به گزارش گروه آموزش خبرگزاری برنا، دکتر نظرپور در زمینه سیاستگذاری کافی در حوزه آموزش و یادگیری الکترونیکی اظهار داشت:
سیاستگذاری در حوزه آموزش الکترونیکی تا سال گذشته در دانشگاه‌هایی که رویکرد اصلی‌شان آموزش مجازی است، به خوبی و با قوت پیش رفته است اما با توجه به شیوع ویروس کرونا و الزام ایجاد آموزش الکترونیکی در سطح کلیه دانشگاه‌ها با وجود بسترهای نسبتاً مناسب، نیاز به راهبردهای جامع‌تری در این خصوص است تا با ارزیابی های جامع از کیفیت به‌کارگیری آن اطمینان حاصل کرد و در جهت بهبود اقدامات انجام شده، گام نهاد.
وی در خصوص نقاط قوت و ضعف پیش‌روی آموزش و یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌ها گفت: از نقاط قوت آموزش الکترونیکی می‌توان به مواردی از قبیل: وجود متخصصان آموزش دانشگاهی در هر دانشگاه، وجود کارشناسان فنی متخصص IT در اغلب دانشگاه‌ها، وجود زیرساخت LMS در اغلب دانشگاه‌های کشور، وجود مجلات یادگیری الکترونیکی در حوزه آموزش‌های دانشگاهی و ارائه نتایج علمی در بهره‌برداری از آن، وجود رشته یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌های کشور، وجود تیم های تخصصی تولید محتوای الکترونیکی و بالاخره توجه بالای مدیران دانشگاه‌ها در توسعه آموزش مجازی اشاره کرد.
رئیس اولین کنفرانس ملی آسیب‌شناسی آموزش و یادگیری الکترونیکی در ایران در ادامه گفت: نقاط ضعف موجود در به‌کارگیری آموزش الکترونیکی نیز، نبود زیرساخت‌های فناوری در اغلب دانشگاه‌ها خصوصاً دانشگاه‌های نوپا و جدید التاسیس، نبود متخصصان یادگیری الکترونیکی در اغلب دانشگاه‌ها، مشکلات مالی و نبود ردیف بودجه ای برای آموزش مجازی، نگرش نه چندان مثبت به آموزش مجازی در دانشگاه‌ها از سوی برخی اعضای هیئت علمی دانشجویان و کارمندان دانشگاه‌ها، دانش ناکافی اعضای هیئت علمی در مورد آموزش مجازی، دانش ناکافی کارشناسان و دانشجویان در مورد آموزش مجازی ونبود آیین نامه های الزام آور و مشوق فعالیت های مجازی را شامل می‌شود.
دکتر نظرپور درخصوص فرصت‌ها و تهدیدهای پیش روی آموزش و یادگیری الکترونیکی در دانشگاه ها گفت: از جمله فرصت‌های پیش رو می‌توان به توسعه روز افزون فناوری‌های نوین و استفاده از آن در جامعه، تامین زیرساخت‌های کشوری و بومی آموزش مجازی، سیاست‌های متناسب با توسعه آموزش مجازی در طرح تحول، وجود بسته توسعه آموزش مجازی به عنوان راهنمای عمل و بالاخره وجود شاخص های الزام آور توسعه زیرساخت های الکترونیکی اشاره کرد.
وی افزود: همچنین در نظام آموزش الکترونیکی تهدیدهایی وجود دارد که شامل مواردی از قبیل: زمان‌بر بودن راه اندازی زیرساخت های کشوری و بومی آموزش مجازی، شفاف نبودن برخی شاخص های ارزیابی و پایش بسته مجازی، تبادل محدود تجربه های آموزش مجازی کشور در عرصه ملی و بین‌المللی می‌باشد.
معاون اداری، مالی و مدیریت منابع وزارت علوم، در خصوص انجام اقدامات موثر در حرکت به سمت یادگیری الکترونیکی اثر بخش برای آموزش دانشگاه‌ها اظهار داشت: در این راستا ایجاد و تقویت بسترهای موجود در به‌کارگیری یادگیری الکترونیکی گامی موثر و اجتناب‌ناپذیر است. همچنین پایش ضمنی عملکرد پیاده‌سازی یادگیری الکترونیکی چه از نظر فنی و ساختاری و چه از نظر جلب رضایت مخاطبان و کاربران باید صورت گیرد که در این میان لزوم تدوین آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل های اجرایی دقیق و پیگیری هر چه موثرتر عملکرد دانشگاه‌ها در این حوزه ضروری است.