به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا؛ این اظهارات به طور اتفاقی یا از سر تعارف پشت سر هم قرار نمی گیرند؛ کاملا روشن است که آمریکا از زمانی که قدرت دست ترامپ افتاده است، نقاب میانجی گری را – که مدتها مدعی آن بود – کنار گذاشته و اکنون خود، یکی از طرف های منازعه است حتی پا را از حد معمول فراتر گذاشته و "از پاپ، کاتولیک تر شده است". بهتر است برای تحلیل بهتر مواضعی که پس از مطرح شده بحث الحاق اراضی کرانه باختری اتخاذ شده اند، نگاهی به اصل ماجرا بیندازیم.
زمانی که رژیم اشغالگر اعلام کرد که طرح الحاق را متوقف می کند همگی به خوبی می دانستیم که این ترفند، بخشی از بازی دنباله دار آمریکا و رژیم صهیونیستی برای اجرای این طرح با حداقل خسارت است . آنها فرآیند الحاق را به طور موقت متوقف کردند تا پرونده دیگری را در همین مسیر، با هزینه و سختی کمتر به سرانجام برسانند. لذا مستقیم به سراغ پرونده عادی سازی روابط رفتند و با امارات و بحرین از در سازش درآمدند. حتی این دو کشور با دستاویز قرار دادن پرونده الحاق، سعی کردند اقدام خود به سازش با رژیم صهیونیستی را برای مردم خود توجیه کنند. آنها مدعی شدند که در ازای امضای توافق خیانت بار عادی سازی با رژیم صهیونیستی، مانع الحاق کرانه باختری به این رژیم شدند و این دروغ را جز خودشان کسی باور نکرد. در واقع در توافق خیانت باری که در کاخ سفید به امضا رسید، هیچ اسمی از طرح الحاق برده نشد و حتی هیچ اشاره ای به فلسطین نشد. تنها یک عبارت بود که نام فلسطین در آن آمده بود که ای کاش این جمله هم نوشته نمی شد؛ در این توافق تصریح شده بود که "تنها راه حل مسأله فلسطین، مذاکره است".
بنابراین از همان ابتدا مشخص بود که امارات دروغ می گوید و اظهارات دیوید فریدمن، در گفتگو با رادیو ارتش رژیم صهیونیستی، به وضوح دروغ ابوظبی را برملا کرد. وی به صراحت گفت که طرح الحاق، لغو نشده است بلکه به طور موقف و برای یک سال به تعویق افتاده است. نتانیاهو هم یک بار دیگر این دروغ را برملا کرده بود، وی در بازگشت از آمریکا با همان دستی که توافق سازش را امضا کرده بود، طرح تأسیس 5 هزار واحد مسکونی امضا کرد همزمان بنا به گزارش دفتر هماهنگی امور انسان دوستانه وابسته به سازمان ملل "اوچا"، این رژیم، 506 واحد مسکونی متعلق به فلسطینی ها را در کرانه باختری ویران کرد و این، بزرگترین گواه است برای ملت های عرب که به آنها ثابت می کند که توافق های عادی سازی روابط فقط و فقط به نفع رژیم صهیونیستی و سردمداران عربی است که می کوشند به هر قیمتی، تخت و تاج خود را حفظ کنند و فلسطین هیچ نفعی از این توافق های سازش نمی برد. تنها نتیجه ای که این توافق برای فلسطینی ها دارد، تشویق رژیم صهیونیستی برای نقض بیشتر حقوق فلسطینی هاست.
فلسطینی ها به خوبی می دانند که فقط با مبارزه و پایداری و مقاومت می توانند طرح الحاق را خنثی کنند و مهمتر از آن، پا در راه وحدت و یکدلی گذاشته و در این مسیر به حرکت خود ادامه می دهند. در مقابل، رژیم صهیونیستی و آمریکا به تلاش های خود برای الحاق هر چه راحتر تر و بی دردسرتر کرانه باختری ادامه می دهند؛ آنها فکر می کنند با رام کردن کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس می توانند به این هدف برسند. امروز روابط دیپلماتیک و اقتصادی و فردا روابط سیاسی و مبادله هیئت و نماینده و پس از آن، شاید بتوانند کشورهای سازشکار را متقاعد کنند سفارت هایشان را در قدس افتتاح کنند و اینجاست که الحاق اراضی کرانه باختری آسان خواهد شد.. آنها چنین خیالی دارند غافل از اینکه فلسطینی ها توطئه های بزرگی را که اغلب با نظارت و دخالت سردمداران عرب بوده است، با مقاومت و وحدت خود پشت سر گذاشته اند و اکنون هم همین کار را می کنند.
منبع:العالم