به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، به استناد آمارهای سال 2019 و پیش از آنکه کرونا، هواپیماها را زمینگیر کند، تنها 5 فرودگاه در آسیا و خاورمیانه بالغ بر 150 میلیارد دلار درآمد از حمل بار و مسافر داشتهاند. بازاری بزرگ و بسیار قدرتمند که چابهار به پشتوانه موقعیت استراتژیکش میتواند از آن کسب سهم کند. کرونا شاید ایرلاینهای فعال و فرودگاههای بزرگ جهان را زمینگیر کرده باشد، اما برای چابهار به مانند یک فرصت طلایی است تا با توسعه زیرساخت حملونقل هوایی، از این بازار بزرگ کسب سهم کند. هدفی بزرگ که چابهار با ساخت شهر فرودگاهی به دنبال تحقق آن است.
فرودگاه چانگی سنگاپور: 36.6 میلیارد دلار درآمد
گزارش سالانه یاتا، فرودگاه چانگی سنگاپور یکی از پرترددترین فرودگاهی جهان در سال 2019 معرفی کرده است. طی سال 2019، بالغ بر 68میلیون مسافر از طریق فرودگاه چانگی جابهجا شدهاند. طی همین بازه زمانی 2میلیون و 10هزار تن کالا و بار از طریق فرودگاه جابهجا شده است. برای جابهجایی این تعداد مسافر، 382 هزار پرواز به فرودگاه چانگی تردد داشتهاند؛ یعنی به طور متوسط روزانه 1050 پرواز. گردش مالی ناشی از 382 هزار پرواز برای جابهجایی 68 میلیون مسافر و 2میلیون تن کالا، درآمد 36.6 میلیارد دلاری را فرودگاه چانگی سنگاپور به همراه داشته است.
فرودگاه بینالمللی دبی: 2.5 میلیون تن حمل کالا
روزانه بالغ بر یک هزار پرواز به فرودگاه بینالمللی دبی وارد شده و از آن خارج شدند تا این شهر فرودگاهی در میان 5 فرودگاه پرتردد جهان در سال 2019 جای گیرد. 373 هزار پرواز طی یک سال تنها 86میلیون مسافر را از طریق فرودگاه دبی جابهجا نکردند، که بالغ بر 2 و نیم میلیون تن کالا نیز از فرودگاه بینالمللی دبی جابهجا شد. گردش مالی جابهجایی 2.5 میلیون تن کالا و 86 میلیون مسافر، درآمدی بالغ بر 27میلیارد دلار طی سال 2019 برای شهر فرودگاهی دبی به همراه داشته است. این در حالی است که در فاصله 15 مایلی و 38مایلی فرودگاه دبی، دو فرودگاه بینالمللی شارجه و آلمکتوم فعال هستند.
فرودگاه بینالمللی شانگهای پودنگ: 512 هزار پرواز
تولید انبوه چین برای عرضه در بازارهای جهانی تنها راهی عرشه کشتیهای اقیانوسپیما نمیشود و حجم قابل توجهی از تولیدات اژدهای زرد به صورت هوایی به بازارهای مصرف میرسد. فرودگاه بینالمللی شانگهای پودنگ یکی از ابرفرودگاههای چین است که حمل بار و مسافر را در ابعاد وسیع انجام میدهد. شهر فرودگاهی شانگهای پودنگ طی سال 2019 بالغ بر 3.6 میلیون تن کالا و بار را جابهجا کرد که از این حیث رکورددار است. علاوه بر آن 76میلیون مسافر از طریق این فرودگاه جابهجا شدند. 512هزار پرواز طی سال 2019 از طریق فرودگاه بینالمللی شانگهای پودنگ انجام شد و گردش مالی ناشی از آن، درآمدی بالغ بر 35 میلیارد دلار را برای فرودگاه حاصل کرد.
فرودگاه بینالمللی استانبول: 52میلیون مسافر
فرودگاه جدید استانبول، به معنای واقعی یک شهر فرودگاهی است؛ فرودگاهی که با ظرفیت جابهجایی 150میلیون مسافر و حمل 5میلیون تن کالا در سال طراحی شده است. در سال 2019 روزانه نزدیک به یک هزار پرواز در شهر فرودگاهی استانبول تردد داشتند. پروازهایی که 52 میلیون مسافر و 853هزار تن بار را جابهجا کردند. گردش مالی ناشی از این حجم پروازی برای جابهجایی بار و مسافر، بالغ بر 20میلیارد دلار درآمدزایی داشته است.
فرودگاه بینالمللی اینچئون: 2.7میلیون تن حمل کالا
بیش از 2.7 میلیون تن کالا طی سال 2019 از طریق فرودگاه بینالمللی اینچئون حمل شده است. همین عامل، شهر فرودگاهی اینچئون در جنوب شرق آسیا را تبدیل به یکی از بزرگترین هابهای ترانزیتی و لجستیکی جهان کرده است. علاوه بر 2.7 میلیون تن کالایی که از طریق این فرودگاه حمل شده است، نزدیک به 72میلیون مسافر هم طی سال 2019 از طریق فرودگاه اینچئون جابهجا شدهاند. 404 هزار پرواز برای جابهجایی این حجم از کالا و مسافر طی یک سال در فرودگاه بینالمللی اینچئون تردد داشتهاند. درآمد خالص ناشی از گردش مالی 404 هزار پرواز در فرودگاه اینچئون طی سال 2019 به بیش از 30میلیارد دلار بالغ میشود.
آیا چابهار میتواند از این بازار در دسترس کسب سهم کند؟
چابهار با همه توانمندیها و ظرفیتهای ذاتی برای حمل بار و مسافر، سالهاست از این حجم درآمد محروم است. مهمترین دلیل محرومیت هم عدم ورود ایرلاینهای بینالمللی به پایگاه نظامی کنارک است. دلیل ساخت و راهاندازی شهر فرودگاه چابهار هم امکان ورود پروازهای بینالمللی به چابهار است. چشمانداز چابهار تبدیل شدن به شهر لجستیکی یا هاب لجستیکی در ابعاد بینالمللی است. بنابراین باید زیرساختی فراهم شود تا ایرلاینهای بزرگ چون ترکیش، لوفتهانزا، امارات، ایرفرانس و امثالهم وارد چابهار شوند. پایگاه نظامی کنارک هر چه قدر هم که تجهیز شده و توسعه پیدا کند، پروازهای بینالمللی به آن وارد نمیشود، چون یک فرودگاه نظامی کد شده است.