل مسائل و تعارض های خود دچار مشکل هستند.
از خصوصیات این نوع خانواده ها خلاء صمیمی، مرزهای نامشخص، فدا شدن نیازهای فردی و مشکلات اجتماعی مانند اعتیاد و جرم است. هر خانواده در طول زندگی دچار مشکلات و بحران می شود و این بحران ها می تواند شامل شرایط اجتماعی، وضعیت اقتصادی نامناسب، بیماری ها و حوادت غیرمنتظره باشد. در چنین شرایطی کودکان به عنوان اعضای کم توان آسیب بیشتری می بینند.
مطالعات بسیاری بین آسیب دوران کودکی و افزایش رفتارهای پرخطر و گرایش به انحرافات اجتماعی را تایید کرده اند، برای مثال بین سوء استفاده جنسی در دوران کودکی و اقدام به خودکشی در بزرگسالی ارتباط معناداری وجود دارد.
سوء استفاده جنسی شامل ایجاد جراحت عمومی به کودک زیر هجده سال است و فرد بزرگسال به کودک القا می کند که او موجودی حقیر و بی ارزش و معیوب است. غفلت جسمی نیز به اعمالی اشاره دارد که نسبت به کودک از لحاظ امنیت، تحصیلات، پوشاک، سرپناه و تغذیه غفلت شود.
غفلت هیجانی شامل کوتاهی در فراهم کردن نیازهای عاطفی کودک است. آسیب های دوران کودکی بر مغز در حال رشد کودک اثرات مخرب غیر قابل جبرانی می گذارد که این عوامل می تواند باعث شکل گیری نامناسب شخصیت و ناکارآمدی فرد، احساس گناه بیش از حد، اضطراب افراطی، ناتوانی در دلبستگی و عشق ورزی و رفتارهای غیراخلاقی و خلاف قانون شود.
بررسی آسیب های دروان کودکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که اطلاعات مفیدی در اختیار متخصصان و کارشناسان قرار می دهد تا در صورت بروز آسیب، اقدامات حمایتی مناسبی برای پیشگیری از آسیب به کودکان انجام دهند، بنابراین توجه به این موارد امری ضروری است.