به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ آکنه هنگامی به وجود می‌آید که منافذ پوستی آلوده به باکتری شوند. آکنه شایع‌ترین بیماری پوستی در آمریکا بوده و حدود ۸۰ درصد از افراد در طول زندگی خود آن را تجربه می‌کنند. مردم می‌توانند از داروهای موضعی خاصی برای کمک به تعادل سطح چربی پوست، کاهش التهاب، کشتن باکتری‌ها و جلوگیری از شیوع آکنه در آینده استفاده کنند.
اگرچه هنوز شواهد علمی زیادی برای اثبات اثربخشی بیشتر درمان‌های خانگی وجود ندارد اما در این مقاله تلاش شده تا شواهد موجود برای برخی از درمان‌های خانگی که ممکن است برای افراد مبتلا به آکنه مفید واقع شود، ارائه گردد.
درمان‌های خانگی برای آکنه
برخی از رایج‌ترین درمان‌های خانگی برای آکنه استفاده از عصاره‌های گیاهی طبیعی است که بسیاری از طبیبان سنتی برای صدها سال است که از آنها استفاده می‌کنند.
موارد زیر بهترین درمان‌های خانگی برای آکنه است که برخی پژوهش‌ها آنها را اثبات کرده‌اند:
۱) روغن درخت چای: روغن درخت چای یک ضد باکتری و ضد التهاب طبیعی است که می‌تواند "پروپیونی باکتریوم آکنه"، باکتری مولد آکنه را از بین ببرد. خواص ضد التهاب آن نیز به کاهش ورم و قرمزی جوش‌ها کمک می‌کند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد که روغن درخت چای باعث کاهش تعداد زخم‌های ناشی از آکنه‌های خفیف تا متوسط می‌شود و می‌تواند کارآیی بنزوئیل پراکسید ۵ درصد را که دارویی برای درمان جوش‌هاست، داشته باشد.
برای استفاده از این روغن می‌توان عصاره درخت چای را به ژل‌ها یا کرم‌های مخصوص جوش اضافه کرد. در صورتی که از اسانس این روغن استفاده می‌کنید، ابتدا آن را با یک روغن حامل (روغن پایه) رقیق و سپس مصرف نمایید.
۲) روغن جوجوبا: روغن جوجوبا می‌تواند به ترمیم پوست آسیب دیده از جمله بهبود زخم‌ها و ضایعات پوستی ناشی از آکنه‌ها کمک کند. همچنین برخی ترکیبات موجود در این روغن برای کاهش التهابات پوستی و قرمزی و ورم اطراف جوش‌ها و جوش‌های سرسفید و سایر نقاط ملتهب مفید است. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۲، محققان برای ۱۳۳ فرد مبتلا به آکنه به مدت شش هفته و برای دو تا سه بار در هر هفته ماسک حاوی روغن جوجوبا اعمال کردند و این افراد از بهبود ۵۴ درصدی آکنه‌هایشان خبر دادند. می‌توان اسانس جوجوبا را با یک ژل، کرم یا ماسک صورت مخلوط کرده و روی آکنه‌ها اعمال کرد. همچنین می‌توان چند قطره روغن جوجوبا را روی یک پد پنبه‌ای ریخته و به آرامی آن را روی زخم‌های ناشی از آکنه‌ها قرار دهید.
۳) آلوئه ورا: آلوئه ورا یک ضد باکتری و ضد التهاب طبیعی است که ظاهر آکنه را کاهش داده و مانع بروز آن می‌شود آلوئه ورا حاوی مقادیر زیادی آب بوده و مرطوب کننده‌ای عالی است و به افرادی که به دلیل استفاده از دیگر محصولات ضد آکنه دچار خشکی پوست شده‌اند توصیه می‌شود. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۴ محققان برای مدت هشت هفته به برخی افرادی که آکنه‌های خفیف تا متوسطی داشتند ژل آلوئه ورا و به برخی دیگر کرم "ترتینوئین" تجویز کردند. افرادی که آلوئه ورا مصرف می‌کردند در مقایسه با افرادی که ترتینوئین استفاده کردند بهبود چشمگیری در آکنه‌های التهابی و غیر التهابی گزارش کردند.
ابتدا زخم‌های آکنه‌ها را تمیز کرده و سپس یک لایه نازک از کرم یا ژل با حداقل ۱۰ درصد آلوئه ورا را روی آکنه‌ها اعمال کنید. همچنین می‌توانید از ژل‌ها و کرم‌های مرطوب کننده حاوی آلوئه ورا استفاده نمایید.
۴) عسل: عسل برای هزاران سال است که برای درمان بیماری‌های پوستی مانند آکنه استفاده می‌شود و حاوی آنتی اکسیدان‌هایی است که می‌تواند به زدودن بقایا و ضایعاتی که منافذ پوستی را مسدود کرده‌اند کمک کند. پزشکان به دلیل خواص ضد باکتری و ترمیم کننده زخمِ عسل از آن در زخم بندی به عنوان مرهم استفاده می‌کنند. عسل را می‌توان به انواع ماسک‌های صورت افزود یا با استفاده از انگشت تمیز یا پد پنبه‌ای روی آکنه‌ها قرار دارد.
۵) سیر: بسیاری از متخصصان طب سنتی از سیر برای درمان عفونت‌ها و افزایش توانایی بدن برای مبارزه با میکروب‌ها و عفونت‌ها استفاده می‌کنند. سیر حاوی ترکیبات آلی گوگرد است که اثرات طبیعی ضد باکتری و ضد التهابی دارد و می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن و توقف عفونت‌ها کمک کند. برای مبارزه با التهاب و عفونت ناشی از آکنه می‌توان سیر بیشتری به رژیم غذایی خود اضافه کرد. برخی افراد حبه‌های سیر را به طور درسته می‌جوند، برخی آن را روی نان‌های داغ برشته می‌کنند و برخی آن را به نوشیدنی‌های داغ می‌افزایند. همچنین می‌توان از پودر سیر یا کپسول‌های حاوی سیر نیز استفاده کرد. برخی توصیه می‌کنند که سیر را مستقیما به جوش بزنید که ممکن است باعث سوزش بیشتر پوست شود. بنابراین همیشه با دقت کافی آن را استفاده کنید.
۶) چای سبز: چای سبز حاوی غلظت‌های بالای گروهی از آنتی اکسیدان‌های پلی فنول به نام کاتچین است. بیشتر افراد مبتلا به آکنه، سبوم (چربی طبیعی پوست) بیش از حدی را در منافذ پوست خود دارند و در مقابل آنتی اکسیدان کافی ندارند. آنتی اکسیدان‌ها به بدن کمک می‌کنند مواد شیمیایی و مواد زائدی که می‌توانند به سلول‌های سالم آسیب برسانند را از بین ببرد. چای سبز نیز می‌تواند به زدودن بعضی از ضایعات و بقایایی که در زخم‌های باز آکنه‌ها ایجاد می‌شود، کمک کند. چای سبز هم چنین حاوی ترکیباتی است که می‌تواند به کاهش تولید چربی پوست، کاهش پروپیونی باکتریوم آکنه و کاهش التهابات کمک کند.
می‌توان برای بهره‌مند شدن از خواص چای سبز علاوه بر نوشیدن آن، عصاره چای سبز را روی آکنه استعمال کرد. یک مطالعه نشان داد استفاده هشت هفته‌ای از عصاره چای سبز منجر به کاهش ۷۹ و ۸۹ درصدی جوش‌های سرسفید و سرسیاه می‌شود.
۷) سرخارگل: سرخارگل نوعی گیاه مخروط‌سان و حاوی ترکیباتی است که به نابودی ویروس‌ها و باکتری‌ها از جمله پروپیونی باکتریوم آکنه کمک می‌کند. همچنین می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن، کاهش التهاب و مبارزه با عفونت‌ها و جلوگیری از آنها از جمله سرماخوردگی و آنفلوآنزا کمک کند.
می‌توان کرم‌های حاوی سرخارگل را در نقاط مبتلا به آکنه استفاده کرد یا مکمل‌های حاوی سرخارگل را مورد مصرف قرار داد.
۸) رزماری: عصاره رزماری حاوی مواد شیمیایی و ترکیبات آنتی اکسیدانی است که خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ روی مدل‌های موش‌ها و سلول‌های انسانی نشان داد که عصاره رزماری می‌تواند التهابات ناشی از پروپیونی باکتریوم آکنه را کاهش دهد.
۹) زهر خالص زنبور عسل: زهر خالص زنبور عسل خواص ضد باکتریایی دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ نشان داد که این زهر قادر به از بین بردن پروپیونی باکتریوم آکنه است و افرادی که به مدت دو هفته از مواد آرایشی حاوی زهر خالص زنبور عسل استفاده کردند از بهبود ضایعات آکنه‌های خود خبر دادند و در مطالعه‌ای دیگر در سال ۲۰۱۶ افرادی که یک ژل حاوی زهر خالص زنبور عسل را به مدت شش هفته استفاده کردند، کاهش ضایعات آکنه‌های خفیف تا متوسط را گزارش کردند. این زهر می‌تواند ماده‌ای مفید در محصولات ضد آکنه باشد.
۱۰) روغن نارگیل: روغن نارگیل نیز مانند سایر داروهای طبیعی حاوی ترکیبات ضد باکتریایی و ضد التهابی است و باعث از بین بردن باکتری‌های مولد آکنه، کاهش ورم و قرمزی ناشی از آن و بهبود زخم‌های باز آکنه‌ها می‌شود.
می‌توان روغن نارگیل خالص را به طور مستقیم روی منطقه مبتلا به آکنه قرار داد.
تغییرات در سبک زندگی برای درمان آکنه
در کنار درمان‌های خانگی، تغییرات خاصی در سبک زندگی می‌تواند تاثیر مهمی در حفظ سلامت بدن، کاهش چربی پوست و آکنه‌های ناشی از آن داشته باشد.
این تغییرات که به بهبود آکنه‌های پوستی منجر می‌شود عبارتند از:
۱۱) لمس نکردن آکنه‌ها: دست زدن به آکنه‌ها می‌تواند بسیار وسوسه انگیز باشد اما تماس با زخم‌های آکنه‌ها پوست را تحریک می‌کند و ممکن است باعث تشدید وضعیت آکنه و سرایت آن به دیگر نقاط پوست شود. لمس کردن، مالیدن، فشردن و ترکاندن آکنه‌ها نیز می‌تواند باکتری‌های بیشتری را به زخم‌های آکنه‌ها وارد کند و باعث عفونت‌های بیشتری شود. می‌توانید در مورد آکنه‌ها و زخم‌های بزرگ و عمیق آن با پزشک مشورت کنید تا بهترین و امن‌ترین روش زدودن آن را بیابید.
۱۲) انتخاب پاک کننده‌های مناسب: بسیاری از صابون‌های معمولی اسیدیته یا PH بیش از حد بالایی داشته و می‌توانند پوست را تحریک کرده و آکنه‌ها را تشدید کنند. انتخاب شوینده‌ها و پاک کننده‌هایی با PH نزدیک به PH طبیعی پوست که حدود ۵.۵ است می‌تواند به بهبود زخم‌های ناشی از آکنه‌ها و جلوگیری از ایجاد آکنه‌ها کمک کند.
۱۳) استفاده از محصولات مراقبت از پوست فاقد چربی: محصولات بر پایه روغن و چربی می‌تواند منافذ پوستی را مسدود کرده و ایجاد آکنه‌ها را افزایش دهد. از محصولات مراقبت از پوست و مواد آرایشی با برچسب «فاقد چربی» (oil-free) یا «ضد جوش» (non – comedogenic) که شامل مواد تشکیل دهنده‌ای است که به منافذ پوست اجازه تنفس می‌دهد، استفاده کنید.
۱۴) مصرف کافی آب: مصرف کافی آب از اهمیت بالایی برخوردار است چرا که باعث تسهیل بهبود زخم‌های آکنه‌ها و کاهش خطر کلی شیوع آنها می‌شود. هنگامی که پوست خشک و کم آب می‌شود، راحت‌تر تحریک شده و آسیب می‌بیند و باعث ایجاد جوش می‌شود. مصرف کافی آب همچنین منجر به تولید مناسب سلول‌های جدید پوستی در ترمیم زخم‌های آکنه‌ها می‌شود. بسیاری از کارشناسان بهداشت مصرف بین شش تا هشت لیوان مایعات در روز را توصیه می‌کنند اما هیچ استانداری برای مصرف روزانه مایعات توصیه نمی‌شود زیرا نیاز هر فرد به آب بسته به سن، میزان فعالیت او، درجه حرارت و بیماری‌های او متفاوت است.
۱۵) کاهش استرس: آکادمی امراض پوستی ایالات متحده، استرس را به عنوان یکی از علل احتمالی ایجاد آکنه عنوان کرده است. استرس موجب افزایش سطح هورمون آندروژن می‌شود. آندروژن فولیکول های مو و غدد چربی را در منافذ پوست تحریک کرده و خطر ابتلا به آکنه‌ها را افزایش می‌دهد. برای مدیریت استرس می‌توان نکاتی همچون صحبت کردن با خانواده، دوستان، پزشک یا سایر افراد حامی، خواب کافی، پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل و اجتناب از نخوردن وعده‌های غذایی، ورزش منظم، محدود کردن مصرف کافئین و الکل، تمرین تنفس عمیق، یوگا، مراقبه و ذهن آگاهی را رعایت کرد.
درمان‌های پزشکی برای آکنه
بسیاری از گزینه‌های درمان پزشکی برای آکنه وجود دارد که اکثر آنها موثرند، هر چند می‌توانند برخی عوارض جانبی را ایجاد کرده و برای همه مناسب نباشند. در صورتی که درمان‌های خانگی در بهبود آکنه‌ها موثر واقع نشد، افراد می‌توانند در مورد استفاده از داروها و کرم‌های درمانی مناسب برای خود با پزشک متخصص مشورت کنند.
داروهای تجویزی برای آکنه‌های خفیف تا متوسط می‌تواند شامل مواد تشکیل دهنده‌ای از جمله سالیسیلیک اسید، هیدروژن پراکسید و آلفاهیدروکسی اسید باشد. داروهای تجویزی برای آکنه‌های شدیدتر نیز عموما ژل‌ها و کرم‌های ترتینوئین، ژل‌ها و کرم‌های کلیندامایسین، آنتی بیوتیک‌های خوراکی، ایزوترتینوین خوراکی و داروهای ضد بارداری است.
در صورتی که آکنه‌های فرد دردناک، عفونی و در عمق پوست بوده، به درمان‌های خانگی پاسخ نداده، ناحیه بزرگی از پوست را پوشش داده و باعث ایجاد حس ناراحتی فرد می‌شود بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید.