به گزارش خبرگزاری برنا در اصفهان؛ آیت‌الله سید یوسف طباطبایی نژاد در دیدار مسئولان دفاتر نمایندگی ولی فقیه در سازمان جهاد کشاورزی استان اصفهان اظهار گفت: روحانیونی که در ادارات فعالیت دارند، هر چند شغل آنان اداری است اما باید مردمی باشند؛ در میان مردم حضور داشته باشند؛ اگر مردم، نسبت به مسئولان تذکری دارند، آن را به مسئولان منتقل کنند و حتی اگر اشتباهات مسئولی را مشاهده کردند به او تذکر دهند و مراقب باشند که در امور اجرایی نباید دخالت کرد.
وی با بیان اینکه روحانیون و طلاب باید مایه دلگرمی و پناه مردم باشند، افزود: یک روحانی می‌تواند با حضور و ارتباط صمیمی با مردم، علاوه بر فعالیت‌های تبلیغی و دینی خود مردم را نسبت به موضوعاتی که کشور نیازمند آن است، متذکر شوند، برای مثال با توجه به بحران آب در استان اصفهان، تلاش شود تا مردم را نسبت به روش‌های نوین آبیاری آگاه کرده مسئله اسراف و مصرف بهینه آب را گوشزد و خدمات جهاد کشاورزی در این بخش را بازگو کنند.
نماینده ولی فقیه در استان اصفهان گفت: روحانیون می‌توانند مردم را در راه‌اندازی مشاغل خرد راهنمایی کرده و یا فواید راه‌اندازی یک تعاونی را بازگو کنند؛ راه‌اندازی یک تعاونی برای این است که افرادی که سرمایه‌های اندکی دارند و به تنهایی نمی‌توانند شغل و یا واحد تولیدی را ایجاد کنند، بتوانند در کنار هم جمع شده و یک فعالیت اقتصادی را راه‌اندازی کنند و در مسیر جهش تولید گام بگذارند.
وی عنوان کرد: همه ما باید باور کنیم که اگر شغلی در حال حاضر کارایی سابق خود را ندارد و یا امکانات لازم برای ادامه آن نیست، می‌توان شغل دیگری را راه‌اندازی کرد، برای مثال در استان اصفهان که بیش از 70 درصد آن بیابانی است نباید در برخی از مناطقی که با کمبود آب مواجه هستند، بر کشاورزی غرقابی اصرار داشت، بلکه می‌توان به دام‌پروری و سایر مشاغلی که به آب کمتری نیاز دارد رو آورد.
آیت‌الله طباطبایی نژاد با اشاره به خدمات و ضعف‌های دولت‌های مختلف تصریح کرد: تحولاتی در بخش کشاورزی ایجاد شده و امروز بسیاری از محصولات کشاورزی در گلخانه‌ها اصلاح شده و به بازار عرضه می‌گردد، علاوه بر این اقدامات لازم است از دامداران و عشایر حمایت کرد تا تولید گوشت در کشور با مشکل مواجه نشود.
وی با بیان اینکه هر اقدامی باید با تدبیر و دوراندیشی همراه باشد، یادآور شد: متأسفانه یکی از مسئولان، جمعی از عشایر را به منطقه شرق اصفهان آورد و برای آنان منزل مسکونی ساخت و امکاناتی را ایجاد کرد، در حالیکه باید امکانات لازم را در بخش ییلاق و قشلاق عشایر ایجاد کرد نه اینکه آنان را به منطقه‌ای منتقل کند که امکان دامداری و کشاورزی کمتر وجود دارد.