عباس امینی کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: همیشه نگاه غلطی به فیلم‌های ایرانیِ راه‌یافته به جشنواره‌های مختلف خارجی وجود داشته که معمولاً این آثار را محکوم به سیاه‌نمایی می‌کردند یا آن‌ها را فیلم‌هایی سیاسی در مقابل حکومت جمهوری اسلامی می‌دانند اما واقعاً هیچ‌وقت این نگاه درست نبود و قطعاً دلیل انتخاب فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های معتبر دنیا نگاه سیاسی یا سیاه‌نمایی نیست.
امینی تصریح کرد: این یک تصور غلط از سوی برخی افراد در داخل کشور است وگرنه برای حضور در یک جشنواره معتبر خارجی باید فیلم در کارگردانی، تکنیک، قصه، روایت و... امتیازات بالایی داشته باشد، در غیر این صورت امکان ندارد فیلمی به جشنواره راه پیدا کند.
او افزود: فیلم سینمایی «خورشید» که امسال در جشنواره فیلم ونیز راه پیدا کرد موضوع بسیار مهم و حساس کودکان کار را مطرح کرده است. این موضوع بسیار مهم است و پرداختن به آن اهمیت دارد اما اگر فیلمساز دیگری همین فیلم را می‌ساخت محکوم به سیاه‌نمایی می‌شد و امروز همه علیه او جبهه گرفته بودند. متأسفانه برای ما خیلی مهم است که چه کسی فیلم را می‌سازد و به جشنواره می‌فرستد و اگر آن شخص مورد تأیید باشد دیگر دلیل حضورش به سیاه‌نمایی برنمی‌گردد.
کارگردان فیلم سینمایی «هندی و هرمز» در ادامه اظهاراتش گفت: ما فیلم‌های بسیار خوب و قصه‌گویی داشتیم که در جشنواره‌های مختلف جوایزی کسب کرده و حضور افتخارآمیزی داشته‌اند اما برخی از این آثار با ارزش در داخل کشورمان به سیاه‌نمایی محکوم شده‌اند. اگر بخواهیم فیلم‌هایی را با برچسب سیاه‌نمایی مورد هجمه خود قرار دهیم بهتر است نگاهی به فیلم‌های انتقادی فرانسه و ایتالیا داشته باشیم که سیاه‌ترین فیلم‌ها درباره کشور خودشان را ساخته‌اند و در کشورشان با برخوردهای مشابه در کشورمان مواجه نشده‌اند.
امینی در ادامه درباره فروش موفق برخی فیلم‌های پر افتخار سینمای ایران در سال‌های اخیر گفت: فیلم‌های موفقی مثل آثار اصغر فرهادی که جوایز بسیاری کسب کرده‌اند طی سال‌های اخیر در گیشه سینماها نیز حضور موفقی داشته‌اند. به نظر من دلیل فروش بالای این فیلم‌ها به جنبه سرگرم‌کننده بودنشان برنمی‌گردد بلکه موفقیتی که فیلمساز کسب کرده و حرفی که در فیلمش مطرح می‌شود به جذابیت‌های آن برای دیدن افزوده است. به نظر من استقبال از آثار اصغر فرهادی حمایت از یک تفکر است که اتفاقاً استقبال ارزشمند و درستی است؛ این استقبال به ما می‌فهماند که سلیقه مخاطب ایرانی در سال‌های اخیر رشد داشته است.
او افزود: امروز می‌توان مخاطبان سینمای ایران را به دو بخش تقسیم کرد؛ برخی فیلم‌های با کیفیت را دنبال می‌کنند و همچنان قشری وجود دارد که صنعت سینمای ایران هر روز با فیلم‌های ضعیف و نازلی که می‌سازد سلیقه آن‌ها را نازل‌تر می‌کند؛ در واقع امروز مخاطبان سینمای ایران به دو قطب تقسیم شده‌اند.
این کارگردان در پایان تأکید کرد: هر فیلمسازی آرزو دارد فیلمش دیده شود و وقتی در سینمای داخل جایی برای او و تفکرش وجود ندارد طبیعتاً توجهش به جشنواره‌های خارجی جلب می‌شود و امکان دیده شدن را در این جشنواره‌ها دنبال می‌کند تا شاید در کنار موفقیت بتواند فیلمش را به اکران جهانی برساند. از آنجا که ما همه چیز را سیاسی می‌بینیم متأسفانه جشنواره‌های خارجی برای ما تعریف عجیبی دارند که با تعریف واقعی‌شان در همه جای دنیا متفاوت است.