به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا؛ گزارش اخیر خبرگزاری صدا و سیما که توسط یوسف سلامی و به مناسبت روز خبرنگار تهیه شده بود، از غرض‌ورزی و جانب‌داری برکنار نبود. در این گزارش با مردم، خبرنگاران، عکاسان و فیلمبرداران خبری گفتگو شده است. در روایت گزارش، گزارشگر مدعی است که قصد دارد اینبار صدای خبرنگاران باشد و از زاویه دید آنها دنیای خبر و مشکلات کشور را رصد کند.
نقض غرض آنجایی رخ می‌دهد که با کمی توجه درمی‌یابیم که تنها رسانه‌هایی برای حضور در این گزارش انتخاب شده‌اند که به لحاظ مشی سیاسی نزدیک به خبرگزاری صدا و سیما هستند. روزنامه جام جم، خبرگزاری صدا و سیما، خبرگزاری فارس و... از رسانه‌هایی بودند که صدایشان در این گزارش شنیده می‌شد در حالیکه دیگر صداها و صدای رسانه‌هایی که مشی، متفاوت‌تر از صدا و سیما دارند به هیچ وجه در این گزارش بازتاب نیافت.
این در حالی است که دغدغه‌های خبرنگاران در رسانه‌های مختلف متجانس نیست و فراوانی مشکلات خبرنگاران در وانفسای محدودیت‌های فکری و سلیقه‌ای، به حدی است که نمی‌توان، صرفا با انتخاب چند خبرنگار از چند رسانه همفکر، همه آنها را پوشش داد.
در بخشی از این گزارش به محدودیت زمانی برنامه‌های خبری صدا و سیما اشاره می‌شود و اینکه اخباری که بازتاب می‌یابند باید خلاصه و چکیده باشند، جالب است که خبرنگاران رسانه‌های غیرخودی در این محدودیت و تنگنا هم هیچ سهمی نداشتند در حالیکه، صداوسیما متعلق به همه مردم است و وظیفه، ذاتی این رسانه است که صدای همه افکار و اقشار باشد. متاسفانه این رسالت در صدا و سیما همواره مغفول می‌ماند و در سال‌های گذشته نیز بارها شاهد گزارشات، حذف‌ها و اضافات، سانسورها، مستندها و برنامه‌هایی بوده‌ایم که در یک عبارت در پی تخطئه و تحریف بوده‌اند.
در این میان دولت همواره آماج حملات خودی‌ها قرار گرفته و چند وقت یکبار اعتراض کابینه دولت را به همراه دارد. مصادیق آنچه عنوان شد به قدری عریض و طویل است که در این مقال نخواهد گنجید، اینبار هم در این گزارش هم صداوسیما از غرض‌ورزی و تخطئه دست برنداشته و با اعتراض به دولت، هدفی جز شایعه‌پراکنی ندارد.
در پایان این گزارش در بخشی که گزارشگر از خبرنگارانی که به هر دلیل امروز در کنار ما نیستند یادی می‌کند و چه رسمی بهتر از این که از کسانی‌که روزی در عرصه خبر سعی و تلاش می‌کردند قدردانی و تشکر شود؟ اما اینبار هم تیغ تیز سانسور، یکی از خبرنگاران کشوررا که اخیرا به دلیل ابتلا به کرونا جان خود را از دست داده، از صحنه بیرون انداخت در حالیکه از فاصله فوت روح‌الله رجایی و سهیل گوهری تنها سه روز بود.
در اینجا نیز دوگانه خودی و غیرخودی به خوبی مشهود است. همانطور که خبرنگاران رسانه‌های غیرهمفکر با صدا و سیما در این گزارش صدایی نداشتند، در یاد کردن از خبرنگارانی که از میان ما رفته‌اند نیز سهیل گوهری، سهمی نداشت.
روز خبرنگار متعلق به همه خبرنگاران و دغدغه‌ی هر یک از زحمتکشان این عرصه دارای اصالت است و قطعا با سانسور، چیدمان و تحریف این دغدغه‌ها از میان نمی‌رود. اگر رسالت یک خبرنگار در وهله‌ی اول جانب‌داری از حق و حقیقت باشد در این صورت گزارشگر صدا و سیما در روز خبرنگار از اولین و مهم‌ترین رسالت خود، کیلومترها فاصله گرفته است.5