شب گذشته در حالی دو بازی عقب مانده از لیگ برتر فوتبال ایران برگزار شد که دو تیم استقلال تهران و فولاد خوزستان به شدت نیاز به برد داشتند تا همچنان شانس اول کسب سهمیه آسیا باشند.
هر چند به واسطه ی پخش بازی استقلال و پارس جم از شبکه سه سیما، بیشتر توجه ها و دوربین ها روی این بازی زوم کرده بودند اما پس از ساعتی مشخص شد که فولاد خوزستان تا دقیقه 70 هم از نظر نتیجه و هم از نظر حاکمیت فوتبالی به خواسته های خود رسیده بود که ناگهان با تصمیمات داوری که ذهنیت های خوبی هم نسبت به او قابل تصور نبود، روند رقابت تغییر کرد.
تکرار صحنه های داوری و نظر کارشناسان نشان از تصمیمات نادرست داوری دارد که با اشتباهاتش کسب سهمیه ی آسیا را برای فولاد خوزستان دو چندان مشکل کرد.
اخراج بازیکنان این تیم و نداشتن آن ها در بازی حساس بعد و بر هم زدن تعادل روحی و روانی حاکم بر بازیکنان و کادری که فکر می کنند حق مسلم آن ها پایمال شده است، می تواند بستر نا مناسبی برای این تیم در ادامه ی لیگ فراهم آورد.
در اینکه تیم نساجی مازندران با آمدن محمود فکری دچار تحولات فنی و روانی خوبی شده است و نتایج مطلوبی هم گرفته، شکی نیست اما فولاد خوزستان باید بپذیرد که سرنوشت نتایج باقیمانده اش در لیگ بستگی به اجتناب از حاشیه ها، حفظ آرامش، تمرکز و روحیه ی جنگندگی اش در چند رقابت آخر دارد.
فولاد باید بپذیرد که برای بزرگی کردن باید به همه جوانب فکر کند و از آن ها بگذرد و سرنوشت خودش را با قدرت در مستطیل سبز و برد قاطع در مقابل حریفان به دست بیاورد، چنان که حتی یک داور مغرض هم نتواند با اندک اشتباهاتش سرنوشت این تیم را تغییر دهد.
فولاد خوزستان در صورت تمرکز لازم و با برد هوشمندانه در چند دیدار باقی مانده به راحتی می تواند به حداقل لیاقت خود که همان کسب سهمیه آسیاست، برسد و نوید یک فولاد قدرتمند را در سال های آتی به هواداران خوزستانی بدهد که سال هاست منتظر عرض اندام یک تیم قدرتمند و منسجم از معدن فوتبال ایران هستند.