به گزارش خبرگزاری برنا، در سال‌های اخیر همیشه یکی از موضوعات مورد مباحثه، این بود که در شرایط تحریم، نفت را برای تهاتر با کالا به فروش برسانیم و این موضوع از آنجایی که با عنوان فروش نفت در برابر غذا شناخته می‌شد، منتقدان و مخالفان بسیاری داشت.
این در حالی است که همین موضوع می‌تواند منبعی برای ایجاد بسترهای مناسب واردات کالاهای مورد نیاز باشد.
اما اکنون همین امکان نیز برای کشور وجود ندارد و بسیاری بر این باورند که نمی‌توان، حتی نفت را در ازای کالاهای بشردوستانه مانند مواد غذایی و دارو نیز به فروش رساند و هیچ شرکتی حاضر نمی‌شود که تراکنش مالی با کشور ما داشته باشد.
از این رو بارها شنیده ایم که تحریم‌های کنونی، شدیدترین تحریم‌هاش تاریخ کشور بوده‌اند و کسب درآمد در این شرایط بسیار دشوار است.
با این وجود مساله قابل توجه این است که همچنان در کشور طرح‌های توسعه‌ای ادامه دارد و با وجود این که سرعت پیشروی بسیاری از طرح‌ها کاهش پیدا کرده است، همچنان روند توسعه ادامه دارد.
از این رو مقامات کشور بر این باورند که تحریم‌ها، تاثیرگذاری مورد هدف خود را بر ایران نداشته‌اند و دلیل این باور را ادامه طرح‌های توسعه‌ای می‌دانند.
در این راستا محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، در یک برناهم تلویزیونی، از شرایط حاکم بر آخرین سال دولت سخن گفت که در تاریخ معاصر ایران کم نظیر است. اینکه از دو سال قبل در تحریمی کم نظیر به سر می‌بریم و اگر قبلا نفت در برابر غذا را به عنوان یک مجازات سنگین برای ایران اسلامی پذیرفته بودند؛ اما در شرایط کنونی نه تنها نفت را در ازای غذا که حتی در ازای دارو هم نمی‌توانیم بفروشیم.
او در خصوص شرایط کنونی کشور نیز گفته است که، منابع، در سال پایانی دولت به شدت کاهش یافته است اما متناظر با آنچه که آنها طراحی کرده‌اند؛ ما هم برنامه‌هایی داریم. کما اینکه آنها می‌خواستند چرخ توسعه ما متوقف شود اما می‌بینید که در سراسر کشور پروژه‌های عمرانی بسیاری افتتاح می‌شود که بار مالی گسترده‌ای دارد. از این رو هر هفته در سفرهای استانی از این پروژه‌ها بازدید کرده و برای اتمام آنها به ترتیب اولویت تا پایان سال و تا پایان عمر دولت، برنامه ریزی و تامین اعتبار کرده‌ایم تا نه تنها چرخ توسعه بچرخد؛ بلکه بیش از دو میلیون شغل هم حفظ شود.
اما آیا واقعا می‌توان بدون درآمدهای ارزی، توسعه کشور را ادامه داد؟
هفته‌های گذشته و به ویژه روزهای هفته دولت با افتتاح‌های بسیاری در زمینه نفت، گاز، آب، برق و بسیاری دیگر از پروژه‌های زیرساختی همراه بود. این مساله نشان می‌دهد که توسعه در کشور ادامه دارد.
در این میان اما مهم‌ترین نکته این است که تحریم‌ها موجب شده که توسعه این بار به صورت بومی رخ دهد و برای بهره‌برداری از این طرح‌ها، قالبا از دانش ایرانی و همچنین تجهیزات داخلی استفاده می‌شود. این موضوع می‌تواند مصداق صریح تبدیل تهدیدات تحریم به فرصت باشد که کارنامه‌ای مطلوب نسبت به شرایط برای دولت، ایجاد کرده است.
نکته مهم دیگر این است که عمده درآمد ارزی کشور از صادرات نفت تامین می‌شد و با تحریم نفت، کشور به صورت جدی در مسیر توسعه اقصادی بدون تکیه بر درآمدهای نفتی حرکت کرده است که این روند، قدمی بزرگ در راستای استقلال اقتصادی به حساب می‌آید.
این اقدامات در شرایط کنونی نشان می‌دهد که رفته رفته تکنیک تحریم برای کشور کم اثر می‌شود و در آینده نه چندان دور شاهد آن خواهیم بود که دیگر تحریم هیچ تاثیری بر کشور ندارد.۵