به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ حسین وفایی اسنوکر باز برتر ایران و یکی از برجستگان ورزش کشورمان برای مسابقات قهرمانی جهان و مسترز اروپایی در خارج از کشور به سر می برد. با قهرمان دو دوره جهان در رشته اسنوکر و رنکینگ 31 حرفه ای ها گفت و گویی در خصوص شرایط کنونی و مسائل روز فدراسیون انجام دادیم.
*با توجه به شیوع کرونا و تعطیلی نسبی جامعه ورزش، تمرینات شما به چه شکلی در آمده است؟
شرایطی که کرونا در جامعه ایجاد کرده تمرینات ورزشکاران را هم تحت الشعاع قرار داده است. در این شرایط تعداد کمی از همکاران من هستند که میز بیلیارد شخصی دارند، اما باقی ورزشکاران یا از تمرینات دور افتادند و یا با مدیران باشگاه ها به توافق رسیدند و به طور اختصاصی در باشگاه تمرین کردند. من هم از این داستان مستثنی نبودم و همین شرایط را داشتم.
*شما در مسابقات حرفه ای های قهرمان جهان اسنوکر عملکرد رضایت بخشی نداشتید، در رنکینگ جهانی هم پایین آمدید و تا دو هفته آینده مسترز اروپا را پیش رو دارید در این باره توضیحات خود را بفرمایید.
عادت کرده ام تا به تنهایی تمرین کنم و دوست ندارم کسی تمریناتم را ببیند. برای مسابقات قهرمانی جهان در ایران تمرین کردم و برنامه داشتم که هنگام مسابقات به انگلستان برسم، اما یکی از دوستانم تماس گرفت و گفت اگر می خواهی مسابقات را از دست ندهی باید 14 روز زودتر بیایی و قرنطینه شوی. همین خبر، و خانه نشینی بدون تمرین، آن هم پیش از مسابقات جهانی، وجود کرونا و ... ذهنم را به شدت مشوش کرد.
اما دیگر فرصتی نبود و به محض ورود به انگلستان قرنطینه شدم و امکان تمرین و یا خروج از خانه را نداشتم. از فرم ایدهآل خودم خارج شدم و بازی برده را باختم. 5-3 جلو بودم اما در نهایت 6-5 نتیجه را واگذار کردم. از طرف دیگر رنکینگ برای اسنوکربازهای حرفه ای معنا ندارد. مهم این است که جزو 64 نفر اول باشید و من اکنون در رده 37 هستم و مجددا به جایگاه اصلی خود و در بالاتر قرار خواهم گرفت.
*پس به دلیل قرنطینه مجدد به کشور بازنگشتید و در انگلستان ماندید؟ اکنون شرایط تمرین در آنجا چطور است؟
دقیقا همین طور است. نمی خواستم برگردم و مجددا از آمادگی مسابقه خارج شوم. در اینجا با حرفه ای ها در ارتباطم و در باشگاهی تمرین می کنم که هوای حرفه ای ها را دارند و با شرایط من هم کنار آمده اند. پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنند و یک میز در میان اجازه بازی می دهند. با دوستان و حرفه ای ها ارتباطات خوبی دارم و بر همین اساس در همین جا ماندم و تمریناتم را انجام می دهم. ایران را خیلی دوست دارم و بعد از مسابقات مسترز به کشور باز می گردم.
*در مسابقات جهانی عدم حضور تماشگر چه تاثیری بر جو رقابت ها داشت؟
مسلما نبود تماشاگر لطمه بزرگی برای کل مسابقات محسوب می شد. اما بیشتر به نفع کسانی بود که رنکینگ پایین تری داشتند؛ چراکه فشاری بر روی آنها نبود و ضربه هایی می زدند که تاکنون نزده بودند و با آسودگی خاطر بازی می کردند و همین مسئله کار را برای ما سخت کرد.
*در نبود شما مسئولان فدراسیون برای نخستین بار مسابقاتی میان 16 نفر برتر رنکینگ کشوری برگزار کردند نظرتان در خصوص این مسابقه چیست؟
همان طور که انتظار داشتم با بازگشت آقای اسکندری و قرار گرفتن در راس امور به همراه تیمی مجرب، اتفاقات خوب گذشته ادامه پیدا می کند. متاسفانه کرونا، و حضور 6 ماهه برخی در فدراسیون، ضربه سنگینی محسوب می شد، اما با شناختی که از سال 89 تا کنون، از این مجموعه دارم می دانم که اتفافات خوبی برای این فدراسیون رقم خواهد خورد.
مسابقات میان 16 نفر برتر یکی از همین اتفاقات خوب بود. اینکه 8 نفر برتر بالای 21 سال و 8 نفر برتر زیر 21سال به رقابت بپردازند، و پس از وقفه ای طولانی به دلیل کرونا در سطحی بالا به رقابت بپردازند کار ارزشمندی بوده است. از کسانی که این مسابقه را ترتیب دادند تشکر می کنم. استعدادهای خوبی در این جمع حضور داشتند که چنین مسابقاتی در پیشرفت آنها تاثیر بسیاری خواهد داشت. قهرمان این دوره از مسابقات مسترز هم توان بالایی دارد و در آینده اگر سخت تمرین کند به یکی از بهترین های حرفه خود تبدیل خواهد شد.
*به مسئله وقفه شش ماه در روند فدراسیون اشاره کردید. درباره پیام حمایتی اخیرتان از آقای اسکندری در فضای مجازی و فدراسیون برای‌مان بگویید.
نمی دانم از کجا شروع کنم. از لحاظ مدیریت و شخصیت، که نمی توان از ایشان سخنی گفت. آقای اسکندری مدیری است که توانسته است برای فدراسیون شناسنامه ایجاد کند. نیازی به گفته من نیست، تنها آمارهای روی کاغذ را ببینید. قبل از سال 1389 و حضور ایشان، فدراسیون در کجا قرار داشت و اکنون در کجا قرار دارد. تعداد اعزام ها، برگزاری مسابقات متعدد، گسترش بیلیارد، بولینگ و بولس تنها با مدیریت، پشتکار و توان اجرایی بالا امکان تحقق داشت.
مسلم است که از چنین شخصی حمایت می کنم و اگر لازم باشد بارها این کار را تکرار می کنم. او تنها رئیس فدراسیون و مدیر مجموعه نبوده است. از ارتباطات عاطفی و حمایت هایی که از ورزشکاران کرده هرچه بگویم کم گفته ام. نمیخواهم به اشخاص اشاره کنم اما کسانی در همان جمع اعتراضی مقابل وزارت ورزش حضور داشتند که همه چیزشان را مدیون فدراسیون و آقای اسکندری هستند. اگر تنها رابطه کاری را لحاظ می کردند و به برخی اعتماد نمی کردند، این مسائل به وجود نمی آمد.
* هدفتان با این پست حمایت از فدراسیون بوده و یا بیان غیر واقعی بودن این تجمع؟
مسلما هر دو مورد. من و بسیاری از همان افرادی که چنین کاری کردند شاهد زحمات این سال ها بوده ایم. واقعا نمی دانم چه طور رویشان شد دست به چنین کارهایی بزنند. اعتراض حق همه است. در تمام این سال ها هم اعتراض وجود داشته است. مدیران مجموعه هم یادداشت و برای رفع آنها اقدام می کردند. اما تهمت و افترا به اشخاص نهایت نامردی و بی انصافی است.
*در آخر اگر سخنی باقی مانده که بدان اشاره نشد، بفرمایید.
من به تمام کسانی که در تمام این سال ها پشت من ایستادند مدیونم. اینکه می بیند در حرفه ای ها حضور دارم، نتیجه سال ها تلاش و برنامه ریزی عوامل فدراسیون بوده است. وقتی یاد عکس های افراد تجمع کننده و کسانی که در این مدت علیه فدرایسون با ثبات و موفقِ بیلیارد صحبت کردند، می افتم به شدت اندوهگین می شوم. نمی دانم چرا چنین کارهایی کردند. بسیاری از این افراد در همین دوران رشد کردند، دیده شدند؛ اگر تلاش های ایشان و مجموعه فدراسیون نبود، این افراد جایگاهی را که در آن قرار دارند پیدا نمی کردند. نمی خواهم بیش از این به این اتفاقات بپردازم که خاطر خودم بابت این ناجوانمردی ها آزرده می شود. امیدوارم که هر چه زودتر این حواشی تمام شود تا روند رو به جلو فدراسیون با وقفه ای که در کار ایجاد کردند، قطع نشود و مانند سابق به افتخار آفرینی بپردازد.