به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، مژگان شجریان، غم از دست دادن در را چنین توصیف کرد:
در کودکی هر وقت در آسمان، ستاره ای با فروغی زیبا، شتابان می گذشت نمی دانستم بسوی مرگ رفته است؛
چون مرگ ستاره برایم معنی نداشت.
در آن لحظه فقط در خیال خوش کودکیم به حقیقت افسانه ای دلخوش بودم که در آن لحظه هر آنچه آرزو کنم حقیقت خواهد یافت.
به یاد دارم تنها آرزویم این بود که هیچگاه مرگ مادر و پدرم را نبینم و اگر انروز فرارسد من در جهان نباشم.
امروز می فهمم که مرگ یک ستاره فقط در آینه خیال کودکی زیباست و باورهایی که به اعتماد گفته های بزرگان در ما نقش می بندد، شاید حقیقت نخواهند داشت.
"امروز خورشیدم، ستاره پر فروغم، چون شهابی در آسمان زندگیم خاموش شد و رفت.
ایکاش مرگ ستاره حقیقت نداشت و آرزوها همیشه رنگ حقیقت می یافت و من نبودم و مرگ ستاره ام را نمیدیدم.
اگرچه او همیشه در دل تاریخ زنده است و جاویدان."