سینمای کودک یک سر و گردن بالاتر از سینمای بزرگسال خواهد بود اگر…

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، «حسین قناعت» کارگردان سینما درباره برپایی این جشنواره عنوان کرد: واقعیت این است جشنواره کودک، تنها چراغ روشن سینمای کودک است. جشنواره از نظر من این حسن را دارد که عوامل فیلم‌های کودک در کنار هم جمع می‌شوند و کارهای هم را می‌بینند. اگر جشنواره کودک نبود سینمای کودک خیلی سال قبل از بین رفته بود.

این کارگردان در خصوص آنلاین برگزار شدن این دوره جشنواره گفت: این قضیه، چه بخواهیم و چه نه، یک اتفاق مثبت را از فیلمساز کودک می‌گیرد و تجربه‌ زیبای تماشای فیلم در کنار کودکان را حذف می‌کند، اما همین که جشنواره برپا می‌شود و سینمای کودک به یاد مردم می‌آید، اتفاق فرخنده‌ای است.

او در بخشی دیگر از صحبت‌هایش اظهار داشت: اگر دوستان همکار به سمتی بروند که برای مخاطبان کودک و نوجوان فیلم بسازند، سینمای کودک مسیر بهتری را طی خواهد کرد. الگوی من والت دیزنی است و همه تلاشم را می‌کنم که بزرگسالی که همراه بچه‌ها به سالن سینما می‌آید، از دیدن یک فیلم لذت ببرد.

قناعت گفت: پیدا کردن سرمایه‌گذار کامل برای فیلم کودک به صورت عادی کمی سخت است. البته جدا از نهادی چون بنیاد سینمایی فارابی که همیشه و همه جا حامی سینمای کودک بوده است.

کارگردان «پیشی میشی» با اشاره به این که نهادها و تشکل‌های دیگری مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم باید حمایت بیشتری از سینمای کودک و نوجوان داشته باشند، گفت: امروز بنیاد سینمایی فارابی تنها نهاد حامی سینمای کودک است. کانون پرورش فکری می‌تواند به این سینما کمک کند اما از کانون فیلمی که بتواند مخاطب را جذب کند، ندیده‌ام. نهادی مثل آموزش پرورش می‌تواند خیلی کمک کننده باشد که متأسفانه از سینمای کودک حمایت نمی‌کند. این نهادها اگر همت کنند، به شما قول می‌دهم سینمای کودک یک سر و گردن بالاتر از سینمای بزرگسال خواهد بود.

او با توجه به دشواری فعالیت در سینمای کودک و نوجوان گفت: در سینمای کودک باید فیلمنامه‌ای را بنویسید که فارغ از اتفاقات بیرون، برای مخاطب کودک باشد. به او امید بدهد و او تلخی جامعه و شرایط را حس نکند.

این کارگردان با اشاره به ارائه دو فیلم سینمایی «سلفی با رستم» و «والدین امانتی» به جشنواره سی و سوم گفت: کرونا اولین تأثیر منفی‌اش را سر صحنه فیلمبرداری «والدین امانتی» بر کار ما گذاشت به طوری که دوبار کار را تعطیل کردیم. ما در شرایطی خاص به سر می‌بردیم و به شدت سر ساحت این فیلم فشار عصبی داشتم. جدا از این، سرمایه‌گذارها کنار رفتند و کرونا یکی از صمیمی‌ترین دوستانم را از من گرفت. امیدوارم این کابوس برود و هیچ وقت باز نگردد…