به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ به طور کلی نامزدی یا وعده ازدواج را می‌توان قراردادی دانست که دو نفر به منظور ازدواج در آینده با هم می‌بندند؛ با این حال بر اساس ماده ۱۰۳۵ قانون مدنی وعده ازدواج ایجاد علقه زوجیت نمی‌کند، بنابراین هر یک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده است، می‌توانند از وصلت مذکور امتناع کنند و طرف دیگر نمی‌تواند او را مجبور به ازدواج کرده و یا به دلیل امتناع از عقد نکاح، خسارتی بگیرد.
به هم زدن نامزدی بدون وجود دلیل موجه
بر اساس ماده ۱۰۳۶ قانون مدنی، یکی از مهم‌ترین شرایط امکان مطالبه خسارات و ضررهای ناشی از به هم خوردن نامزدی آن است که نامزدی بدون دلیل موجه به هم خورده باشد و کسی که نامزدی را به هم زده است، علت به خصوصی برای به هم خوردن نامزدی نداشته باشد. بنابراین، اگر یکی از نامزدها به طرف مقابل در مورد شغل یا خانواده خود دروغی گفته و فریبکاری کرده باشد و بعدا این موضوع روشن شود، طرف مقابل او امکان مطالبه خسارت به هم خوردن نامزدی را نخواهد داشت؛ چرا که خود وی و پنهان کاری او دلیل به هم خوردن نامزدی بوده و از این بابت امکان مطالبه خسارتی را نخواهد داشت. در مقابل، اگر به هم خوردن نامزدی از روی قصد و عمد بوده و هیچ دلیل موجهی برای به هم خوردن نامزدی وجود نداشته باشد، امکان مطالبه خسارات ناشی از به هم خوردن نامزدی وجود خواهد داشت.
جبران خسارات متعارف ناشی از به هم خوردن نامزدی
یکی دیگر از شرایط امکان مطالبه خسارات و ضرر نامزدی و به هم خوردن آن بر اساس ماده ۱۰۳۶ قانون مدنی آن است که تنها مخارج متعارف قابل مطالبه خواهد بود؛ همچون هزینه اجاره خانه، دوختن لباس عروسی، جشن نامزدی در حدود شئون زن و مرد، ولی اگر یکی از نامزدها مخارج غیر متعارفی از قبیل مهمانیهای غیر معمول و یا مسافرت‌های تفریحی پر خرج و غیره کرده باشد، امکان مطالبه خسارات ناشی از آن وجود نخواهد داشت.