به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا و به نقل از روابط عمومی فدراسیون والیبال، ولادیمیر رومانوویچ آلکنو (Vladimir Romanovich Alekno) چهارم دسامبر ۱۹۶۶ در پولوتسک ویتبسک به دنیا آمد. مادرش بلاروسی و پدرش اهل لیتوانی بود. هرچند آلکنو فعالیت ورزشی خود را از ۱۰ سالگی شروع کرده است، اما از سال ۱۹۸۰ با حضور در تیم دانشگاه مینسک به صورت رسمی و حرفه‌ای به عنوان یک ورزشکار معرفی شد.
وی از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ عضو باشگاه زسکا مسکو بود و پس از آن به عضویت «اسکا مینسک» درآمد و سه سال هم برای این تیم به میدان رفت. آلکنو با زسکا مسکو سه سال مداوم مدال طلای مسابقات قهرمانی شوروی، یک قهرمانی جام اتحاد جماهیر شوروی و دو جام قهرمانی سوپر جام اروپا را بالای سر برد.
این بازیکن که در پست مدافع وسط بازی می‌کرد، در سال ۱۹۹۲ وارد ایتالیا شد و پس از چهار سال حضور در سری ب، به فرانسه نقل مکان کرد و برای دو باشگاه «آ.اس. کن» و «تورز وی.بی» به میدان رفت.
آلکنو تجربه بازی در تیم‌های لفسکی صوفیه، ولونتاس آستی و مارکونی اسپولتو را نیز در پرونده کاری خود دارد.
مدال طلای جام جهانی ۱۹۹۹، نایب قهرمانی اروپا در سال ۱۹۹۲ و مدال برنز اروپا در سال ۱۹۹۳، چهار مدال نقره و برنز لیگ جهانی (نقره سال‌های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۸، برنز سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷) از جمله افتخارات این بازیکن در دوره حضورش در تیم ملی والیبال روسیه است.
آلکنو از سال ۲۰۰۱ به مربی‌گری روی آورد و در اولین تجربه، با باشگاه «تورز وی. بی» قرارداد بست. قهرمانی در جام حذفی فرانسه، نخستین دستاورد این مربی بود که در سال ۲۰۰۳ به‌دست آمد. سال بعد هم دومین موفقیت خود را با قهرمانی در لیگ پرو آ فرانسه در سال ۲۰۰۴ تکمیل کرد و پس از آن به وطن خود بازگشت تا با تیم دینامو مسکو قراردادی سه ساله امضا کند.
او در سه سال حضور خود در مسکو، موفق به کسب مقام قهرمانی سوپرلیگ والیبال روسیه ۲۰۰۶ و قهرمانی جام حذفی روسیه در سال ۲۰۰۷ شد و سال بعد هدایت تیم ملی والیبال روس‌ها را برای نخستین بار بر عهده گرفت.
ولادیمیر تا سال ۲۰۰۸ عملکردی درخشان از خود به جای گذاشت و توانست تیم ملی والیبال روسیه را به مدال نقره جام جهانی و لیگ جهانی ۲۰۰۷ و مدال برنز بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ برساند.
وی در سال ۲۰۰۸ هدایت باشگاه والیبال زنیت کازان را برعهده گرفت و تا سال ۲۰۱۴ پنج قهرمانی سوپرلیگ روسیه را کسب کرد. وی در سال ۲۰۱۰ برای دومین بار هدایت تیم ملی کشورش را به عهده گرفت، در حالی که به عنوان سرمربی زنیت کازان نیز باقی ماند.
مدال طلای جام جهانی و لیگ جهانی ۲۰۱۱ با هدایت او برای روس‌ها به دست آمد و در بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن، تیم روسیه به دیدار پایانی راه یافت که با شکست برزیل، قهرمان شد. آلکنو در دیدار برابر برزیل، ترکیب متفاوت و عجیبی را به زمین فرستاد که این موضوع، شگفتی کارشناسان را به همراه داشت.
این مربی سرشناس، در دسامبر ۲۰۱۲ به دلیل مشکلات جسمانی از تیم ملی روسیه جدا شد اما در سال ۲۰۱۵ برای سومین بار هدایت تیم ملی کشورش را برعهده گرفت و با این تیم، در المپیک ۲۰۱۶ ریو شرکت کرد تا در خصوص هدایت روسیه در بازی‌های المپیک، هت‌تریک کرده باشد. البته این بار فقط موفق به حضور در جمع چهار تیم پایانی شد و مدالی به دست نیاورد، اما کسب همین جایگاه در حضور تیم بزرگی چون لهستان، ارزشمند بود. در المپیک ۲۰۱۶ ریو، تیم‌های برزیل (میزبان)، ایتالیا و آمریکا به ترتیب در جایگاه اول تا سوم ایستادند.
آلکنو در زمان هدایت تیم زنیت کازان، با سعید معروف یکی از بهترین پاسورهای دهه اخیر والیبال جهان همکاری کرد. این مربی همچنین در سال‌های اخیر به دلیل رویارویی تیم ملی روسیه با ایران، شناخت خوبی از ملی‌پوشان کشورمان دارد.