صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

ورود کنسرت به سبد فرهنگی خانواده‌ها در ۷ سال اخیر

۱۳۹۹/۰۵/۱۷ - ۱۲:۰۲:۰۰
کد خبر: ۱۰۳۹۹۱۳
برگزاری کنسرت همیشه برای اهالی موسیقی دغدغه‌ای جدی بوده که معمولاً برگزاری آن برای فعالان عرصه موسیقی سهل و آسان نبوده و آن‌ها همواره با مشکلاتی مواجه بودند که راه رسیدن به صحنه اجرا را برایشان سخت می‌کرد اما آمار اجرای کنسرت‌ها در سال‌های اخیر خبر از بیشتر شدن تعداد کنسرت‌ها می‌دهد و به نظر می‌رسد امروز این امکان برای اهالی موسیقی تا حدی آسان‌تر از قبل شده است.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، پس از پیروزی انقلاب اسلامی تا اواخر دهه هفتاد کنسرت‌های موسیقی سنتی را می‌توان مهم‌ترین و تنهاترین کنسرت‌هایی دانست که اجرا می‌شدند. هر چند که در این دهه چند خواننده پاپ مثل خشایار اعتمادی، گروه آرین، محمد اصفهانی، علیرضا عصار و حتی شادمهر عقیلی کنسرت‌های اندکی برگزار کردند اما نمی‌توان اجرای کنسرت‌های پاپ را یک اتفاق رایج دانست.

در واقع می‌توان خشایار اعتمادی را اولین خواننده پاپ دانست که پس از انقلاب اسلامی در سال 1378 به معنای واقعی کنسرتی اجرا کرد و محمد اصفهانی هم در این سال‌ها رکورددار برگزاری کنسرت بود. اما در دهه 80 وضعیت تغییر پیدا کرد و تهیه‌کنندگان موسیقی توانستند کنسرت‌هایی را تدارک ببینند که البته هر چند تعداد آن‌ها نسبت به دهه 70 بیشتر بود اما همچنان نمی‌شد برگزاری کنسرت‌ها را به حدی دانست که مناسب برای قرار گرفتن در سبد فرهنگی اقشار مختلف باشد. در واقع دهه 80 همچنان متأثر از فضای دهه 70 بود و در نخستین سال ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد تنها 500 کنسرت اجرا شد و شاید بیشترین کنسرت در این دهه مربوط به سال 89 شود که 159 کنسرت در تالار وحدت، 98 کنسرت در تالار رودکی، 91 کنسرت در برج میلاد، 41 کنسرت در سالن اریکه ایرانیان، 32 کنسرت در فرهنگسرای نیاوران، 30 کنسرت در سالن محک، 30 کنسرت در فرهنگسرای ارسباران، 20 کنسرت در فرهنگسرای بهمن، 18 کنسرت در تالار ایوان شمس، 16 کنسرت در خانه هنرمندان، 11 کنسرت در مجموعه فرهنگی هنری سعدآباد، 7 کنسرت در نمایشگاه بین‌المللی، 6 کنسرت در تالار بزرگ کشور و 3 کنسرت در سالن اندیشه حوزه هنری برگزار شد.

سال 1390 حدود 816 کنسرت اجرا شد و سال بعدش این رقم به 908 اجرا رسید اما نکته جالب پیشرفت چشم‌گیر تعداد کنسرت‌ها در سال 1392 است که این تعداد به 1631 رسید و این تنها تعداد کنسرت‌های تهران است و از آنجا که هنوز آماری درباره اجرای کنسرت‌ها در شهرستان‌ها وجود ندارد می‌توان به این نتیجه رسید که از سال 1392 میزان کنسرت‌های برگزار شده افزایش یافت. در واقع کنسرت‌های برگزار شده (فقط در شهر تهران) در سال 1392 سه برابر بیشتر از میزان کنسرت‌هایی است که در اولین دوره ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد برگزار شد که البته در مقیاس کشوری این عدد قطعاً بیشتر خواهد بود.

میزان برگزاری کنسرت‌ها در دوره اول ریاست جمهوری حسن روحانی هر سال با رشدی چشمگیر همراه بوده است. در سال 1393 تعداد مجوزهای صادر شده برای کنسرت به 1637 عدد رسید و 33651 کنسرت در تهران برگزار شد که از 20 برابر شدن تعداد کنسرت‌ها خبر می‌دهد.

در سال بعد باز هم این میزان افزایش یافت و با صدور 1878 مجوز 3877 کنسرت در تهران برگزار شد. در سال 1395 با صدور 2321 مجوز 5276 کنسرت، در سال 1396 با صدور 2499 مجوز 5444 کنسرت، در سال 1397 با صدور 3221 مجوز 5842 کنسرت در شهر تهران برگزار شد.

اما در سال 1398 به دلیل شیوع ویروس کرونا در ماه‌های پایانی سال و قانون 10 درصد مالیات بر کنسرت های موسیقی، آمار درخواست‌ها برای اجرا کاهش یافت و تعداد مجوزها به 621 و تعداد کنسرت‌ها به 1129 رسید.

نکته‌ای که درباره این گزارش نباید فراموش شود این است که این تعداد کنسرت تنها مربوط به شهر تهران می‌شود و از آنجا که برای اجرای کنسرت‌ها، به ادارات کل استان، تفویض اختیار شده است؛ آمار دقیق از اجرای کنسرت‌ها باید از سوی استان‌ها اعلام شود که هنوز این آمار در دسترس قرار نگرفته است اما بیشتر کنسرت‌ها در این سال‌ها در استان‌های شمالی کشور و جزیره کیش برگزار شده است. نکته حائز اهمیت دیگر مربوط به اجرای کنسرت‌های آنلاین می‌شود که در ماه‌های اخیر به دلیل شیوع کرونا در سطح وسیعی برگزار شدند و میزان برگزاری اجراهای صحنه‌ای اجباراً در این زمان به صفر رسید.

از طرفی علاوه بر اجرای کنسرت‌های متعدد که تعداد آن‌ها در این 7 سال رشد چشمگیری داشته و در مجموع 13101 مجوز صادر شده و 56850 سانس اجرا روی صحنه رفته است که در نوع خود از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تا امروز رقمی بی‌نظیر و رشدی چند ده برابری به حساب می‌آید که به طور قطع در قرار گرفتن موسیقی و کنسرت در سبد کالای فرهنگی خانواده‌های ایرانی تأثیری مهم دارد.

هر چند که نباید از تعدادی کنسرت لغو شده در شهرهای مختلف غافل شد اما قطعاً این تعداد نسبت به اجراهای متعددی که در این سال‌ها شاهد بودیم کمتر از سال‌های قبل بوده و از طرفی قطعاً در کنار بالا رفتن تعداد کنسرت‌های اجرا شده توجه به نکاتی مثل ظهور نسل جوانی از خوانندگان و معرفی چهره‌های جدید به عرصه موسیقی می‌تواند یکی دیگر از اتفاقات خوب در دهه 90 باشد. از طرفی در این سال‌ها ترانه‌سراهای جوان بسیاری آغاز به فعالیت کردند که سبک‌های جدیدی از ترانه‌سرایی با حضور آن‌ها وارد این عرصه شد.

اجرای کنسرت‌های خارجی در این سال‌ها نیز یکی دیگر از اتفاقات جذاب برای علاقه‌مندان به موسیقی بود. در سال 96 و 97 چند کنسرت برای علاقه‌مندان به موسیقی برگزار شد که از جمله آن‌ها می‌توان به کنسرت گروه شیلر (گروه موسیقی آلمانی) در اسفند 96، کنسرت کیتارو (موزیسین مطرح ژاپن) در اردیبهشت 97، کنسرت کولی‌های اسپانیا در اردیبهشت 97، کنسرت ریچارد کلایدرمن در تیر ماه سال 97 اشاره کرد.

ظهور سبک‌های مختلف در موسیقی یکی دیگر از اتفاقات مثبت بوده که علاوه بر موسیقی پاپ و سنتی علاقه‌مندان به سبک‌های مختلف نیز می‌توانستند از کنسرت‌هایی که اجرا می‌شوند بهره‌مند شوند. بالا بودن تعداد کنسرت‌ها، ظهور خوانندگان جوان، اجرای سبک‌های مختلف، اجرای کنسرت در شهرستان‌ها عواملی هستند که قطعاً در این سال‌ها به مرور موسیقی را عضوی جدایی‌ناپذیر از خانواده‌ها کرده است.

نظر شما