امیر عابدی عکاس سینما و تلویزیون و رئیس سابق انجمن عکاسان خانه سینما در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: از بدو تأسیس خانه سینما مشکل تأمین امنیت شغلی اهالی سینما در این نهاد صنفی وجود داشته و همچنان هم این مشکل پابرجا باقی مانده است.
عابدی تصریح کرد: مشکل تأمین امنیت شغلی اهالی سینما پدیده چندان پیچیده‌ای نیست که تا امروز برای اجرای آن اتفاقی نیفتاده است. برای ساخته شدن یک فیلم باید پروانه ساخت صادر شود و سازندگان فیلم برای صادر شدن پروانه ساخت باید لیستی از عوامل خود اعم از فیلمبردار و صدابردار و... به شورا ارائه دهند تا پروانه ساخت صادر شود؛ مشخص نیست چه ایرادی در کار است که سازمان سینمایی اصناف خانه سینما را به رسمیت نمی‌شناسند عوامل یک فیلم که باید مورد تأیید قرار بگیرند توسط خانه سینما نباشد؟
او افزود: باید تخصص‌ها جدی گرفته شوند و اصناف خانه سینما در سازمان سینمایی به رسمیت شناخته شوند. امروز سینمای ایران به یک غده سرطانی بزرگ مبتلا شده و اگر این غده درمان شود امنیت شغلی اهالی سینما حل می‌شود. در گذشته سود یک فیلم از فروش و توزیع بود اما امروز متأسفانه سود در تولید است. تهیه‌کننده با گرفتن سرمایه از سرمایه‌گذار مبلغی را برای تولید اثر در نظر گرفته و مابقی را به عنوان دستمزد برای خود در نظر می‌گیرد. این روند به هیچ‌وجه سالم نیست و باید در فضایی حرفه‌ای سود تولید فیلم به اکران و توزیع برگردد.
این عکاس سینما در ادامه گفت: سازمان سینمایی خانه سینما را به عنوان تأییدکننده متخصصان سینما به رسمیت بشناسد تا افراد متخصص و حرفه‌ای در سینما فعال باشند. نکته دیگر مربوط به طرح نظام‌نامه سینمای ایران است که به تصویب رسیده و طبق این طرح افراد مورد تأیید صنوف یک کد صنفی دارند که به وسیله آن یک هویت رسمی به حرفه فرد داده می‌شود که سازمان سینمایی به وسیله آن می‌تواند به افراد مورد تأیید دسترسی داشته باشد. در حال حاضر به اعضای خانه سینما کارت و شماره نظام‌نامه داده می‌شود اما این کارت و شماره هیچ کاربرد عملی ندارد. اگر طرح نظام‌نامه سینمایی به اجرا در بیاید تا حد امنیت شغلی به حرفه سینما داده می‌شود و این نیاز به یک تعامل بین سازمان سینمایی و خانه سینما دارد.
او افزود: خانه سینما به دلیل ماهیت کاری که اعضای آن دارند سال‌ها زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده و امروز صنوف خانه سینما در وزارت کار ثبت شده‌اند که این جدال بزرگی را به راه انداخته و باعث شده بسیاری از اهالی سینما بلاتکلیف باشند. اگر صنوف در وزارت کار ثبت شده‌اند باید به آن‌ها بیمه بیکاری تعلق بگیرد و دلیل بی‌توجهی به این مسئله نیز به گنگ بودن هویت کاری اهالی سینما برمی‌گردد که خانه سینما باید به این موضوع توجه داشته باشد.
عابدی در پایان گفت: امروز صنف تهیه‌کنندگان به چهار صنف تبدیل شده است و نمی‌توان در بسیاری موارد به تفاهم رسید. به نظر می‌رسد مشکلاتی وجود دارد که باعث شده این تجمیع هیچ‌وقت شکل نگیرد و خانه سینما باید برای به وجود آمدن این تجمیع و اتحاد برای حل کردن مشکلات برنامه‌ریزی کند. امروز بزرگ‌ترین رسالت خانه سینما و رئیس سازمان سینمایی می‌تواند فراهم کردن امنیت شغلی برای سینماگران و اجرای نظام‌نامه سینما باشد و در سومین مرحله باید به موضوع بیمه بیکاری اهالی سینما نیز توجه شود. همه سینماگران با توجه به درآمدشان مالیات پرداخت می‌کنند، کارفرما دارند و باید بازنشسته شوند اما متأسفانه قانون بیمه بیکاری تا امروز به ما تعلق نگرفته است.