صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

رد پای امارات در تنش‌های سیاسی تونس

۱۳۹۹/۰۵/۱۲ - ۲۱:۱۴:۲۰
کد خبر: ۱۰۳۸۵۶۹
تحولات سیاسی تونس در سایه مداخلات امارات بیانگر آن است که ابوظبی با تطمیع برخی از سیاست مداران این کشور به دنبال تحقق اهداف سیاسی خود در تونس است.

به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا؛ این روز‌ها تونس شاهد تحولات سیاسی در زمینه‌های مختلف از جمله برگزاری ناموفق جلسه سلب رأی اعتماد از راشد الغنوشی رئیس پارلمان این کشور است. تغییر و تحولات تونس اگر نگوییم در صدر اخبار رسانه‌های عربی دست کم در محور توجه این رسانه‌ها قرار دارد چرا که علاوه بر اهمیت تونس و پیشرو بودن این کشور در زمینه ایجاد تغییرات در نظام حاکمیتی، مداخلات امارات و سیاست‌های مخرب این کشور در تونس، بیش از پیش توجه تحلیلگران و رسانه‌ها را به خود جلب کرده است.

از چند هفته قبل، نام امارات و سیاست‌های مخرب آن در تونس در میان رسانه‌های عربی و مسئولان تونسی مطرح شده است و مخالفان سیاست‌های امارات در تونس همچنان علیه سیاست‌های ابوظبی سخن می‌گویند.

نقش امارات در تلاش برای سلب رأی اعتماد از راشد الغنوشی و اقدامات ۲ هفته‌ای ابوظبی در خصوص ایجاد تنش و آشوب در تونس بیش از همه نمایان بود. به نظر می‌رسد اماراتی‌ها تمایل دارند عناصر وابسته به نظام سابق تونس را مجدداً بر سر قدرت بیاورند به طوریکه حزب آزاد تونس در پارلمان این کشور که متشکل از یک گروه سیاسی وابسته به نظام سابق تونس به ریاست «عبیر موسی» است از چند هفته قبل برای جمع آوری امضا در راستای سلب رأی اعتماد از رئیس جنبش النهضه وارد عمل شد.

بهانه این گروه سیاسی، اتخاذ تصمیمات فردی از سوی راشد الغنوشی در قبال روابط خارجه تونس بود.

«عبیر موسی» کیست؟

خوب است بدانیم که این حزب به ریاست عبیر موسی به صورت گسترده از سوی امارات، مصر و عربستان سعودی حمایت می‌شود به طوریکه محور رسانه‌ای این کشور‌ها به صورت بی وقفه، برای برجسته کردن نقش وی در تونس و بازگرداندن مهره‌های نظام سابق این کشور تلاش می‌کنند.

این حزب چندی قبل نیز در به نتیجه رساندن لایحه‌ای با هدف تروریستی خواندن اخوان المسلمین در پارلمان این کشور ناکام مانده بود.

دفتر پارلمان، پیش نویس لایحه مذکور را با هدف تروریستی خواندن اخوان المسلمین مورد بررسی قرار داده و تصمیم گرفت که آن را به مجمع عمومی ارجاع ندهد. این دفتر درباره دلیل مخالفت با طرح این لایحه آورده است که با الزامات بند اول فصل ۱۴۱ آئین نامه داخلی پارلمان تونس تناقض دارد.

محور سعودی اماراتی می‌کوشد عبیر موسی را به عنوان گزینه جدید برای به دست گرفتن زمام امور در تونس معرفی کند. عبیر موسی نیز در اظهار نظر‌های خود همواره می‌کوشد علیه الغنوشی و جنبش النهضه و اخوانی خواندن آن صحبت کند؛ این در حالیست که جنبش النهضه صراحتاً اعلام کرده است که به جنبش اخوان المسلمین وابستگی ندارد.

در واقع باید گفت که اماراتی‌ها به بهانه مقابله با اخوان المسلمین در تونس و در حقیقت با هدف نابود کردن روند سیاسی و دموکراتیک در این کشور و بازگرداندن مهره‌های سوخته نظام دیکتاتور سابق دایره مداخلات خود را در تونس گسترش داده اند.

عبیر موسی در راستای وابستگی خود به امارات تلاش کرد مداخله نظامی ترکیه در لیبی را که رقیب امارات محسوب می‌شود محکوم کند، اما هیچ اشاره‌ای به مداخلات امارات در لیبی نکند.

اماراتی‌ها برای موفقیت آمیز بودن نقشه خود در راستای سلب رأی اعتماد از الغنوشی تا جایی پیش رفتند که برای جمع آوری آرا برخی نمایندگان تونسی اقدام به پرداخت پول به آن‌ها کردند.

زمانیکه اکثریت نمایندگان پارلمان تونس به نفع الغنوشی رأی دادند بسیاری از تحلیلگران این دستاورد را یک پیروزی جدید برای تونسی‌ها توصیف کردند. اما نمی‌توان به رأی مثبت ۹۷ نماینده از میان ۲۱۷ نماینده تونسی علیه الغنوشی بی توجه بود چرا که این مسأله بیانگر آن است که حزب آزاد و به تبع آن امارات چگونه توانسته است در میان محافل سیاسی تونس رخنه کرده و از شرایط اقتصادی و سیاسی این کشور برای تحقق اهداف خود سو استفاده کند.

نکته جالب آنکه برخی نمایندگان تونسی که به اجرای سیاست‌های امارات در پارلمان و رأی دادن علیه راشد الغنوشی اصرار بیش اندازه داشتند در جریان جلسه پارلمان درگیری‌های فیزیکی و بحث و جدل‌های لفظی به راه انداخته به طوریکه این جلسه پارلمان شاهد حاشیه‌های بی سابقه‌ای بود.

جالب‌تر آنکه رسانه‌های وابسته به امارات حوادث این جلسه از پارلمان تونس را به دقت تحت پوشش قرار داده و به طرز مشکوکی آن را دنبال کردند چرا که این مسائل در پارلمان‌های کشور‌های دنیا مربوط به سیاست‌های داخلی می‌شود.

فضا سازی‌های رسانه‌های وابسته به امارات علیه تونس به همین جا ختم نمی‌شود به طوریکه شبکه تلویزیونی الغد متعلق به امارات طی ماه گذشته گزارشی در خصوص تظاهرات در تونس علیه بیکاری پخش کرد که معلوم شد این اعتراضات مربوط به تظاهرات علیه «معامله قرن» بوده است!

در این بین قیس سعید رئیس جمهور تونس با موضع گیری‌های خود در مناسبت‌های مختلف نشان داد که با مداخلات خارجی برای بازگرداندن تونس به عقب و ایجاد تنش و آشوب در کشور مخالف است.

پیش از این نیز امارات به دنبال تطمیع الباجی قائد السبسی رئیس جمهور فقید تونس با دادن پیشنهاد وسوسه کننده‌ای در ازای کنار زدن جنبش النهضه از حکومت و روند سیاسی تونس بوده است. اماراتی‌ها با پیشنهاد رشوه هنگفت به السبسی تلاش داشتند جنبش النهضه را از رقابت‌های سیاسی تونس کنار بزنند، اما السبسی با رد این پیشنهادات اعلام کرده بود که تونس فروشی نیست.

ناگفته نماند که ناکام گذاشتن تجربه دموکراسی در تونس می‌تواند سرآغاز ناامیدی ملت‌های عربی باشد که به این کشور به عنوان نمونه بارز و برجسته در عرصه انقلاب‌های عربی و کنار زدن نظام‌های دیکتاتور و روی کار آوردن حاکمیت مردم نگاه می‌کنند. عربستان سعودی و امارات قطعاً از این اتفاق خرسند خواهند شد.

آن‌ها کار را تا جایی پیش بردند که از طریق بازو‌های رسانه‌ای خود اقدام به انتشار شایعات علیه راشد الغنوشی و جنبش النهضه کرده و وی را دارای اتهامات فساد مالی و جمع آوری ثروت هنگفت معرفی کردند.

اهداف امارات در تونس را می‌توان در چند محور دسته بندی کرد:

- نخست ناکام گذاشتن تجربه دموکراسی در این کشور و عدم سرایت آن به کشور‌های دیکتاتور.

- دوم کنار زدن جنبش‌های مردمی به ویژه جنبش النهضه و در رأس آن راشد الغنوشی و روی کار آوردن مهره‌های وابسته به امارات و نظام دیکتاتوری سابق تونس.

- سوم متشنج کردن اوضاع تونس و هدف قرار دادن امنیت این کشور و در نهایت انتقال عناصر داعشی به تونس.

- چهارم کشاندن تونس به درگیری‌های مربوط به لیبی و بی طرف نماندن این کشور. (همان طور که می‌دانیم امارات مداخلات مستقیم نظامی در لیبی در حمایت از ارتش ملی این کشور داشته و در برابر رقیب خود یعنی ترکیه تلاش می‌کند دیگر کشور‌های همجوار مانند تونس را وارد این دسته بندی‌ها کند).

- پنجم ممانعت از نفوذ کشور‌های رقیب امارات مانند ترکیه و قطر در تونس.

- امارات در حقیقت از قدرت نظامی بسیار محدودی برخوردار است و تلاش می‌کند از طریق اجرای سیاست‌های براندازانه در دیگر کشور‌ها با استفاده از تطمیع سیاستمداران و نفوذ نرم رسانه‌ای در این کشورها، جای پای خود را سفت کرده و نظام منطقه‌ای مورد نظر خود را از طریق عناصر سرسپرده ایجاد کند.

در نهایت باید گفت که همانطور که مردم و قانون گذاران و سیاست مداران تونسی تا الان نگذاشته اند که راه برای مداخلات بیشتر امارات در این کشور و ایجاد خلل در روند سیاسی آن باز شود از این به بعد نیز با هوشیاری خود نخواهند گذاشت ابوظبی برای تحقق اهداف سیاسی خود، تونس را به بازی بگیرد.

منبع: مهر

نظر شما