صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان:

اینکه مواظب باش روابط کاری و علمی به روابط عاطفی منجر نشود شعار است

۱۳۹۹/۰۷/۲۴ - ۱۰:۵۵:۲۱
کد خبر: ۱۰۷۳۶۱۰
«امیرحسین بانکی‌پور» در برنامه «بدون توقف» که 23 مهرماه از شبکه سه سیما پخش شد، با اشاره به اینکه گاهی به جوان می‌گوئیم شما رابطه کاری داشته باش اما مواظب باش رابطه عاطفی نداشته باشی، یادآور شد: این مواظب باش شعار است، رابطه بین دختر و پسر مرز معینی ندارد، مواظب باشید خام نشوید، این رابطه‌ای نیست که در عمل خیلی قابل تفکیک باشد.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، «امیرحسین بانکی‌پور» در برنامه «بدون توقف» در پاسخ به این سؤال که « روابط علمی دختر و پسر در دانشگاه چطور ممکن است به روابط عاطفی منجر شود» اظهار کرد: به این سادگی هم نیست، انسان موجود بسیار پیچیده‌ای است، ما یک ضمیر خودآگاه و یک ضمیر ناخودآگاه داریم، بخشی از روابط اجتماعی روزانه ما به ضمیر خودآگاه ما برمی‌گردد، اما ناخودآگاه انسان هم در این کنار هست اما ما به آن توجهی نداریم و مهمتر اینکه روی آن قضاوتی هم نداریم، دختر و پسر در دانشگاه بحث علمی می‌کنند و یا در تشکلی وارد می‌شوند خودآگاه قضیه موضوع مورد بحث است اما ناخودآگاهش این است که بدون اینکه خودشان متوجه شوند غافل از اینکه رابطه عاطفی برقرار می‌شود بدون اینکه متوجه شوند وابستگی شکل می‌گیرد و این را زمانی متوجه می‌شوند که طرف مقابل دو، سه روز دانشگاه نیاید، یعنی در این زمان ارتباط تحصیلی می‌تواند باعث رابطه عاطفی شود.

وی ادامه داد: روابط بین انسان‌ها خیلی هم قابل تفکیک نیست که شما بگوئید ما رابطه کاری داریم و مواظبیم که این رابطه به بخش عاطفی وارد نشود چون در ناخودآگاه وارد می‌شود و وقتی متوجه می‌شوید که این رابطه آن قدر شدید است که شما متوجه می‌شوید روزی که او را نمی‌بینید روزسختی است، آن موقع متوجه می‌شوید که وابسته شدم، روان ناخودآگاه خصوصیتش این است که زمانی که شروع می‌شود شما آگاهی ندارید، زمانی آگاه می‌شوید که اختیاری ندارید و نمی‌توانید آن را مدیریت کنید و به شدت وابسته شدید.

این استاد دانشگاه در خصوص اینکه آیا می‌شود این روابط را تفکیک کرد، گفت:   این ساده‌انگاری است که فکر کنیم می‌شود این روابط را تفکیک کرد به ویژه برای جوانی که نیازهای عاطفی‌اش پاسخ کافی نگرفته و زمینه این رابطه در ناخودآگاهش خیلی فراهم است و اتفاقا جوانانی که فکر می‌کنند ما خیلی خودمان را مدیریت می‌کنیم وقتی این مسئله فاش می‌شود از دست خودشان خیلی عصبانی می‌شوند چون احساس می‌کنند که هنوز خودشان را نشناخته‌اند.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس یازدهم با اشاره به اینکه شما نمی‌توانید مرز قطعی برای رابطه تعیین کنید و بگوئید این رابطه تنها رابطه کاری است، عنوان کرد: گاهی اوقات به جوان حقیقت را نمی‌گوئیم، به او می‌گوئیم شما رابطه کاری داشته باش اما مواظب باش رابطه عاطفی نداشته باشی، من می‌خواهم بگویم این مواظب باش شعار است، رابطه بین دختر و پسر مرز معینی ندارد، مواظب باشید خام نشوید، این رابطه‌ای نیست که در عمل خیلی قابل تفکیک باشد، وقتی در رابطه قرار بگیرید این رابطه خودش را تشدید می‌کند و آرام آرام مرزهایی که برای خودتان تعریف کرده بودید یکی پس از دیگری از بین رفته و همین‌طور که تو به آن نزدیک می‌شوی از تو دور ‌شده و همین‌طور حریم و مرز تو جابه‌جا می‌شود.

این کارشناس خانواده در پاسخ به این سؤال که «این اتفاق می‌تواند برای افراد متأهل هم بیفتد» بیان کرد: همان‌طور که رابطه دو جوان با رابطه دو نوجوان فرق دارد، رابطه مجرد و متأهل هم فرق دارد، چون رشد عقلانی که آنها‌ پیدا کردند باعث می‌شود خیلی راحت وارد حریم‌های هم نشوند، وقتی که آدم مجرد است با وقتی که متأهل است فرق دارد نمی‌خواهم بگویم متأهلان از این رابطه‌ها مصونیت دارند اما مصونیت‌شان بیشتر است، چون بخشی از نیازهای‌شان پاسخ گرفته شده، انتخاب‌شان را کردند، تکلیف‌شان روشن است و تعهد دارند. در نظام ارتباطی باز که هر پسر و دختری می‌توانند با یکدیگر ارتباط عاطفی عمیقی  داشته باشند یا باید بپذیرند که دچار شکست عاطفی شده و در این رابطه تحت آسیب بدنی، آبرویی، روانی و حتی جنایت قرار بگیرند و در عین حال لذتش را هم ببرند یا باید کلا از روابط عاطفی چشم‌پوشی کنند.

بانکی‌پور همچنین تصریح کرد: اما این‌جور نیست، چرا باید جامعه را جوری تعریف کنیم که میزان هزینه‌ها را بیشتر از میزان بهره‌مندی قرار دهیم، آیا نمی‌شود بهره‌مندی حداکثری و هزینه‌ها حداقلی باشد، فرهنگ دینی ما می‌گوید روابط جنسی و روابط عاطفی عمیق فقط باید در قالب ازدواج و تعهد باشد، نه فقط در دین ما بلکه در همه فرهنگ‌های جهانی هم پذیرفته شده برای همین هم در فرهنگ جهانی چیزی داریم به عنوان فرزند نامشروع، یعنی این فرزند در قالب رابطه رسمی آن کشور ایجاد نشده پس همه دنیا این را قبول دارند.  

وی در پاسخ به این مطلب که «در حال حاضر ما استادان و دستیاران بسیاری داریم که به صورت مستمر س

ال‌ها با یکدیگر فقط رابطه علمی دارند» یادآور شد: روابط این طور نیست که بتوانید از هم جدای‌شان کنید نمی‌توانید بگوئید رابطه علمی ربطی به رابطه عاطفی ندارد، یک‌جور رابطه‌هایی هست که با وجود رابطه علمی حریم حفظ می‌شود تا آنجا که حتی همسر فرد هم می‌داند همسرش حریم دارد، اما یک وقت می‌بینیم که این حریم لااقل از طرف یکی حفظ نمی‌شود،  قرار است واقعیت‌ها را بگوئیم، اینکه دستیار یا همکاری از جنس مکمل بگیریم غلط است ولو اینکه بگوئیم من یک انسان وارسته‌ام، مگر به من شک دارید؟ به تو شک نداریم، اما دو جنسی هستید که رابطه مداوم و در خلوت برای شما آسیب‌زاست.

این استاد دانشگاه در پایان اظهار کرد: چند پزشک را نشان دهیم که با اینکه همسران خوبی داشتند با همکارشان رابطه داشتند از آن طرف هم صدها پزشک داریم که خانم‌هایی در دفترشان کار می‌کنند و ذره‌ای هم احتمال خطا نمی‌دهیم، یک وقتی می‌گوئید حضور شما در این جلسه باعث تلف شدن وقت‌تان می‌شود، می‌گویم اشکال ندارد، اما یک وقت می‌گوئید حضور شما در این جلسه ‌یک دهم درصد احتمال از هم پاشیده شدن خانواده‌تان را دارد، پایم را در این جلسه نمی‌گذارم، وقتی می‌گویند در حریم‌های شرعی خلوت زن و مرد اشکال دارد، یعنی اگر یک درصد هم احتمال می‌دهید که مشکلی پیش آید نباید این کار را بکنید، با اینکه می‌گوئیم بارها تجریه کردیم و مشکلی پیش نیامده است.

نظر شما