یکی با باقیمانده شمع های تولدتش آمده بود، بعضیاشون هم از دستفروشان مستقر در مراسم شمع خریده بودند، برخی هم شمع نذری گرفتن و هر کدوم یک کناری نشستند و شمعاشون رو روشن کردند. برخی در جمع خانواده و بعضی هم با دوستان یا در تنهایی. یکی کنار درختی، برخی روی مزار شهدای گمنام روبروی مسجد جامع یک با ماسک بهداشتی سفید یکی با ماسک رنگی و هر کدام هم لیوان یکبار مصرف آب معدنی را که خورده بودند را روی شمع می گذاشتند تا باد شمع را خاموش نکند. اما شاید برخی هاشون ندونن برای چی شمع روشن می کنند و اگر ازشون بپرسی فقط می گن برای امام حسین و خانواده اش و برآورده شدن آرزوها. شاید ندونن آیین روشن کردن شمع یاد آور سوخته شدن خیمه های خانواده و یاران حسین(ع) در عصر عاشورا است و روشن کردن شمع برای عرض همدردی با خانواده شهدای کربلا است که در تاریکی بیابان با نور سوخته شدن خیمه ها در اسارت به سمت کوفه حرکت کردند. آیین روشن کردن شمع یادآور لحظاتیه که حضرت زینب(س) به راه افتاد تا اطفال و خانواده جا مانده برادرش امام حسین(ع) را پیدا کند و این شمع روشن کردن ها عرض ارادت و هم دردی با زینب سختی کشیده است. روشن کردن شمع در شام غریبان تداعی کننده روشنی شمع وجود امام حسین(ع) است که در راه هدایت خلق در ظهر عاشورا ذوب شد و جسم پاکش روی خاک کربلا غرق در خون شد اما ریشه کرد و جاودانه ماند. کودکان و نوجوانان خرمشهری برای حب الحسین(ع) و ادامه راه قاسم ها، رقیه ها، طفلان مسلم و... شمع روشن می کنند و خود را ادامه دهنده راه شهیدان کربلا می دانند.
